به گزارش مجله خبری نگار، قدمت این مجسمه منحصربهفرد به پادشاهی گوریو (۹۱۸-۱۳۹۲ پس از میلاد) برمی گردد، دورهای که شاهد اوج رونق هنری و معنوی در شبه جزیره کره بود. این مجسمه یکی از مهمترین نمادهای بودیسم ماهایانا است که به منطقه گسترش یافته است و هنوز هم اسرار زیادی در مورد هویت مجسمه ساز خود یا اینکه چه کسی آن را سفارش داده است را حفظ میکند.
باستان شناسان مجسمه ۱,۰۰۰ ساله بودا را با جزئیات خیره کننده پیدا کردند
مجسمه بودا به ارتفاع ۵ فوت و ۶ اینچ به تازگی در کره شمالی کشف شد.
این مجسمه ۱.۷ متر ارتفاع دارد و چشمانش "در دعای ابدی" بسته است. در دورهای که مجسمه در اوایل قرن دهم تراشیده شد، این منطقه نوسانات آب و هوایی شدیدی را بین سیلهای ویرانگر و خشکسالیهای شدید تجربه میکرد. مورخان میگویند که این شرایط دشوار محیطی، جامعه را به سمت تعمیق زندگی معنوی خود سوق داد و منجر به یک رنسانس هنری و مذهبی بی سابقه شد.
نوسان آب و هوا بین طوفانهای شدید باران و خشکسالی پادشاهان را بر آن داشت تا به زندگی مذهبی روی بیاورند که به نوبه خود مردم را تشویق میکرد تا به دنبال همان آرامش و ارتباط معنوی باشند.
به گفته مکانیکهای محبوب، دانشمندان بر این باورند که جریان آیینها و دعاها برای تعادل آب و هوا از بهشت یکی از ویژگیهای این دوره تاریخی بوده است که به گسترش دیدگاههای هنری الهام گرفته از بودیسم کمک کرده است.
جالب اینجاست که این مجسمه به تنهایی ظاهر شد، عاری از همراهان سنتی خود - Avalokiteśvara در سمت راست و Mahāsthāmaprāpta
در سمت چپ آن - که معمولا در آنچه به عنوان "سه گانه آمیتابها" شناخته میشود، با او هستند. این غیبت سؤالات جدیدی را در مورد شرایط ساخت مجسمه و شرایط قرار دادن آن در آن مکان برای دانشمندان ایجاد میکند.
منبع: IntEngineering