نگاهی به سنگ مزار دلگیر و تنهای فتحعلی اویسی با تاج گل‌های بزرگ/روحش قرین رحمت

فتحعلی اویسی دوست نداشت در میانه یک پروژه سینمایی یا تلویزیونی از دنیا برود. او سال‌ها پیش گفته بود دوست دارد در پایان یک پروژه بمیرد که به آن کار لطمه‌ای نخورد. اویسی هم از جمله کسانی بود که دلش نمی‌خواست در رختخواب بیفتد و دوست داشت ارتباطش با جهان هستی یکباره قطع بشود.

به گزارش مجله خبری نگار،فتحعلی اویسی زادهٔ ۲۱ دی ۱۳۲۴ و فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود و در خوانندگی هم دستی داشت. آغازِ فعالیت سینمایی‌اش، بازی در فیلم «قدغن» از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ بود.

او در فیلم‌های «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، «سرب» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، «بانو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و «مومیایی ۳» (محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) بازی کرد و ساخت فیلم «مریم و میتیل» هم از جمله فعالیت‌های او در عرصه کارگردانی سینماست.

اویسی از هنرمندان فعال در تلویزیون بود و بازی و کارگردانی مجموعه‌های تلویزیونی «بدون‌شرح»، «شهر قشنگ»، «کمربند‌ها را ببندیم»، «دارا و ندار»، «زیرزمین»، «باغچه مینو» و ... از جمله فعالیت‌های او در این رسانه است.

این هنرمند که از چندی پیش در بیمارستان بستری و به کما رفته بود، صبح سه شنبه، ۱۳ مهرماه درگذشت.

رونمایی از تزئینات خانه ابدی فتحعلی اویسی با تاج گل و عکس عزا/ روحشون شاد+عکس