رابطه صمیمانه بین خواهر و بردار در کودکی و تاثیر جالب آن در سنین بالاتر

به گزارش مجله خبری نگار،این تحقیق که از داده‌های پروژه مطالعات طولی ویسکانسین استفاده کرده، به بررسی تأثیر تعاملات خواهر و برادر‌ها در دوران کودکی و بزرگسالی بر سلامت شناختی در سنین بالا پرداخته است.

روابط خانوادگی و تأثیر آن بر سلامت شناختی

تحقیقات پیشین بیشتر بر روابط افراد با والدین، همسران و فرزندان تمرکز داشته‌اند، اما نقش خواهر و برادر‌ها که ممکن است طولانی‌ترین روابط زندگی فرد را تشکیل دهند، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه به همین دلیل به‌طور خاص به تأثیر روابط خواهر و برادر‌ها در دوران کودکی و چگونگی ادامه آنها در بزرگسالی پرداخته و ارتباط این روابط را با سلامت شناختی در سنین پیری بررسی کرده است.

جویوئونگ کانگ، استاد مددکاری اجتماعی در دانشگاه ویسکانسین-مادیسون و نویسنده این تحقیق، در این‌باره توضیح داد: «روابط انسان‌ها یک شبه شکل نمی‌گیرند و به ویژه در دوران پیری، روابط خانوادگی بازتابی از سال‌ها زندگی مشترک هستند.» وی همچنین افزود: این تحقیق به طور خاص بر روی تأثیر تجربیات مثبت و منفی دوران کودکی بر روابط خواهر و برادر و پیامد‌های آنها در سلامت شناختی تمرکز دارد.

استفاده از داده‌های طولی برای تحلیل روابط خواهر و برادر

برای انجام این تحقیق، محققان از داده‌های پروژه مطالعات طولی ویسکانسین که از سال ۱۹۵۷ بیش از ۱۰ هزار فارغ‌التحصیل دبیرستانی را به همراه خواهرو برادرهایشان پیگیری کرده‌اند، استفاده کردند. این داده‌ها به محققان این امکان را داد تا تأثیر روابط خواهر و برادر‌ها را بر سلامت شناختی در طول چند دهه مورد بررسی قرار دهند. داده‌ها از چهار دوره زمانی مختلف شامل سال‌های ۱۹۹۴، ۲۰۰۵، ۲۰۱۱ و ۲۰۲۰ جمع‌آوری شده است. محققان از گزارش‌های شرکت‌کنندگان در مورد تعاملات دوران کودکی و تماس‌های بزرگسالی برای تحلیل نتایج استفاده کردند.

تأثیر تعاملات دوران کودکی بر روابط بزرگسالی

در این تحقیق، تعاملات دوران کودکی به دو دسته مثبت و منفی تقسیم شدند. تعاملات مثبت شامل حمایت متقابل مانند کمک و در آغوش گرفتن، و تعاملات منفی شامل رفتار‌های خشونت‌آمیز یا توهین‌آمیز بودند. همچنین، تجربیات منفی دوران کودکی نظیر آزار و اذیت یا مشکلات خانوادگی نیز مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که افرادی که در دوران کودکی تجربیات مثبت از روابط با خواهر و برادرهایشان داشتند، احتمال بیشتری برای حفظ تماس‌های مکرر در بزرگسالی داشتند. این تماس‌های مداوم در نهایت به بهبود عملکرد شناختی در سنین پیری کمک می‌کرد.

تماس‌های مداوم و تأثیر آن بر سلامت شناختی

یکی از مهم‌ترین یافته‌های این تحقیق این بود که تماس‌های مکرر با خواهر و برادر‌ها در بزرگسالی تأثیر زیادی بر سلامت شناختی در دوران پیری دارد. شرکت‌کنندگانی که تماس‌های منظم با خواهر و برادر‌های خود داشتند، عملکرد شناختی بهتری در دهه‌های ۸۰ زندگی خود نشان دادند. این تماس‌ها ممکن است به عنوان یک منبع مهم از تحریک ذهنی و حمایت عاطفی عمل کرده و ازافت شناختی مرتبط با سن جلوگیری کنند.

تجربیات منفی دوران کودکی و تأثیر آنها

در کمال تعجب، تعاملات منفی دوران کودکی تأثیر زیادی بر روابط خواهر و برادر در بزرگسالی نداشت. محققان بر این باورند که این امر ممکن است به دلیل شدت پایین تعاملات منفی یا بهبود روابط درگذر زمان باشد. با این حال، تجربیات منفی مانند آزار و اذیت یا مشکلات روانی در خانواده می‌تواند منجر به کاهش تماس‌های مداوم بین خواهر و برادر‌ها در بزرگسالی شود.

این مطالعه تأکید دارد که روابط مثبت خواهر و برادر در دوران کودکی می‌تواند در طول زمان به بهبود روابط در بزرگسالی و در نهایت به حفظ سلامت شناختی در دوران پیری منجر شود. در مقابل، محیط‌های خانوادگی دشوار و تجربیات منفی می‌توانند موجب کاهش تماس‌های خانوادگی و ضعف عملکرد شناختی در سنین بالا شوند.

جویوئونگ کانگ در پایان گفت: این تحقیق نشان می‌دهد که روابط مثبت خواهر و برادر در کودکی می‌تواند به حفظ ارتباطات در بزرگسالی و بهبود عملکرد شناختی در پیری کمک کند. این یافته‌ها همچنین اهمیت توجه به روابط خانوادگی در طول زندگی و تأثیر آنها بر سلامت در سنین بالا را نشان می‌دهند.

محدودیت‌ها و آینده تحقیق

محققان به این نکته اشاره کردند که این مطالعه بیشتر بر جمعیت‌های سفیدپوست با سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی بالا تمرکز داشته است و نتایج آن ممکن است به طور کامل برای گروه‌های اقلیتی یا افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین قابل تعمیم نباشد. به گفته کانگ، هدف بلند مدت این تحقیق بررسی تجارب مختلف خانوادگی و تأثیر آنها بر روابط طولانی‌مدت و سلامت افراد است.