کارشناسی لندنی: علل بوی بد دهان و نحوه مبارزه با آن چیست؟

هر کسی به نحوی بوی بد دهان را تجربه کرده است. در خفیف‌ترین حالت، بوی نامطبوعی است که صبح بعد از خوردن پاستای سیردار یا کاری تند به مشام می‌رسد.

به گزارش مجله خبری نگار-لندن: هر کسی به نحوی بوی بد دهان را تجربه کرده است. در خفیف‌ترین حالت، بوی نامطبوعی است که صبح بعد از خوردن پاستای سیردار یا کاری تند به مشام می‌رسد.

آنا میدلتون، بنیانگذار کلینیک دندانپزشکی بهداشت لندن، برخی از دلایل بوی بد دهان و نحوه مبارزه با آنها را به اشتراک می‌گذارد.

بیماری لثه:

بیشتر بزرگسالان در بریتانیا از درجاتی از بیماری لثه رنج می‌برند. علائم آن شامل خونریزی لثه هنگام مسواک زدن، بوی بد دهان یا طعم بد در دهان است. بیماری لثه در اثر تجمع جرم روی دندان‌ها و لثه‌ها ایجاد می‌شود.

باکتری‌های روی جرم دندان باعث تشکیل سموم می‌شوند و لثه‌ها را تحریک می‌کنند. مرحله اول بیماری لثه به عنوان التهاب لثه شناخته می‌شود و اگر درمان نشود، وضعیتی به نام پریودنتیت ایجاد می‌شود. این بیماری بر بافت‌هایی که دندان‌ها را در جای خود نگه می‌دارند، تأثیر می‌گذارد.

اگر پریودنتیت درمان نشود، استخوان فک ممکن است آسیب ببیند و دندان‌ها لق شوند و در نهایت به راحتی بیفتند.

شما باید برای یک جلسه تمیز کردن به دندانپزشک خود مراجعه کنید و یک برنامه بهداشت دهان و دندان متناسب با نیاز‌های خود ترتیب دهید.

ننوشیدن آب کافی:

کم آبی بدن می‌تواند باعث بوی بد دهان شود، زیرا باکتری‌های موجود در دهان هنگام خشکی دهان تمایل به تکثیر دارند. این امر منجر به کاهش میزان بزاق می‌شود که به عنوان یک بافر برای دهان عمل می‌کند.

به گزارش میرور، نوشیدن آب می‌تواند بوی بد دهان را کاهش دهد، زیرا ذرات غذا را بین مسواک زدن‌های معمول از بین می‌برد.

بنابراین، شما باید حداقل دو لیتر آب در روز بنوشید.

استرس:

در مواقع استرس‌زا، ممکن است فرد آنقدر مشغول باشد که فراموش کند به اندازه کافی غذا بخورد یا آب بنوشد، که می‌تواند منجر به خشکی دهان و بوی بد دهان شود. همچنین ممکن است فرد به جای بینی از طریق دهان نفس بکشد، که یکی دیگر از دلایل خشکی دهان است. بین استرس و بیماری لثه ارتباط وجود دارد.

بنابراین، فرد باید دهان خود را مرطوب نگه دارد و با یوگا و تمرینات تنفسی، استرس را مدیریت کند.

دیابت:

وقتی دیابت دارید، بدن شما انسولین کافی تولید نمی‌کند یا نمی‌تواند از آن به طور مؤثر استفاده کند. انسولین به تجزیه گلوکز برای تأمین انرژی بدن کمک می‌کند.

اگر بدن نتواند انرژی خود را از گلوکز دریافت کند، به جای آن شروع به سوزاندن چربی می‌کند و کتون تولید می‌کند که می‌تواند باعث بوی بد دهان شود. سطح بالای قند خون همچنین میزان گلوکز موجود در بزاق را افزایش می‌دهد و غذای باکتری‌های دهان را فراهم می‌کند.

بنابراین، در این مورد باید با پزشک مشورت شود.

(دی پی‌ای)

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری