پیوند ژنی مرتبط با طول عمر می‌تواند سن قلب را سال‌ها به عقب برگرداند.

به گزارش مجله خبری نگار،سن بالاخره به سراغ همه می‌آید، اما برای برخی افراد، ژن‌های مناسب می‌توانند این دویدن سریع در گرگ و میش را نسبتاً آرام‌تر کنند. چند سال پیش، محققان ایتالیایی نکته‌ی خاصی را در مورد افرادی که تا ۹۰ سالگی و بیشتر عمر می‌کنند، کشف کردند: آنها معمولاً دارای نسخه‌ای از ژنی به نام BPIFB۴ هستند که از بیماری‌های قلبی عروقی محافظت می‌کند و قلب را برای مدت طولانی‌تری در وضعیت خوبی نگه می‌دارد. این مطالعه در مجله‌ی تحقیقات قلبی عروقی منتشر شد.

دانشمندان با معرفی ژن جهش‌یافته به موش‌های مسن‌تر، مشاهده کردند که چگونه این نوع ژن، نشانگر‌های پیری قلب را بیش از ۱۰ سال به عقب برمی‌گرداند. در موش‌های میانسال، همین درمان نشان داد که روند کاهش عملکرد قلب را متوقف می‌کند.

اینکه قلب و رگ‌های خونی اطراف آن چقدر سریع رو به زوال می‌روند، معمولاً به عوامل زیادی از جمله عادات ناسالم بستگی دارد. طبق این مطالعه، جهش در ژن‌های کدکننده پروتئین نیز نقش کلیدی ایفا می‌کند.

گونه‌ی مرتبط با طول عمر (LAV) ژن BPIFB۴ که محققان بررسی کردند، در حال حاضر با طول عمر در انسان مرتبط است و اغلب در افرادی که بیش از حد متوسط ​​​​عمر می‌کنند، از جمله افراد ۹۰ سال به بالا، یافت می‌شود. این کشف محققان را بر آن داشت تا اثرات فیزیولوژیکی این گونه را با دقت بیشتری بررسی کنند.

این تیم علاوه بر آزمایش روی موش‌ها، این ژن را در محیط آزمایشگاهی به سلول‌های قلب انسان اضافه کرد تا نتایج را مشاهده کند. این سلول‌ها از ۲۴ بیمار مسن مبتلا به مشکلات شدید قلبی، از جمله افرادی که قبلاً تحت پیوند قلب قرار گرفته بودند، گرفته شد.

نتایج نشان داد که LAV-BPIFB۴ نقش حیاتی در حفظ سلول‌های پری‌سیت ایفا می‌کند. عملکرد این سلول‌ها شامل ساخت رگ‌های خونی جدید و حفظ آنها در شرایط مناسب است که به نوبه خود، عملکرد طبیعی قلب را برای مدت طولانی‌تری امکان‌پذیر می‌کند.

مونیکا کاتانئو، نویسنده‌ی اصلی مطالعه از گروه IRCCS Multimedica در ایتالیا، توضیح می‌دهد: «ما دریافتیم که سلول‌های بیماران مسن‌تر، به‌ویژه آنهایی که از ساخت رگ‌های خونی جدید به نام پری‌سیت‌ها پشتیبانی می‌کنند، اثربخشی کمتری دارند و پیر می‌شوند.» «با افزودن ژن/پروتئین طول عمر به یک لوله‌ی آزمایش، فرآیند جوان‌سازی قلب را مشاهده کردیم: سلول‌های قلبی بیماران مسن‌تر مبتلا به نارسایی قلبی عملکرد طبیعی خود را از سر گرفتند و اثربخشی خود را در ساخت رگ‌های خونی جدید نشان دادند.»

اگرچه افراد صدساله به طور طبیعی جهش ژن BPIFB۴ را به فرزندانشان منتقل می‌کنند، اما تصور می‌شود که می‌توان از آن به عنوان درمانی برای افرادی که والدینشان تا سن پیری زنده نمانده‌اند و مشکلات قلبی را تجربه می‌کنند، استفاده کرد.

پیش از این مشخص شده بود که انتقال ژن BPIFB۴ به موش‌ها، تصلب شرایین، دیابت و سایر عوارض را متوقف می‌کند و آزمایش‌های بالینی آینده می‌توانند برای بررسی این موضوع که آیا همین اثرات پیشگیرانه در انسان نیز مشاهده می‌شود یا خیر، مورد استفاده قرار گیرند.

محققان همچنین در حال بررسی امکان استفاده از پروتئین BPIFB۴ به عنوان یک درمان، به جای ژن BPIFB۴ که آن را تولید می‌کند، هستند. در حالی که هر دو گزینه امکان‌پذیر است، استفاده از پروتئین‌ها ایمن‌تر و ساده‌تر است.