مطالعه‌ای، اوزمپیک را با یک بیماری جدی که می‌تواند منجر به نابینایی شود، مرتبط می‌داند

یک مطالعه پزشکی اخیر نشان داد که استفاده از Ozempic و دارو‌های مشابه کاهش وزن ممکن است خطر ابتلا به یک بیماری جدی دژنراتیو چشم را که می‌تواند باعث خونریزی و از دست دادن دائمی بینایی شود، دو برابر کند.

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که در JAMA Ophthalmology منتشر شده است، نشان داد افرادی که دارو‌های GLP-۱ مانند Ozempic مصرف می‌کنند، دو برابر بیشتر از افرادی که آن را مصرف نمی‌کنند، در معرض ابتلا به دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (nAMD) قرار دارند. این نتیجه تحریک رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی در پشت شبکیه است که می‌تواند باعث نشت مایع و آسیب دائمی به بینایی شود.

اوزمپیک با تقلید از هورمون سرکوب‌کننده اشتها GLP-۱ عمل می‌کند. با این حال، محققان معتقدند که وجود گیرنده‌های این هورمون در شبکیه ممکن است منجر به افزایش ماده‌ای به نام CXCL۱۲ شود که گلبول‌های سفید خون را جذب کرده و رشد رگ‌های خونی جدید و شکننده‌ای را که در دژنراسیون ماکولا نقش دارند، تحریک می‌کند.

در این مطالعه، محققان داده‌های مربوط به ۱۳۹۰۰۰ فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ در انتاریو، کانادا را تجزیه و تحلیل کردند. مشخص شد که ۴۶۰۰۰ نفر از آنها حداقل به مدت شش ماه از دارو‌های GLP-۱ استفاده کرده بودند. در طول سه سال، ۹۳ مورد nAMD در گروهی که از این دارو‌ها استفاده می‌کردند، ثبت شد، در حالی که تنها ۸۸ مورد در گروهی که از آنها استفاده نمی‌کردند، ثبت شد که تفاوت قابل توجهی است.

شرکت نوو نوردیسک، تولیدکننده داروی اوزمپیک، با شکایت‌هایی از سوی مصرف‌کنندگانی مواجه است که ادعا می‌کنند در اثر مصرف این دارو بینایی خود را از دست داده‌اند، و این در حالی است که نگرانی‌های پزشکی دیگری نیز در رابطه با افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه وجود دارد، هرچند شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این دارو خطر ابتلا به انواع دیگر سرطان را کاهش می‌دهد.

یکی از نگران‌کننده‌ترین موارد، مورد تاد انگل، ۶۲ ساله، بود که پس از چند ماه استفاده از اوزمپیک، به تدریج بینایی هر دو چشم خود را از دست داد. بعداً بیماری او به نام نوروپاتی ایسکمیک قدامی غیرشریانی اپتیک (NAION) تشخیص داده شد، یک بیماری نادر که باعث از دست دادن ناگهانی و دائمی بینایی می‌شود.

وکلای او گفتند که انگل سابقه بیماری چشمی نداشته و در مورد خطرات این دارو به او هشدار داده نشده بود، و همین امر باعث شد که او حتی پس از از دست دادن بینایی در چشم اولش، به استفاده از آن ادامه دهد و کاملاً نابینا شود.

علیرغم نادر بودن این موارد، محققان خواستار مطالعات بیشتر برای بررسی رابطه بین دارو‌های کاهش وزن و مشکلات چشمی هستند و بر لزوم آگاه‌سازی بیماران از خطرات احتمالی تأکید دارند.

منبع: دیلی میل

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری