به گزارش مجله خبری نگار، پروتئین سیپین نقش کلیدی در حفظ ارتباطات قوی بین نورونها دارد که برای یادگیری و حافظه ضروری هستند. این نتیجهای است که دانشمندان دانشگاه راتگرز به آن رسیدهاند. نتایج این مطالعه در مجله Science Advances (SciAdv) منتشر شده است.
همانطور که متخصصان دریافتهاند، سیپین به توزیع صحیح پروتئینها در سیناپسها - نقاط تماس بین نورونها - کمک میکند. این امر انتقال مؤثر سیگنال و کار هماهنگ سلولهای عصبی را تضمین میکند. یکی از مکانیسمهای عملکرد سیپین، افزودن نشانهای مولکولی ویژهای است که پروتئینها را به مکان مناسب در داخل سیناپسها "هدایت" میکند.
مطالعات روی موشها و ردههای سلولی نیز نشان داده است که سیپین با پروتئازوم، یک کمپلکس سلولی مسئول تجزیه پروتئینها، تعامل دارد. هنگامی که سیپین به آن متصل میشود، این فرآیند را کند میکند و به پروتئینهای مفید اجازه میدهد تا تجمع یافته و اتصالات عصبی پایدار را حفظ کنند. افزایش سطح سیپین در سلولها منجر به افزایش تعداد پروتئینهای دخیل در انتقال سیگنالها بین نورونها میشود.
علاوه بر این، دانشمندان دریافتند که سیپین فعالیت پروتئین دیگری به نام UBE۴A را که در فرآیند برچسبگذاری نقش دارد، افزایش میدهد. این نشان میدهد که اثر سیپین تا حد زیادی به تعامل آن با UBE۴A بستگی دارد.
به گفته نویسندگان این اثر، این کشف ممکن است برای درمان بیماریهای عصبی و عواقب آسیبهای مغزی ناشی از ضربه اهمیت زیادی داشته باشد. بنابراین، انتقال سیناپسی اغلب در بیماری آلزایمر یا پارکینسون مختل میشود. بازیابی این فرآیندها با سایپین ممکن است به یک جهت جدید درمانی تبدیل شود.