به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه نشان دهنده ارتباط نگران کنندهای بین افزایش دمای شبانه به دلیل بحران آب و هوا و بدتر شدن آپنه انسدادی خواب (OSA) است. این وضعیت جدی سلامتی با تعدادی از بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی عروقی، زوال عقل و حتی مرگ زودرس مرتبط است.
تیم تحقیقاتی دانشگاه فلیندرز استرالیا با استفاده از حسگرهای پیشرفتهای که زیر تشک قرار داده شده بودند، تجزیه و تحلیل جامعی از دادههای بیش از ۵۸ میلیون شب خواب که از بیش از ۱۱۶۰۰۰ نفر در ۲۹ کشور مختلف جمعآوری شده بود، انجام دادند.
محققان با مقایسه این دادهها با سوابق دما، دریافتند که افزایش یک درجهای دما، احتمال آپنه خواب را ۴۵ درصد افزایش میدهد. این میزان در کشورهای اروپایی به طور قابل توجهی بیشتر از استرالیا یا ایالات متحده بود که محققان معتقدند ممکن است به دلیل تفاوت در میزان استفاده از تهویه مطبوع بین این مناطق باشد.
برای درک تأثیر بهداشتی و اقتصادی این پدیده، محققان از شاخص سالهای زندگی تعدیلشده بر اساس ناتوانی (DALYs) که با نام «سالهای از دست رفته زندگی سالم» نیز شناخته میشود، استفاده کردند (معیاری برای سنجش بار کلی بیماری که به صورت تعداد سالهای از دست رفته زندگی به دلیل بیماری، ناتوانی یا مرگ زودرس بیان میشود). آنها دریافتند که افزایش دما تنها در سال ۲۰۲۳ منجر به از دست رفتن تقریباً ۸۰۰۰۰۰ سال زندگی سالم در کشورهای مورد مطالعه شده است. این خسارات سلامتی معادل تأثیر بیماریهای مزمن جدی مانند بیماری پارکینسون یا اختلال دوقطبی است.
در حوزه اقتصادی، این مطالعه کل خسارات را تقریباً ۹۸ میلیارد دلار تخمین زده است که به ۶۸ میلیارد دلار مربوط به خسارات کیفیت زندگی و ۳۰ میلیارد دلار مربوط به کاهش بهرهوری نیروی کار تقسیم میشود.
محققان هشدار میدهند که این ارقام ممکن است کمتر از حد واقعی تخمین زده شوند، زیرا این مطالعه عمدتاً بر دادههای کشورهای پردرآمد با سیستمهای خنککننده و مراقبتهای بهداشتی بهتر متکی بوده است. در همین راستا، پروفسور دنی اکرت، محقق ارشد این مطالعه، خاطرنشان کرد که بار واقعی اختلالات خواب مرتبط با گرما ممکن است در کشورهای در حال توسعه که از قبل از کمبود زیرساختهای مراقبتهای بهداشتی رنج میبرند، بسیار بیشتر باشد.
این مطالعه هشداری جدی در مورد عواقب وخیم تغییرات اقلیمی بر سلامت عمومی ارائه میدهد. ادامه افزایش دما بدون اقدام قاطع در مورد تغییرات اقلیمی میتواند بحران جهانی سلامت را تشدید کند که سیستمهای بهداشتی را تحت الشعاع قرار داده و بر اقتصادهای سراسر جهان تأثیر منفی خواهد گذاشت.
منبع: ایندیپندنت