به گزارش مجله خبری نگارپیپرین علیرغم ویژگیهای تحریک کنندهای که دارد، به فلفل طعم میدهد. این ادویه از دوران ماقبل تاریخ نیز بسیار محبوب بوده است. گیاه فلفل از منطقهای که امروزه به نام کرالا در هند شناخته میشود، سرچشمه گرفته است، جایی که گیاهان فلفل به طور وحشی رشد میکنند. جالب است بدانید که تا ۴۰۰۰ سال پیش، فلفل بیشترین صادرات هند بوده و بر تجارت ادویه حکمرانی میکرد.
در گذشته، فلفل به عنوان طلای سیاه شناخته میشده است.
برای هزاران سال، فقط ثروتمندان قادر به تهیه فلفل بودند، زیرا بسیار گران قیمت بود و به عنوان «طلای سیاه» شناخته میشد. در سال ۱۲۱۳ ق. م. فرعون مصر، رامسس دوم، با یک دانه فلفل در هر سوراخ بینی مومیایی شد. همچنین، در تاریخ ثبت شده است که آتیلا هون هنگام سقوط روم یک تن فلفل از آن طلب کرد. در قرون وسطی نیز از آن برای پرداخت بدهی ها، جهیزیه و اجاره استفاده میشد و عبارت «اجاره دانه فلفل» از همان زمان رایج شده است.
فلفل سفید، سبز و سیاه همه از یک گیاه به دست میآید. فقط تکنیکهای پردازش آنها متفاوت است. مثلا برای تهیه فلفل سیاه، ابتدا دانههای نارس به رنگ سبز برداشت میشوند. سپس آنها خیس خورده و خشک میشوند. این فرآیند پوست دانه را به رنگ قهوهای مایل به سیاه تبدیل میکند و در نتیجه دانههای فلفل سیاه به وجود میآید. سپس این دانهها برای استفاده آسیاب میشوند.
اما برای فلفل سبز فرآیند متفاوتی اتخاذ میشود. به این صورت که رنگ دانههای نارس با خشک کردن انجمادی یا استفاده از دی اکسید گوگرد حفظ میشود. همچنین میتوان آنها را در محلول سرکه یا نمک ترشی کرد. فلفلهای صورتی و قرمز رنگ با استفاده از سرکه و نمک نگهداری میشوند.
هر دانه روی بوته فلفل دارای یک دانه سفید است. زمانی که دانهها به طور کامل رسیده میشوند، باید آنها را به مدت طولانی در آب خیساند تا پوستههای سخت آن جدا شوند و دانههای فلفل سفید بیرون بیاید.
بر اساس گزارش ها، این ادویه پرفروشترین ادویه در سراسر جهان است. ویتنام بزرگترین صادرکننده این دانه با ارزش است و به دنبال آن اندونزی و هند بیشترین صادرات فلفل را دارند. این سه کشور به تنهایی مسئول تولید بیش از ۲۱۷۰۰۰ تن (۲۴۵ کیلوگرم) فلفل در سال ۲۰۰۳ بودند و سایر کشورها نیز به نوبه خود مقادیری فلفل برداشت میکنند که نتیجه آن تولید بیش از یک چهارم میلیون تن فلفل در سال میشود.
منبع:مانکن