به گزارش مجله خبری نگار/برنا، روز چهارشنبه تحقیقات در ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) بر روی نانومواد مشابه DNA، اسکنهای فراصوت و نگهداری ضروری تجهیزات پیشرفته علمی متمرکز بود.
خدمه اعزامی ۷۲ همچنین فعالیتهای مهمی در زمینه پشتیبانی حیاتی و سرویسدهی سیستمها انجام دادند تا عملکرد روان این پایگاه مداری را تضمین کنند. این روز با تنظیم ارتفاع ایستگاه به منظور آمادهسازی برای مأموریتهای تأمین مجدد به پایان رسید.
نوآوریها در پزشکی فضایی
مهندسان پرواز ناسا، سونی ویلیامز و نیک هیگ، تحقیقات خود را در زمینه نحوه تولید نانومواد مشابه DNA در فضا برای توسعه درمانهای مرتبط با سلامت فضانوردان و انسانها روی زمین ادامه دادند.
در آزمایشگاه "کیبو" و با استفاده از "دستکشخانه زیستعلوم"، آنها نمونههای mRNA را برای ارزیابی کیفیت در شرایط ریزگرانشی پردازش و تصویربرداری کردند. این نمونههای ساختهشده در فضا با نمونههای زمینی مقایسه خواهند شد تا فرضیهای را که بیان میکند شرایط فضایی میتواند کیفیت واکسنها و پزشکی بازساختی را ارتقا دهد، آزمایش کنند.
در همین حال، بوچ ویلمور، مهندس پرواز ناسا، آزمایشی در زمینه درمانهای DNA تنظیم کرد و لپتاپی را برای حمایت از تحقیقات جاری بیوتکنولوژی جابجا کرد. وی همچنین بهعنوان بخشی از مطالعهای در زمینه نحوه سوختن مواد جامد در شرایط ریزگرانش که میتواند به بهبود ایمنی در برابر آتش در سفینههای فضایی آینده کمک کند، سختافزار و نمونههای آزمایشی را در بخش یکپارچه احتراق جایگزین کرد.
مطالعات زیستی و نگهداری سیستمها
دون پتیت، مهندس پرواز ناسا، بیشتر روز خود را صرف انتقال سختافزارهای زیستی از یک انکوباتور به یک دستکشخانه در داخل کیبو برای بررسی اثرات التهابات ناشی از شرایط فضایی کرد. او پس از آن به تعمیرات لولهکشی در ماژول "ترنکویلیتی" پرداخت.
تحقیقات DNA و علوم زیستی در مدار/ ایستگاه فضایی آماده مأموریتهای جدید
اسکنهای فراصوت و آزمایشات ارتباطی
مهندسان پرواز روسکوسموس، ایوان واگنر و آلکساندر گوربونوف، پس از صرف صبحانه، با استفاده از دستگاه فراصوت معدههای خود را اسکن کردند تا چگونگی سازگاری دستگاه گوارش با محیط طولانیمدت بیوزنی را بررسی کنند. آنها سپس به همراه آلکسی اووچینین، سیستم کنترل از راه دور TORU در ماژول خدماتی "زوزدا" را که برای کنترل فضاپیماهای روسکوسموس از ایستگاه استفاده میشود، بررسی کردند. در نهایت، اووچینین و واگنر روشهای بهبود ارتباطات با خدمه بینالمللی و کنترلکنندگان پرواز را آزمایش کردند و گوربونوف نیز حسگرهای حرارتی داخل ماژول "زاریا" را بررسی کرد.
موقعیتیابی ایستگاه و مأموریتهای آینده
ایستگاه فضایی بینالمللی پس از اتصال فضاپیمای باری Progress ۸۹ به بخش پشتی ماژول "زوزدا" و فعالسازی پیشرانههای آن به مدت بیش از ۳۱ دقیقه، امروز در مداری بالاتر قرار گرفت. این تغییر مداری ایستگاه را در ارتفاع مناسبی برای مأموریت تأمین مجدد Progress ۹۰ که هفته آینده پس از خروج فضاپیمای Progress ۸۸ انجام میشود، قرار میدهد.