برای مذاکرات معنادار با پکن طرف آمریکایی صداقت نشان دهد

به گزارش مجله خبری نگار،خبرگزاری شینهوا در تحلیل این دیدار می‌نویسد: "برای یک رابطه متشنج که اهمیت جهانی هم دارد، گفتگو قطعا مورد استقبال است و انتظار می‌رود که از گفتگو و مذاکره، پیشرفتی ملموس به دست آید.

برای آنکه مذاکرات بین دو طرف مثمرثمر باشد، طرف آمریکایی باید صداقت خود را نشان دهد و با چین به منظور ایجاد شرایطی با هدف توسعه پایدار و بلندمدت که خیلی‌ها آن را مهمترین رابطه دو جانبه جهانی می‌دانند، همکاری کند.

این مهم با متوقف کردن اقدامات خصمانه از سوی واشنگتن شامل مداخله شدید در امور داخلی چین و ضربه زدن به منافع دولت پکن آغاز می‌شود.

همچنین ناراحت کننده است که شاهد باشیم دولت کنونی آمریکا هنوز همان روش نادرست دولت قبلی را پیش گرفته است.

در چند ماه گذشته، واشنگتن همچنان به انتقاد از چین در مسائلی، چون رهگیری منشا کرونا، حقوق بشر و امنیت سایبری ادامه داده و به دنبال تشکیل یک ائتلاف ضد چینی با متحدانش است. در نتیجه این اقدامات، روابط بین دو کشور با یک وضعیت غیرمنتظره و مشکل ساز روبرو شده است.

موضع پکن درباره مسائلی که مربوط به حاکمیت ارضی و یکپارچگی قلمروی آن است همواره مشخص و واضح بوده؛ هیچ محلی از سازش در این باره وجود ندارد.

واشنگتن به اقدامات ضد چین خود ادامه می‌دهد و در آرزوی مذاکراتی معنادار با پکن است، اما اگر این روش را کنار نگذارد، این فقط خیالپردازی است.

آمریکا باید رویکرد برتری جویی خود را نیز کنار بگذارد و یاد بگیرد که با چین و سایر کشور‌ها رفتاری برابر و همراه با احترام داشته باشد.

ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا پیش از سفر وندی شرمن، معاون وزیر خارجه آمریکا به چین گفته بود که واشنگتن به همکاری با پکن از موضع قدرت ادامه می‌دهد.

چنین لفاظی قلدرمآبانه و گستاخانه‌ای نشان می‌دهد که واشنگتن چقدر از خودراضی است. در حقیقت، رفتار منسوخ واشنگتن نشان می‌دهد که بسیاری از رهبران سیاسی این کشور هنوز در فکر مفاهیم و رویکرد‌های دوران جنگ سرد هستند.

درضمن، در جهان امروز هیچ کشور و حتی آمریکا حق سلطه‌جویی بر امور جهانی، کنترل سرنوشت دیگران یا منفعت بردن فقط برای خودش را ندارد.

همانند همیشه، چین از تبادل با آمریکا استقبال می‌کند، اما این بدان معنا نیست که واشنگتن مجوز دیکته کردن به چین یا مجبور کردن آن را برای دست برداشتن از حقوق مشروعش در توسعه و پیشرفت داشته باشد.

از همه مهمتر، رهبران واشنگتن باید کاملا به این امر آگاه باشند که یک رابطه سالم و با دوام بین دو قدرت اقتصادی جهان برای منافع نه فقط چین و آمریکا بلکه برای جامعه گسترده جهانی مثبت و سازنده است.

همکاری در زمینه آب و هوایی و تغییرات جوی یک نمونه این مساله است. آینده بدون نیرو‌های مشترک چین و ایالات متحده برای متوقف کردن بدترین تغییرات آب و هوایی قابل تصور نیست. اگر هنوز واشنگتن به دنبال حفظ این باور است که می‌تواند همکاری پکن را در رسیدگی به چنین چالش‌های ترسناک و دلهره آوری ضمن سرکوب چین به دست بیاورد، باید بگوییم که سخت در اشتباه است.

با توجه به بدتر شدن تنش‌ها در روابط پر تلاطم دو کشور، حقیقت امر این است که حل تمامی مشکلات به یکباره شدنی و امکان پذیر نیست. اما این برای دو طرف بسیار مهم است که صادقانه رفتار کنند و ارتباطاتی سودمند و مثمرثمر، چون گفتگو‌های استراتژیک بلندپایه در آنکوریج، آلاسکا در مارس ۲۰۲۱ داشته باشند.

اگر وندی شرمن و گروهش این بار بتوانند با همتایان چینی خود نه از موضع قدرتی که آرزویش را دارند بلکه با صداقت، احترام و حسن‌نیت رفتار کنند، نشست تیانجین می‌تواند یک گردهم آیی مثبت و نقطه عطفی سازنده باشد و به گفتگو‌های بعدی بین دو طرف بینجامد. واشنگتن باید راه درست را در پیش بگیرد. "