این سگ‌ها سرطان را به خوبی تشخیص می‌دهند

به گزارش مجله خبری نگار،سرطان می‌تواند “فراری‌حجم” (volatilome) فرد را تغییر دهد – مجموعه‌ای منحصر‌به‌فرد از ترکیبات آلی فرار که در نفس، عرق، خون و ادرار یافت می‌شود. بیلی و همکارانش یاد گرفته‌اند که این نشانه‌های بویایی ظریف را در ماسک‌های پوشیده‌شده توسط افراد مبتلا به سرطان تشخیص دهند. محققان همچنین در حال مطالعه این هستند که چگونه سگ‌ها می‌توانند بیماری‌هایی مانند کووید-۱۹ و مالاریا و همچنین شرایط روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه را تشخیص دهند.

تاریخچه استفاده از سگ‌ها در تشخیص بیماری

دانشمندان برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ توانایی شگفت‌انگیز سگ‌ها در تشخیص بیماری را کشف کردند، زمانی که یک سگ سرطان صاحب خود را تشخیص داد. اما پزشکان هنوز به طور معمول از سگ‌ها برای تشخیص استفاده نمی‌کنند. علاوه بر چالش‌های آشکار لجستیکی، دقت بویایی سگ‌ها بسیار متفاوت است. محققان به طور فزاینده‌ای دریافته‌اند که مهارت در تشخیص بیماری ممکن است به شخصیت فردی سگ‌ها و میزان شناخت مربیان از آنها بستگی داشته باشد.

نقش شخصیت سگ‌ها در تشخیص بیماری

شارین بیستر دباح، دانشمند دامپزشک در دانشگاه بریستول انگلستان، همراه با همکارانش در مؤسسه خیریه Medical Detection Dogs بریتانیا، به بررسی تأثیر شخصیت سگ‌ها – به ویژه سطح خوش‌بینی یا بدبینی آنها – بر مهارت‌های تشخیص بیماری پرداختند. نتایج آنها اخیراً در مجله PLoS One منتشر شده است.

محققان ابتدا به سگ‌ها نشان دادند که پشت دو صفحه در یک طرف اتاق چه چیزی وجود دارد: یک مکان “مثبت” با یک خوراکی خوشمزه و یک مکان “منفی” با یک کاسه خالی. در بازدید‌های بعدی از اتاق، سگ‌ها معمولاً با خوشحالی به سمت مکان مثبت می‌دویدند، اما هنگام بررسی مکان منفی بسیار آهسته حرکت می‌کردند – یا اصلاً به آنجا نمی‌رفتند.

سپس دانشمندان کاسه‌هایی را پشت دو صفحه جدید بین نقاط مثبت و منفی قرار دادند و سگ‌ها را بر اساس سرعت بررسی این مکان‌های جدید به عنوان “خوش‌بین” یا “بدبین” طبقه‌بندی کردند. در مرحله بعد، تیم ارزیابی کرد که هر سگ چقدر دقیق می‌تواند بوی بیماری را که برای تشخیص آن آموزش دیده است از میان بو‌های دیگر تشخیص دهد. به طور متوسط، سگ‌های بدبین دقیق‌تر بودند. دباح می‌گوید: “سگ‌های بدبین محتاط‌تر هستند و یک سگ محتاط‌تر ممکن است در اشتباه نکردن بهتر عمل کند. ”

سایر ویژگی‌های شخصیتی مؤثر

کلارا ویلسون، محقق سگ‌های تشخیص‌دهنده بیماری و استرس در دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید سایر ویژگی‌های شخصیتی نیز نقش دارند. سگ‌هایی که از هیجان شکار لذت می‌برند – و در جستجوی افراد گمشده یا بمب‌های پنهان موفق هستند – ممکن است بوکشیدن مکرر نمونه‌های بیماری را تکراری بیابند. ویلسون توضیح می‌دهد: “ما سگی می‌خواهیم که ناامید نشود. آنها باید این کار را باارزش بدانند، حتی اگر کمتر هیجان‌انگیز باشد. ”

تأثیر تفسیر مربیان بر نتایج تشخیص

آکاش کولگود، بنیان‌گذار استارتاپ Dognosis در بنگلور که بیلی را آموزش داده است، می‌گوید تفسیر مربیان از رفتار سگ نیز می‌تواند نتایج تشخیص را تحریف کند. به جای آموزش سگ‌ها برای انجام یک رفتار خاص مانند نشستن یا پارس کردن هنگام تشخیص بوی مورد نظر – فرآیندی که زمان بیشتری می‌برد و می‌تواند منجر به “دروغ گفتن” سگ‌ها برای دریافت جایزه شود – کولگود و تیمش مستقیماً زبان بدن طبیعی هر سگ را تحلیل می‌کنند.

نتایج امیدوارکننده در تشخیص سرطان

در یک مطالعه آزمایشی با ۲۰۰ نمونه آزمایشی شامل ۱۰ نوع سرطان که در کنفرانس انجمن آمریکایی انکولوژی بالینی امسال ارائه شد، سگ‌های Dognosis ۹۶ درصد سرطان‌ها را تشخیص دادند. در مرحله بعد، تیم Dognosis مطالعه خود را با ۱۵۰۰ نمونه آزمایشی گسترش خواهد داد.

جایگزین‌های فناورانه برای سگ‌ها

پزشکان در حال حاضر بسیاری از انواع سرطان‌ها را با استفاده از ترکیبی از آزمایش‌های خون و بیوپسی تشخیص می‌دهند. محققان همیشه به دنبال روش‌های کمتر تهاجمی هستند – از جمله گزینه‌هایی که مستقیماً شامل همراهان سگ‌مان می‌شوند و همچنین بینی‌های الکترونیکی که از آنها الهام گرفته شده‌اند. آندریاس مرشین، مدیر ارشد علمی استارتاپ RealNose.ai در بوستون، معتقد است که اگرچه سگ‌ها در حال حاضر از دستگاه‌های الکترونیکی پیشی گرفته‌اند، اما این برتری ممکن است پایدار نباشد.

آینده تشخیص بیماری با کمک فناوری

در همین حال، روی سکوی آزمایش، بیلی با گوش‌های آویزان به سرعت بوی ظریف سرطان را در یکی از ماسک‌هایی که بو کشیده بود تشخیص می‌دهد – و با اطمینان به عقب می‌پرد تا جایزه خود را دریافت کند. آمریتا مالیکارجون، پژوهشگر فوق‌دکترا در دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید چنین آزمایش‌هایی پتانسیل قوی را نشان می‌دهند: “سگ‌ها، به دلیل حس بویایی شگفت‌انگیز و قابلیت‌های تشخیصی خود، به ما نشان می‌دهند که فناوری در ۱۰ تا ۱۵ سال آینده چگونه می‌تواند باشد. ”