به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان به طور تصادفی به یک درمان جدید بالقوه برای طاسی ارثی، شایعترین علت ریزش مو در مردان و زنان در سراسر جهان، برخوردهاند. این مطالعه در مجله Frontiers in Pharmacology منتشر شده است.
همه چیز با تحقیق در مورد قندی که به طور طبیعی در بدن وجود دارد و در تشکیل DNA نقش دارد، آغاز شد: «دئوکسی ریبوز»، بخشی از اسید دئوکسی ریبونوکلئیک.
دانشمندان دانشگاه شفیلد و دانشگاه COMSATS در پاکستان هنگام مطالعه چگونگی بهبود زخمها در موشها پس از استفاده موضعی از این قندها، متوجه شدند که موهای اطراف ضایعات سریعتر از موشهایی که تحت درمان قرار نگرفته بودند، رشد میکنند. این تیم که کنجکاو شده بود، تصمیم گرفت تحقیقات بیشتری انجام دهد.
آنها موشهای نر مبتلا به ریزش موی ناشی از تستوسترون را انتخاب کردند و موهای پشت آنها را برداشتند. هر روز، محققان دوز کمی از ژل دئوکسی ریبوز را روی پوست در معرض قرار گرفته اعمال میکردند و طی چند هفته، موهای آن ناحیه رشد "قوی" نشان دادند و موهای بلند و ضخیمی به صورت جداگانه جوانه زدند.
شیلا مکنیل، مهندس بافت از دانشگاه شفیلد، میگوید: «تحقیقات ما نشان میدهد که راهحل ریزش مو میتواند به سادگی استفاده از قند طبیعی دئوکسیریبوز برای افزایش جریان خون به فولیکولهای مو و تحریک رشد مو باشد.»
ریزش موی ارثی یا آلوپسی آندروژنتیک، یک بیماری طبیعی ناشی از ژنتیک، سطح هورمونها و پیری است که مردان و زنان را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار میدهد.
مکنیل و همکارانش، به رهبری محمد انجم، محقق زیستمواد از COMSATS، در مقاله منتشر شده خود مینویسند: «درمان آلوپسی آندروژنتیک همچنان چالشبرانگیز است.»
این تیم با همکاری یکدیگر، یک ژل زیستتخریبپذیر و غیرسمی مبتنی بر دئوکسیریبوز تولید کردند و آن را روی موشهایی با مدلهای طاسی با الگوی مردانه اعمال کردند.
در مقایسه با موشهایی که ژل بدون هیچ دارویی به آنها داده شد، موشهایی که ژل حاوی قند دئوکسی ریبوز دریافت کردند، شروع به رشد فولیکولهای موی جدید کردند.
محققان مطمئن نیستند که چرا ژل دئوکسی ریبوز رشد موهای بلندتر و ضخیمتر را در موشها تحریک میکند، اما این تیم متوجه افزایش رگهای خونی و سلولهای پوستی در اطراف ناحیه تحت درمان شد.
محققان توضیح میدهند: «هرچه خونرسانی به فولیکول مو بهتر باشد، قطر آن بزرگتر و رشد مو شدیدتر میشود.»
اگر ژل دئوکسی ریبوز در انسان مؤثر واقع شود، میتوان از آن برای درمان آلوپسی یا حتی تحریک رشد مو، مژه و ابرو پس از شیمیدرمانی استفاده کرد.
نویسندگان میگویند: «این حوزهای است که به شدت کمتر مورد مطالعه قرار گرفته، بنابراین رویکردهای جدیدی مورد نیاز است.»
آزمایشهای فعلی فقط روی موشهای نر انجام شده است، اما تحقیقات بیشتر ممکن است نشان دهد که استفاده از این قندهای طبیعی میتواند برای موشهای ماده مبتلا به آلوپسی ناشی از تستوسترون نیز مؤثر باشد.
مکنیل اذعان میکند: «تحقیقی که ما انجام دادیم در مراحل اولیه است، اما نتایج امیدوارکننده هستند و مطالعه بیشتر را میطلبند.»