حقوقدان صرب: انقلاب اسلامی در تقویت جایگاه زنان و نیروی انسانی گام‌های بلندی برداشت

به گزارش مجله خبری نگار، «میلان پالویچ» که مقالات متعددی در باره حقوق بین الملل نوشته است، روز سه شنبه به مناسبت چهل و سومین سالگرد انقلاب اسلامی ایران در بلگراد، گفت: ابتدا فرارسیدن سالگرد این واقعه بزرگ و عید ملی را به ملت دوست و رهبری جمهوری اسلامی ایران تبریک می‌گویم.

استاد دانشکده حقوق شهر کراگویواتس صربستان در پاسخ به این سئوال که چه عواملی موجب شده تا انقلاب اسلامی به رغم فشار‌های خارجی به مسیر خود ادامه بدهد، گفت: بسیاری در جهان به ویژه نیمکره ایدئوپلیتیک غربی آن، فکر می‌کردند یا امیدوار بودند که انقلاب ایران کوتاه مدت باشد و این تفکر تا حد زیادی به خاطر گروگان گیری و حادثه سفارت آمریکا بوده است.

وی افزود: آن‌ها حوادث و رویداد‌ها را به خوبی تحلیل نمی‌کردند یا خودبینی بسیار بالایی از خود نشان می‌دادند، بنابراین نمی‌توانستند یا نمی‌خواستند پایه‌های انقلاب اسلامی و اجماع مردمی را که بر رهنمود‌ها و رهبری آیت الله خمینی (ره) و نزدیک‌ترین یارانش استوار بود، درک کنند.

پالویچ به سیاست آینده نگری انقلاب اسلامی ایران اشاره کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران با تعریف روشن اولویت‌ها و خطرات سیاست خارجی و همچنین پیش بینی چندقطبی شدن روابط بین الملل و همسویی با بلوک کشور‌های دارای حاکمیت کلیدی جهان، راه خود را در پیش گرفت.

وی افزود: انقلاب اسلامی در کنار عوامل داخلی، سازگاری و دگرگونی مداوم برای بهبود وضعیت سیاسی و همچنین تأکید بر اهمیت جایگاه زنان، ثبات و تقویت اعتماد به نیروهایش تأثیر بسزایی در پیشبرد همه جانبه کشور داشته و شرایط را برای تقویت مستمر موقعیت بین المللی خود در آینده فراهم کرده است.

وی در پاسخ به این سئوال که چه عواملی موجب شده تا انقلاب اسلامی به رغم فشار‌های خارجی به مسیر خود ادامه بدهد، اظهار کرد: اگر روند اقتصادی ایران اسلامی مانند رژیم شاه تحت استعمار و زیر سلطه غرب باقی می‌ماند و یا حداقل در آینده نزدیک نشانه‌هایی از این روند نشان می‌داد، در آن صورت غرب مطمئنا جمهوری اسلامی ایران را با آغوش باز می‌پذیرفت.

حقوقدان صرب افزود: معتقدم که در محافل غربی به ویژه در آمریکا و انگلستان، این امید را داشتند که بتوانند با نیرو‌های انقلابی همکاری و رابطه‌ای ایجاد کنند، اما چنین نبوده است. اساسا این بدان معناست که قدرت‌های بزرگ که در بالا ذکر شد این انتظار را داشتند که در میان متحدان خود از کشور‌های مسلمان خاورمیانه که برخی از آن‌ها نسبتاً حاکمیت ندارند، ایران را بیابند.

به گفته استاد صرب؛ با وجود تفسیر‌های رادیکال و تحریف شده غربی‌ها از متون مقدس اسلامی، اما منطق داران غربی اینطور فکر نمی‌کنند و به چنین کشور‌هایی که از مقدسات اسلامی پیروی می‌کنند، مانند ایران هیچ اعتراض و ایرادی وارد نمی‌کنند.

استاد دانشگاه صربستان در پاسخ به این سئوال که انقلاب اسلامی تا چه میزانی توانست به دو شعار خود یعنی استقلال و آزادی، نزدیک به ۴۳ سال پایبند باشد، گفت: با توجه به شرایط بین المللی و فشار‌های موجود، استقلال سیاسی ایران اسلامی با وحدت بسیار برجسته ملت، موقعیت نسبتا خوب اقتصادی و آمادگی ساختار‌های امنیتی و نیرو‌های مسلح توانست استقلال خود را حفظ و با اقتدار در تمامی حوزه‌ها پیش برود.

وی با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران در شرایطی که زیر فشار‌های سیاسی و اقتصادی قرار دارد، گفت که استقلال ایران اسلامی در همین حال در الگوی فرهنگی و هویتی خود حرکت دارد.

استاد پالویچ در رابطه با این سئوال که دلیل شرارت‌های آمریکا و برخی هم پیمانان آن با انقلاب اسلامی ایران چیست و چرا آمریکا و برخی غربی‌ها نمی‌توانند انقلاب اسلامی را درک کنند، گفت: در مقطعی، برتری طلبی تقریبا خدشه ناپذیر چندین دهه غرب با بازگرداندن حاکمیت ایران بر منابع طبیعی خود زیر سؤال رفت و همین امر دلیل اصلی تلاش‌های بعدی غرب برای به خطر انداختن اعتبار بین المللی و استقلال سیاسی و آزادی انتخاب نظام سیاسی داخلی جمهوری اسلامی ایران است که تا کنون بدون وقفه ادامه دارد.

وی افزود: به طور کلی، مشکل غرب سیاسی، یعنی موقعیت سیاسی و ارزشی آنگلوساکسون در استکبار و پیش داوری آن در نگاه برتری نسبت به سایر الگو‌ها و الگو‌های سیاسی- اجتماعی و فرهنگی موجود در جهان است.

وی افزود: دیدگاه غربی به «حقوق بشر» و «مداخله‌گرایانه بشردوستانه» نظم نوین جهانی حماسه‌ای نسبتاً ساده انگارانه از پایان تاریخ و پایانی ایده‌آل می‌باشد که در سرمایه‌داری آزادی‌خواهانه غیرانسانی و عاری از معنویت و ظلم‌های اخلاقی آشکار شده است. چنین غربی همچنین با ارزش‌های جهان اصیل یهودی-مسیحی که البته یکی از بزرگترین کانون‌های رشد فرهنگی و تمدنی بشریت می‌باشد، در تضاد است.

این مقام حقوقی صرب گفت: اقدامات آمریکا را که از یک سو به فکر مراقبت از مسلمانان در اروپا به ویژه در بوسنی و هرزگوین و کوزووو است و از سوی دیگر نسل کشی و غارت وحشیانه‌ای که همین «حافظان» مسلمانان علیه مردم عراق، سوریه، فلسطین، لیبی و دیگر کشور‌های مسلمان خارج از قاره اروپا انجام می‌دهند را به جز ریاکاری چه نامی می‌توان بر روی آن گذاشت؟