تولید محصول سالم با رعایت استاندارد

همواره استناندارد سازی تولیدات در هر زمینه‌ای از سوی وزارت بهداشت و سلامت و استاندارد ملی ایران توصیه شده است. از آنجایی که کشورمان یکی از کشور‌های تولید کننده عسل است لازم است در این رشته نیز استاندارد‌های لازم انجام گیرند تا در زمان صادرات مشکل خاصی پیش نیاید. هزینه دریافت ایزو و دریافت گواهینامه استاندارد از سازمان استاندارد ملی ایران در مقابل آنچه که اعتبار این گواهینامه‌ها به همراه دارد قابل مقایسه نیست.

به گزارش مجله خبری نگار، رعایت استاندارد‌ها و تامین کیفیت در تولید عسل باعث اعتبار بخشی به این تولید در بازار‌های داخلی و خارجی می‌شود.

در راستای آموزش و استانداردسازی فرآیند تولید محصولات کشاورزی برای زنان فعال در بخش کشاورزی، کارگاه آموزشی اصول زنبورداری و فرآیند استاندارد سازی عسل برگزار شد.

برگزاری این دوره آموزشی را سازمان مردم نهاد منادیان تولیدات کشاورزی سالم که در سال ۹۶ پیرو موافقت نامه بین سازمان ملی استاندارد ایران و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در خصوص آموزش کشاورزی استاندارد در بین زنان کشاورز و بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی از طرف این اداره کل تشکیل شد، عهده دار بود.

ترویج فرهنگ استاندارد، تولید محصول سالم کشاورزی و مصرف سالم، ارتقای سطح مهارت‌های حرفه‌ای زنان و دختران در بخش کشاورزی و فراهم کردن زمینه ایجاد و توسعه کسب و کار با تولید محصول کشاورزی سالم، ارگانیک و استاندارد از اهداف کیفی برگزاری این کارگاه آموزشی است.

مشخصات عسل طبیعی استاندارد کدامند؟

اگر عسل از خصوصیت‌های خاص استاندارد‌های کیفی قانونی خود تجاوز نماید، اکثراً تقلب‌های ساده را می‌توان در آن مشاهده نمود. برای مثال مقدار ساکارز بالای ۸ درصد نشان دهنده اضافه نمودن شکر ساده یا شکر چغندر قند یا شهد ذرت با اسید هیدرولیز شده به آن است که مقدار HMF بالا می‌رود.

معمولاً این تقلب به دو صورت انجام می‌گیرد:

ــ به هنگام فصل شهد گل‌ها و زمانی که جریان شهد از بیرون کندو جریان دارد، بعضی افراد جهت سود جویی بیشتر یا عدم مدیریت کافی زنبورستان اقدام به تغذیه کندو با شربت شکر می‌کنند که این عمل تقلب در عسل محسوب می‌شود.

با انجام آزمایشات متعدد که یکی از آن‌ها اندازه گیری ساکارز (قند شکر) در عسل است، می‌توان به این موضوع پی برد. میزان ساکارز در عسل طبیعی در ایران نباید بیشتر از ۵ % باشد.

ــ بعضی افراد نیز بدون دخالت زنبور، با شکر و آب و اسانس خود به صورت پنهانی اقدام به ساخت عسل می‌نمایند و اقدام به عرضه آن با ادعای طبیعی بودن محصول می‌کنند، این ماده را علاوه بر تشخیص آزمایشگاه تا حدی می‌توان از عسل مرغوب زنبورداران تشخیص داد. عسل دست ساز با گذاشتن در دهان مانند آب نبات سفت باقی می‌ماند و دیر حل و جذب می‌شود، ولی عسل طبیعی سریعاً آب را به خود جذب می‌نماید. عرضه این ماده علاوه بر ضایع کردن حرفه زنبورداری باعث به خطر افتادن سلامت مصرف کنندگان می‌شود.

چطور عسل طبیعی را بشناسیم؟

مصرف کننده ایرانی عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی می‌دانند که رنگ آن کهربایی تیره یا همانند عقیق باشد، سفت بوده و اصطلاحاً کش بیاید، اگر ۲۴ ساعت در یخچال بماند (شکرک نزند)، اگر قاشقی از آن برداشته شود قطراتی که از آن سرازیر میشود، به صورت باریکه‌ای ممتد باشد و قطع نشود.

منبع:اینفو

لینک کوتاه: https://negarmag.com/002AIx

اشتراک‌ گذاری