بیماران مبتلا به کووید مزمن در انجام فعالیت‌های روزمره دچار ناتوانی میشوند!

به گفته محققان برخی از بیماران مبتلا به کووید مزمن با کاهش شدید کیفیت زندگی و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره مواجه هستند.

به گزارش مجله خبری نگار/عصرایران،یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که برخی از بیماران مبتلا به کووید مزمن (Long Covid) با کاهش شدید کیفیت زندگی و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره مواجه هستند و سطح این مشکلات با بیماران مبتلا به پارکینسون یا بازماندگان سکته مغزی قابل مقایسه است.

در این تحقیق دانشمندان دانشگاه دیکن ۱۲۱ فرد بزرگسال در استرالیا را که با کووید مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کردند، بررسی کردند. آنها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد جهانی (از جمله پرسشنامه ارزیابی ناتوانی سازمان بهداشت جهانی) تأثیر این بیماری را بر زندگی روزمره این افراد سنجیدند. به گفته محققان ۸۶ درصد از شرکت‌کنندگان، معیار‌های «ناتوانی بالینی» داشتند و سطح ناتوانی آنها از ۹۸ درصد از جمعیت عمومی استرالیا بدتر بود.

این مطالعه تأکید می‌کند که کووید مزمن و طولانی‌مدت صرفاً یک بیماری ناراحت‌کننده نیست، بلکه یک وضعیت عمیقاً ناتوان‌کننده است که می‌تواند زندگی افراد را برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها مختل کند.

تأثیر کووید مزمن بر زندگی روزمره

این مطالعه نشان داد که اگرچه مبتلایان اغلب می‌توانستند نیاز‌های اولیه خود مانند غذاخوردن یا لباس‌پوشیدن را برطرف کنند، اما توانایی آنها برای انجام کار‌های پیچیده‌تر مانند خانه‌داری، مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و کمک به جامعه به شدت محدود شده بود. به‌طور متوسط، کیفیت کلی زندگی این افراد ۲۳ درصد پایین‌تر از جمعیت عمومی جامعه بود.

این پژوهش بر اهمیت گزارش‌های خود بیماران تأکید می‌کند. از آنجایی که هیچ آزمایش تشخیصی مشخصی برای کووید مزمن وجود ندارد، اغلب متخصصان و پزشکان با شک و تردید این بیماری را تشخیص می‌دهند. بااین‌حال، این مطالعه نشان داد که گزارش‌های شخصی افراد، شاخص‌های معتبر و قابل اعتمادی از وضعیت سلامتی آنها هستند و می‌توانند ابعادی از بیماری را که آزمایش‌های پزشکی قادر به ثبت آن نیستند، آشکار کنند.

برای مثال، «خستگی» در این بیماران صرفاً به معنای احساس خستگی نیست؛ بلکه می‌تواند به معنای از دست‌دادن تمرکز در حین رانندگی، رهاکردن سرگرمی‌ها یا فاصله‌گرفتن از دوستی‌های نزدیک باشد. پژوهشگران خواستار تلاش‌های جدی‌تری برای مدیریت خستگی بیماران، ایجاد سازگاری در محیط‌های کاری و کمک به آنها برای بازسازی ارتباطات اجتماعی‌شان شده‌اند تا بتوانند زندگی روزمره معمولی خود را بازیابند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری