به گزارش مجله خبری نگار به نقل از خبرگزاری فرانسه (AFP)، در شرق سیبری، نزدیک چوراپچا، ذوب شدن لایه منجمد دائمی زمین (پرمافراست) شتاب گرفته و چهره منطقه را به معنای واقعی کلمه تغییر میدهد. زمین در حال ترک خوردن است، ساختمانها در حال تاب برداشتن هستند و گازهای گلخانهای که هزاران سال منجمد بودهاند، در حال آزاد شدن در جو هستند.
تپههای مشخص - که در زبان یاکوتی "بیلار" نامیده میشوند - در سراسر یاکوتیا در حال ظهور هستند. این ارتفاعات کوچک، حدود یک متر ارتفاع، شکل چندضلعی تقریباً کاملی دارند. دانشمندان این را به ویژگیهای ساختاری یخهای زیرزمینی نسبت میدهند که هنگام ذوب شدن به طور ناهموار تهنشین میشوند: قلهها پایدار میمانند، در حالی که زمین بین آنها فرو میریزد.
اینوکنتی پوسلسکی، ساکن چوراپچا، گفت که محلی که قبلاً باند فرودگاه مسطح بود، اکنون حدود بیست تپه دارد. او مجبور بود خانهاش را مانند اکثر ساختمانهای منطقه، روی شمعهایی بسازد که تا اعماق خاک منجمد امتداد یافتهاند. با این حال، حتی این اقدامات نیز کافی نیست: بیش از ۴۰٪ از ساختمانها در مناطق خاک منجمد در حال حاضر به دلیل ذوب شدن دچار آسیب شدهاند.
نیکیتا تانانایف، مدیر آزمایشگاه آب و هوا در دانشگاه فدرال شمال شرقی، توضیح داد: «در طول ۳۰ سال گذشته، دمای هوا در یاکوتیا ۱.۵ تا ۲ درجه سانتیگراد افزایش یافته است. حتی اگر دمای هوا زیر نقطه انجماد باقی بماند، این امر به طور قابل توجهی بر عمق انجماد خاک تأثیر میگذارد.»
با آب شدن خاک منجمد، دی اکسید کربن و متان آزاد میشود - گازهای گلخانهای قوی که گرمایش جهانی را تسریع میکنند. دانشمندان هشدار میدهند که این یک چرخه معیوب است که در آن گرمایش خود به خود سرعت میگیرد. علاوه بر این، خاک منجمد میزبان میکروارگانیسمهای خطرناکی است. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶، شیوع سیاه زخم جان یک کودک را گرفت. محققان معتقدند که این باکتریها از لاشه گوزنی که دههها پیش مرده و در خاک منجمد حفظ شده بود، وارد خاک شدهاند.
مؤسسات تحقیقاتی قطب شمال و قطب جنوب به طور فعال شرایط لایه منجمد دائمی زمین را زیر نظر دارند. با این حال، همانطور که محققان تأکید میکنند، مقیاس تغییرات اقلیمی نیازمند اقدام فوری و قاطع است.