پیشکسوت ارمنی سپاهان: هرچه در زندگی دارم از اصفهان و سپاهان است

به گزارش مجله خبری نگار،لئون استپانیان که در بازی دوستانه پیشکسوتان این باشگاه حضور خواهد یافت، شامگاه چهارشنبه ۲۱ آبان در گفت‌و‌گو با خبرنگاران از خاطرات دوران حضورش در فوتبال ایران گفت و اظهار کرد: واقعاً روز اولی که به اصفهان آمدم، باید در تیم سپاهان شروع می‌کردم. خوشبختانه بهترین روز‌های زندگی‌ام را در اصفهان گذراندم. هرچه در زندگی دارم، از فوتبال اصفهان و از مردم خوب این شهر دارم. همیشه از حضور در اینجا خوشحال بوده‌ام و آرزو دارم تمام بچه‌های اصفهان بتوانند در تیم‌های بزرگ این شهر، مثل سپاهان و ذوب‌آهن بازی کنند.

وی افزود: خوشبختانه در طول دوران حضورم در این تیم افتخارات زیادی به‌دست آوردم و امروز نیز لازم می‌دانم از باشگاه فولاد مبارکه سپاهان و مدیرعامل محترم آن تشکر ویژه داشته باشم که این فرصت را فراهم کردند تا بعد از ۲۰، ۳۰ سال، پیشکسوتانی که برای این تیم زحمت کشیده‌اند، دوباره دور هم جمع شوند. واقعاً این موضوع افتخار بزرگی برای من است که من هم جزو بازیکنان کوچکی بودم که برای این شهر و این باشگاه تلاش کرده‌ام.

این پیشکسوت ارمنی در ادامه درباره دیدار دوباره با هم‌تیمی‌های قدیمی خود بیان کرد: من همیشه وقتی به اصفهان می‌آیم، از دیدن همه دوستان خوشحال می‌شوم. واقعاً خودم را یک سپاهانی می‌دانم. در زندگی هرچه دارم از این شهر و از باشگاه فولاد مبارکه سپاهان دارم. از تمام عزیزانی که امروز دیدم، بسیار خوشحال شدم. از سال ۷۵ که به سپاهان آمدم، کاپیتان بزرگ تیم ما آقای مجید کریم‌قنبری بودند و دیگر دوستانی که کنارشان بازی کردم، همگی خاطرات خوبی برایم ساختند. از دیدار با این عزیزان واقعاً لذت بردم.

استپانیان ادامه داد: همیشه ارتباط خوبی با بازیکنان نسل‌های بعدی داشتم. شما هم در جریان هستید، جوانان خوبی مانند نویدکیا در سال‌های ۷۹ و ۸۰ به تیم آمدند و من افتخار داشتم کنار این بچه‌ها بازی کنم و برای این شهر و تیم افتخارآفرینی کنیم.

وی در ادامه درباره فعالیت فعلی خود گفت: در حال حاضر در ارمنستان هستم و به‌عنوان سرمربی تیم پیونیک در لیگ برتر این کشور فعالیت می‌کنم. در همان مسیر فوتبال ادامه می‌دهم و کار مربیگری را دنبال می‌کنم.

پیشکسوت سپاهان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره خاطرات دوران بازی خود اظهار کرد: بهترین گل من با پیراهن سپاهان گلی بود که از فاصله ۴۰ متری به احمدرضا عابدزاده زدم. البته گل‌های قشنگ و حساسی زیادی زدم و فکر می‌کنم حدود ۱۲ یا ۱۳ گل تأثیرگذار داشتم که باعث برد تیم شد، اما این موفقیت‌ها بدون حضور هم‌تیمی‌های بزرگ و باکیفیتی که کنارم بودند، ممکن نبود. همیشه بازیکنان بزرگی اطرافم بودند که یا پاس گل می‌دادند یا موقعیت ایجاد می‌کردند و من فقط یکی از اعضای کوچک آن تیم بودم.

استپانیان در پاسخ به این سؤال که در فوتبال امروز ایران کدام بازیکن را در سطح خودش می‌بیند، گفت: من هیچ‌وقت بازیکنان را با یکدیگر مقایسه نمی‌کنم. هر بازیکنی جایگاه خودش را دارد. مثل مقایسه رونالدو و مسی که هرکدام دنیای خودشان را دارند، اما آرزو دارم سپاهان امسال قهرمان شود تا همه ما خوشحال شویم، به‌ویژه، چون یکی از دوستان عزیز من که در سال‌های ۷۹ و ۸۰ او را به تیم بزرگسالان آوردیم، اکنون سرمربی تیم است و برایش آرزوی موفقیت دارم.

وی در پایان در پاسخ به سؤال خبرنگار درباره هم‌اتاقی‌هایش در زمان بازی برای سپاهان اظهار کرد: من تقریباً با همه بازیکنان هم‌اتاق بوده‌ام. یک هفته با محمود کریمی بودم، هفته‌ای دیگر با حمید فرزانه، مجید بصیرت، مسعود خادمی، عبدالله ویسی و هوشنگ لو. ارتباط خیلی خوبی با همه داشتم و اصلاً از آن دسته بازیکنانی نبودم که بگویم، چون ارمنی هستم فقط با بازیکنان هم‌زبان خودم معاشرت می‌کنم. برعکس، بیشتر اوقات با بچه‌های ایرانی بودم و دوران خیلی خوبی را سپری کردم.