کشف راز شکست بیشتر مردان در مبارزه با سرطان نسبت به زنان

به گزارش مجله خبری نگار، این رابطه توضیح می‌دهد که چرا میزان مرگ و میر ناشی از سرطان در میان مردانی که کروموزوم Y در سلول‌های ایمنی خود ندارند، بیشتر است.

از دست دادن کروموزوم Y - که مردان معمولاً در هر سلول در کنار کروموزوم X حمل می‌کنند - یک تغییر ژنتیکی رایج و غیر ارثی مرتبط با پیری است. اگرچه سال‌هاست که این موضوع با افزایش مرگ و میر ناشی از تومور‌های بدخیم مرتبط دانسته شده است، اما مکانیسم بیولوژیکی پشت این پدیده همچنان مرموز باقی مانده است.

محققان مرکز جامع سرطان دانشگاه آریزونا، تأثیر از دست دادن کروموزوم Y را بر سلول‌های T در مبارزه با سرطان بررسی کردند. آنها برای اولین بار کشف کردند که از دست دادن کروموزوم Y در گلبول‌های سفید خون، به ویژه سلول‌های T کمکی و سیتوتوکسیک، توانایی سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با تومور‌ها تضعیف می‌کند.

این تیم همچنین دریافت که بیمارانی که کروموزوم Y خود را به طور مضاعف از دست داده‌اند - چه در سلول‌های سرطانی و چه در سلول‌های ایمنی اطراف - تومور‌های تهاجمی‌تر و میزان بقای کمتری دارند.

محققان توضیح می‌دهند که سلول‌های ایمنی با از دست دادن کروموزوم Y به نسخه‌ای زامبی‌مانند تبدیل می‌شوند و توانایی خود را در تشخیص و نابودی مؤثر سلول‌های سرطانی از دست می‌دهند، که توضیح می‌دهد چرا تومور‌ها در این بیماران تهاجمی‌تر می‌شوند.

تأثیر منفی زمانی تشدید می‌شود که از دست دادن کروموزوم Y هم در سلول‌های سرطانی و هم در سلول‌های ایمنی اطراف رخ دهد، زیرا این بیماران بدترین نتایج درمانی را دارند. این مشاهده، دریچه‌ای به سوی توسعه آزمایش‌های تشخیصی جدید می‌گشاید که می‌توانند میزان تهاجمی بودن تومور و پاسخ به درمان را بر اساس وضعیت کروموزوم Y پیش‌بینی کنند.

دکتر دن تئودورسکو، محقق ارشد، گفت: «این یافته‌ها جهش قابل توجهی در درک ما از چگونگی فرار تومور‌ها از سیستم ایمنی بدن است.» «ما امیدواریم که این یافته‌ها راه را برای توسعه رویکرد‌های درمانی مؤثرتر، مانند غربالگری سلول‌های مورد استفاده در ایمونوتراپی (مانند درمان CAR-T) برای بررسی سلامت کروموزوم Y قبل از استفاده، هموار کنند.»

سفر این کشف زمانی آغاز شد که تئودورسکو، هنگام کار در مرکز پزشکی سدرز-سینای، متوجه ارتباط بالقوه‌ای بین از دست دادن کروموزوم Y و نتایج درمان سرطان شد، که او را بر آن داشت تا با دکتر سیمون نات برای بررسی این فرضیه همکاری کند.

این یافته‌ها نه تنها به دانش علمی می‌افزاید، بلکه پایه و اساس عصر جدیدی را در پزشکی شخصی‌سازی‌شده سرطان بنا می‌نهد، که به موجب آن می‌توان به زودی برنامه‌های درمانی متناسب با مردان را بر اساس وضعیت کروموزوم Y آنها طراحی کرد و به طور بالقوه جان میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان نجات داد.

نتایج در مجله نیچر منتشر شد.

منبع: نیوز مدیکال