ساپینتو با توپ پر می‌آید

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: یک بررسی ساده در مورد ریکاردو ساپینتو ثابت می‌کند این مربی پرتغالی که به خاطر چهره‌اش، شهرت بیشتری به دست آورده، علاقه خاصی به بازی با یک مهاجم دارد. او در تیم‌های قبلی خود، بیش از آن که روی حمله به سمت دروازه حریفان تمرکز کند، به‌دنبال آن بوده که سنگر تیمش را نجات بدهد هر چند حداقل در این یکی، دو سال گذشته چندان موفق نبوده. او در لیگ حرفه‌ای پرتغال تیمداری کرده و حتماً شرایط را بهتر درک می‌کند، ولی موضوع اینجاست که توانایی مرد پرتغالی با توجه به سبقه و کارنامه‌اش، طبیعتاً باید بستن یک خط دفاعی مستحکم باشد، اما در لیست استقلال شاهد اتفاقات دیگری هستیم.

جذب بازیکن بدون رأی سرمربی

مدیران باشگاه قبل از انتخاب ساپینتو، یک مهاجم به‌نام سجاد شهباززاده جذب کردند. مهاجمی که سابقه بازی برای آبی‌پوشان را داشت و توانایی‌هایش را در سپاهان ثابت کرد. او می‌تواند در پست مهاجم هدف، مهاجم سایه و حتی وینگر راست بازی کند. با جذب سجاد، احتمال می‌رفت که آرمان رمضانی و یا ارسلان مطهری از تیم جدا شوند، اما قرارداد هر دو نفر تمدید شد.

صید تازه از سبد سرخ

در کنار موجودی خوبی که در استقلال شاهد بودیم، باشگاه موفق شد پیمان بابایی را از تراکتور جذب کند. بازیکنی که طی دو سال گذشته، اهالی فوتبال تصور می‌کردند به پرسپولیس می‌رود، اما به یکباره سر از استقلال درآورد. شاهدان می‌گویند مذاکرات او و آجورلو طولانی هم نشد و خیلی زود بر سر همه بند‌های قرارداد به توافق رسیدند تا فوراً امضا پای برگه‌ها و اسناد اضافه شود. پیمان بازیکنی است که می‌تواند چالش حضور در ترکیب اصلی و حتی آقای گلی را برای خودش بردارد و دست ساپینتو را برای ایجاد هر تغییر و تحولی در خط حمله باز کند.

کاوه هم می‌آید

حالا استقلالی‌ها منتظر اضافه شدن کاوه رضایی هم هستند. مهاجمی که در ذوب‌آهن و سپس استقلال درخشید و تصمیم گرفت لژیونر شود. کاوه چند توانایی ایده‌آل برای هر مربی را با هم دارد؛ پا به توپ و تکنیکی است، ضربه سر‌ها را خوب می‌زند، کاشته‌زن است و چهارچوب دروازه را به خوبی می‌شناسد. با حضور کاوه در لیست استقلال، رکورد پرترافیک‌ترین خط هجومی لیگ بیست و دوم به‌نام آبی‌ها ثبت می‌شود. آن هم در حالی که سرمربی این تیم در تیم‌های قبلی خود، علاقه خاصی به استفاده از سیستم ۱-۴-۵ نشان داده و شاید در استقلال هم بیشتر به‌دنبال ادامه روند فصل قبل و بسته نگه‌داشتن دروازه تیمش باشد. اتفاقی که استقلال را به قهرمانی رساند وگرنه فوتبالی که آبی‌پوشان در لیگ قبلی ارائه کردند، اصلاً جذاب و چشم‌نواز نبود و آن‌ها با استفاده از ضعف شدید رقبا و همچنین فوتبال هدفمند (گل نخور، گل بزن!) به قهرمانی رسیدند.

هنر جنگیدن

استقلال دچار تحول روی نیمکت شده و همه منتظرند تا دستپخت مرد پرتغالی را بچشند. سال قبل، در لیست استقلال تا چشم کار می‌کرد، دفاع یا عنصر دفاعی بود به حدی که وقتی سه مدافع این تیم به خاطر بازگشت به تیم قبلی یا خدمت سربازی از لیست خارج شدند، باز هم آبی‌ها مشکلی را احساس نکردند. حالا همه چیز برعکس است. استقلال لیست خود را با عناصر تهاجمی بخصوص مهاجمانی با توانایی بازی در «پست شماره ۹» پر کرده و احتمالاً در ادامه خریدها، شاهد جذب هافبک طراح یا وینگر خارجی هم هستیم. از این به بعد، هنر جنگیدن در تمرین تیم، تعیین‌کننده است.

هر کسی حقش را می‌خواهد باید بیشتر بدود تا شاید در سال جام جهانی، بتواند شانسی برای خود بسازد. امسال بازی در خط حمله استقلال سخت‌ترین کار برای یک فوتبالیست است.