خطر ابتلا به اوتیسم در پسران چهار برابر دختران است

به گزارش مجله خبری نگار،بررسی‌های متعددی نشان می‌دهد: اضطراب تمایل به مشارکت با اوتیسم دارد که ترکیب این دو عامل با مشکلات متعددی در تعاملات اجتماعی، ارتباطات و رفتار مشخص می‌شود. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، از هر ۳۶ کودک در ایالات متحده، یک کودک مبتلا به اوتیسم است. یافته‌های جدید، اما نشان می‌دهد که اختلال اوتیسم ممکن است در دختران کمی متفاوت باشد.

کریستین وو نوردال، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر پروژه پدیده اوتیسم، در رابطه با موضوع فوق می‌گوید: زنان اوتیستیک نسبت به مردان نرخ بالاتری از اختلالات اضطرابی دارند، این موضوع به ویژه در تجربه اضطرابی که با اوتیسم متمایز است و شناسایی آن ممکن است چالش‌برانگیزتر باشد، دیده می‌شود.

درک موضوع فوق به ویژه از این منظر مهم است که ما اکنون می‌دانیم درمان‌های موثری برای اضطراب در جوانان اوتیستیک وجود دارد که می‌تواند کیفیت زندگی آن‌ها را تا حد زیادی بهبود بخشد، اما این درمان‌های موثر تنها زمانی محقق می‌شود که بتوانیم ریشه و نوع اضطراب را به طور دقیق شناسایی کنیم.

برای این مطالعه، ۱۱۲ کودک مبتلا به اوتیسم (۸۹ پسر و ۲۳ دختر) در دوران کودکی و در سه مقطع زمانی تحت اسکن مغز قرار گرفتند. زمانی که این بچه‌ها ۹ تا ۱۱ ساله بودند، با والدین آن‌ها در مورد علائم اضطراب و پرخاشگری آن‌ها مصاحبه شد تا مشخص شود که آیا رفتار مبتنی بر اضطراب آن‌ها با علائم اوتیسم مرتبط است یا خیر.

بررسی‌ها نشان می‌دهد به طور کلی، میزان اضطراب دختران نسبت به پسران بالاتر بود. این موضوع به ویژه در ارائه اضطرابی که با اوتیسم متمایز است، از جمله ترس از تغییر، بیشتر دیده می‌شود. این مطالعه همچنین نشان داد: دختران مبتلا به اوتیسم همچنین دارای میزان بالاتری از اشکال سنتی‌تر اضطراب مانند اضطراب اجتماعی، اضطراب عمومی و اضطراب جدایی بودند.

لازم به ذکر است کودکان شرکت کننده در این مطالعه با اضطراب‌های مشخص، رشد کند تری در مرکز پردازش کننده ترس مغزشان (آمیگدال) از سنین ۳ تا ۱۱ سالگی در مقایسه با کودکان بدون اضطراب از خود نشان دادند. در مقابل، کودکان اوتیستیک با اشکال سنتی اضطراب، آمیگدال راست بزرگ تری نسبت به کودکان با اضطراب‌های مشخص یا بدون اضطراب نشان دادند.

دکتر نوردال در توضیح این مساله می‌گوید: اضطراب می‌تواند جدا از اوتیسم باشد، اما بسیاری از اوقات والدین و پزشکان ممکن است بگویند نگرانی و اضطراب از علائم اوتیسم است. باید توجه داشت بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم ترس از تغییر را تجربه می‌کنند و ممکن است زمانی که اتفاقی خارج از هنجار رخ می‌دهد واکنش‌های متفاوتی نشان دهند. در نتیجه این نوع اضطراب، کودکان واقعاً نگران موضوعاتی هستند که هنوز رخ نداده و مواردی مانند انتخاب مسیری متفاوت به مدرسه برایشان ترس آور بوده و موجب پرخاشگری می‌شود.

وی در ادامه توضیحاتش افزود: اگر ما بتوانیم اضطراب آن‌ها را کاهش دهیم، می‌توانیم کیفیت زندگی این کودکان را جدا از مشکل اوتیسم آن‌ها بهبود ببخشیم.

اندی شی، مدیر ارشد علمی مرکز Autism Speaks، که در زمینه آگاهی از اوتیسم فعالیت می‌کند در رابطه با یافته‌های این مطالعه گفت: به نظر می‌رسد دختران مبتلا به اوتیسم نسبت به پسران سطح بیشتری از اضطراب را تجربه می‌کنند و نه تنها تفاوتی کامل در نوع اضطراب آن‌ها وجود دارد، بلکه یک زیربنای فیزیکی برای این مشاهده شناسایی شد که نشان دهنده تاثیر جنسیت بر واکنش کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به رویداد‌های بیرونی است.