توسعه پایگاه و سرمایه اجتماعی دانشگاه مقصود مبارک وزارت علوم است

به گزارش مجله خبری نگار، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در پیام تبریک خود به مناسبت فرا رسیدن ۱۶ آذر؛ روز دانشجو تأکید کرد: توسعه پایگاه و سرمایه اجتماعی دانشگاه و ارتقاء نقش مولّد، مستعد، متخصص، متدین و متعهد دانشجو مقصود مبارکی است که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مُجدّانه و مستمر در رسیدن به آن قدم برمی‌دارد.

متن پیام محمدعلی زلفی‌گل به مناسبت روز دانشجو به شرح ذیل است:

«بسم‌الله الرحمن الرحی

توسعهٔ پایگاه و سرمایه اجتماعی دانشگاه و ارتقای نقش مولّد، مستعد، متخصص، متدین و متعهد دانشجو مقصود مبارکی است که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مجدانه و مستمر در وصول آن قدم برمی‌دارد و به ظهور و معرفی نسلی که با حضور آگاهانه و تصمیم‌ساز خود، اعتبار و اعتزاز جامعهٔ علمی در مسئولیت‌های اجتماعی و مشارکت‌های مردمی باشند، امیدوار است.

شانزدهم آذر نماد پیش‌گامی دانشجو در پاسداری از جامعه در جدال با جهل و توسعه تحول‌خواهی است که این پرچم، نسل به نسل از شهدای عزیز آن روز تا به امروز حفظ‌شده است. دانشجوی امروز آگاهانه‌تر از هر روزگار دیگر، رزمنده‌وار از کیان این سرزمین و هویت هم سرزمینان خویش دفاع می‌کند و با چراغ دین و دانش به رهایی و آزادی دیگر ملل از بند ظلم و بردگی می‌اندیشد. نسلی نو که در منظومهٔ گام دوم انقلاب، تبلور خردگرایی و مُقوّم مرجعیت علمی و معرّق بصیرت به شمار آمده‌اند.

شانزدهم آذرماه درگاه زایش و رویش جوانانگی است که سیرت و صیرورت ملت ایران را در مرز‌ها و فرامرز‌ها به اقتدار و اعتزار به نمایش گذارده‌اند، آن‌چنان‌که تلألؤ این نسل و الگو آفرینی‌شان را به‌وضوح می‌توان در حماسهٔ مردمان مظلوم غزه که قدرت‌های پوشالی را به‌زانو درآوردند، مشاهده کرد. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با تأکید بر حضور پرنشاط دانشجویان در عرصه‌های علمی بر آن است که نهضت گفت‌وگوی سازنده و نقد عالمانه، عاقلانه و مصلحانهٔ دانشجویی را احترام بگذارد و خاضعانه و خدمتگزار، محیطی آرام و بی‌آفت را برای ترویج گفتمان علمی مبتنی بر اخلاق و معنویت تدارک ببیند و علاوه بر پیشرفت‌های علمی، زمینه‌ساز تعمیق بینش سیاسی و حضور اجتماعی دانشجویان باشد.

یاد و خاطرهٔ شهدای عزیز این روز را گرامی می‌دارم و با تبریک فراوان به فرزندان عزیزم در سراسر کشور، از پروردگار متعال کمال جوانان مؤمن و زوال جهل را خواهانم که مؤمنانه بدین وعدهٔ محتوم الهی ایمان‌دارم که: «قل هل یستوی الذین یعلمون و الذین لایعلمون، انما یتذکر اولوا الالباب»؛ بگو آیا دانایان با نادانان مساوی‌اند؟ جز این نیست که تنها خردمندان یادآور می‌شوند. با اهدای این ابیات عالمانه از حکیم سخن، روزگاری درخشان‌تر از همیشه را برای دانش و اصحاب دانش و دیار دانایان این سرزمین سرافراز آرزو می‌کنم:

بپرسیدم از مرد نیکوسخن

کسی کو به سال و خرد بُد کهن

که از ما به یزدان که نزدیک‌تر

که را نزد او راه باریک‌تر

چنین داد پاسخ که دانش گزین

چو خواهی ز پروردگار آفرین»