توزیع دندانپزشک در کشور نامتناسب است/ لزوم تربیت تکنسین سلامت دهان و دندان

به گزارش مجله خبری نگار، مهدی کدخدازاده، دبیر شورای آموزش دندانپزشکی در نشست خبری بعد از ظهر امروز در جامعه دندانپزشکی ایران با بیان این‌که مدتی است افزایش ظرفیت دندانپزشکی در کشور مورد بحث قرار گرفته است، بیان کرد: ما با شورای عالی انقلاب فرهنگی طی جلساتی نظرات کارشناسی خود را ارائه کرده‌ایم. برخی تعداد دندانپزشکانی که صرفا پروانه مطب دارند را دندانپزشک فعال حساب می‌کنند در حالی که اساتید دانشگاه‌ها، دندانپزشکان فعال در کلینیک‌ها و ... ممکن است پروانه مطب نداشته باشند، اما در حوزه دندانپزشکی در حال ارائه خدمت هستند. برخی دندانپزشکان عمومی که به تازگی فارغ التحصیل شده‌اند نیز هنوز پروانه مطب نگرفته‌اند.

وی افزود: به ازای هر ۱۰ هزار نفر ۵ دندانپزشک داریم و این آمار در ایالات متحده امریکا ۶.۱ است و با تعداد دانشجویی که الان پذیرش می‌کنیم پیش‌بینی ما این است که در سال ۱۴۰۸ به سرانه برابر با آمریکا دست پیدا کنیم، اما سرانه دندانپزشک به تنهایی نمی‌تواند منجر به دسترسی مردم به این خدمات شود.

دبیر شورای آموزش دندانپزشکی ادامه داد: شاخص‌های دیگری که به آن استناد می‌شود شاخص DMF است که شاخص تجربه پوسیدگی است که شامل پوسیدگی دندان، از دست دادن دندان و پرکردن آن است. همه مطالعات نشان می‌دهد وقتی تعداد دندانپزشکان را زیاد کنیم شاخص تجربه پوسیدگی افزایش می‌یابد، بنابراین ما باید روی شاخص‌های پیشگیری و بهداشت دهان و دندان کار کنیم و روی سیاست دندان‌های عاری از پوسیدگی تمرکز کنیم، اما دوستان می‌گویند باید با تربیت دندانپزشک در این زمینه شاخص‌ها را ارتقا دهیم، این تفسیر اشتباه است.

وی گفت: در کشور توزیع نامتناسب دندانپزشک داریم و باید توزیع دندانپزشک را با بومی‌گزینی در مناطق محروم اصلاح کنیم که تعداد آن‌ها ۱۸۶۶ نفر است. پیشنهاد ما این است در قالب ظرفیت دانشکده‌ها، توزیع نیرو‌های بومی دندانپزشکی را انجام دهیم.

کدخدازاده ادامه داد: درمان در حوزه دندانپزشکی صرفا با افزایش دندانپزشک ممکن نیست. در اوایل انقلاب ۵ دانشکده دندانپزشکی داشتیم و در سال ۷۸ به ۱۸ دانشکده رسیده و الان بالغ بر ۴۴ دانشکده دندانپزشکی و بیش از ۱۶ هزار دانشجو دندانپزشکی داریم.

وی با بیان اینکه با افزایش تعداد دندانپزشک، درمان‌محوری و تقاضای القایی بیشتر می‌شود، گفت: شورای عالی انقلاب فرهنگی اطلاعات مربوط به تعداد دانشجویان و دانشکده‌های دندانپزشکی را دریافت کرده است. تعداد دانشجو‌هایی که از دانشگاه‌ها استعلام شده که ظرفیت پذیرش آن‌ها وجود دارد، به سازمان سنجش اعلام شده و سازمان سنجش باید پاسخ دهد که تعداد دانشجو‌هایی که سازمان به دانشگاه‌ها برای پذیرش دانشجو داده چند نفر است.

کدخدازاده بیان کرد: اگر بحث ما ارتقای سلامت جامعه است، مسیرش پیشگیری و بهداشت است، ما می‌توانیم با تربیت نیرو‌های حدواسط سلامت دهان و دندان مردم را ارتقا دهیم نه این‌که با تربیت دندانپزشک این کار را انجام دهیم. اگر هدف ما ارتقای مسائل درمانی است، باید توجه کنیم که بیمه تقش خود را درست ایفا نمی‌کند در تهران بیشترین تعداد دندانپزشک را داریم، اما دسترسی مردم به خدمات دندانپزشکی به دلیل پایین بودن پوشش بیمه‌ای این خدمات، مناسب نیست.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار مبنی بر این‌که علت کم‌توجهی وزارت بهداشت به امر پیشگیری در حوزه سلام دهان و دندان چیست، گفت: افزایش ظرفیت دندانپزشکی باعث ارتقای سلامت دهان و دندان مردم نمی‌شود. تکنسین‌های دهان و دندان باید افزایش یابند، اما باید در سیستم سلامت جایگاه آن‌ها را درست تعیین کنیم. الان ۲۰۰۰ نفر تکنسین دهان و دندان داریم که قرار بوده جذب شوند، اما به دلیل این‌که بودجه در اختیار وزارت بهداشت قرار نگرفت این اتفاق صورت نگرفت و تربیت تکنسین نیز از سال‌های پیش متوقف شده است!

وی درباره هزینه تربیت دندانپزشک بیان داشت: بالغ بر ۲۰۰۰ میلیارد برای تاسیس یک دانشکده دندانپزشکی نیاز است و تربیت هر دانشجوی دندانپزشکی بیش از ۱.۵ میلیارد تومان در سال هزینه دارد.