به گزارش مجله خبری نگار، در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه تگزاس A&M یک فناوری کمهزینه، اما مؤثر به نام غیرفعالسازی فتودینامیکی با استفاده از کورکومین را برای مهار مقاومت باکتریایی ارزیابی کردند.
در سال ۲۰۱۷، حادثهای غمانگیز در بیمارستانی در نوادا رخ داد. زنی که به دلیل ذاتالریه در بیمارستان بستری شده بود، به طرز غمانگیزی بر اثر نارسایی چند عضو بدن و سپسیس درگذشت. مشخص شد که مقصر، گونهای از باکتری است که در برابر ۲۶ آنتیبیوتیک مختلف مقاومت پیدا کرده است. این ابرمیکروبها یا باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک، یکی از جدیترین تهدیدات سلامت عمومی در سراسر جهان هستند.
محققان دانشگاه تگزاس A&M با همکاری یکدیگر برای مبارزه با عوامل بیماریزای کشنده، نشان دادهاند که کورکومین، ترکیبی که به زردچوبه رنگ زرد روشن متمایزی میدهد، میتواند به طور بالقوه برای کاهش مقاومت آنتیبیوتیکی مورد استفاده قرار گیرد.
محققان نشان دادهاند که وقتی کورکومین عمداً به عنوان غذا به باکتریها داده میشود و سپس توسط نور فعال میشود، میتواند واکنشهای مضری را در آن میکروبها ایجاد کند و در نهایت آنها را از بین ببرد. آنها نشان دادند که این فرآیند، تعداد گونههای مقاوم به آنتیبیوتیک را کاهش میدهد و آنتیبیوتیکهای رایج را دوباره مؤثر میسازد.
نتایج این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شد.
قبل از ظهور آنتیبیوتیکها، بیماریهای عفونی عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان بودند. با ظهور این داروهای نجاتبخش، امید به زندگی انسان به طور متوسط ۲۳ سال افزایش یافته است. در طول چند دهه گذشته، در حالی که کشف آنتیبیوتیکهای جدید متوقف شده است، باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک همزمان شایعتر شدهاند و دوران ابرمیکروبهایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA)، انتروکوک مقاوم به وانکومایسین و ذاتالریه را آغاز کردهاند که درمان آنها بسیار دشوار است. در واقع، انتظار میرود بیماریهای عفونی بار دیگر به علل اصلی مرگ و میر انسان تبدیل شوند و سالانه جان ۱۰ میلیون نفر را بگیرند.
پروفسور واندرلی باگناتو، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «وقتی باکتریها شروع به مقاوم شدن در برابر آنتیبیوتیکهای رایج میکنند، با چیزی مواجه میشویم که آن را فاجعه آنتیبیوتیکی مینامیم.» برای غلبه بر این مشکل، ما به روشهای جایگزینی برای از بین بردن ابرمیکروبها یا یافتن راهی جدید برای تغییر فرآیندهای طبیعی درون باکتریها نیاز داریم تا آنتیبیوتیکها بتوانند دوباره کار کنند.
باکتریها در یک جمعیت مشخص، تنوع طبیعی از خود نشان میدهند. این ناهمگونی، رفتار سلول، از جمله پاسخ به آنتیبیوتیکها را تغییر میدهد که اگر برخی از سویهها در برابر آنتیبیوتیکها زنده بمانند و به تکثیر خود ادامه دهند، ممکن است مستقیماً در مقاومت به درمان نقش داشته باشد. بنابراین، محققان میخواستند ناهمگونی باکتریایی را محدود کنند تا مقاومت باکتریایی را کنترل کنند.
غیرفعالسازی فتودینامیکی، تکنیکی که در مبارزه با مقاومت باکتریایی نویدبخش بوده است، از نور و مولکولهای حساس به نور به نام حساسکنندههای نوری برای تولید گونههای فعال اکسیژن استفاده میکند که میتوانند با مختل کردن فرآیندهای متابولیکی میکروارگانیسمها، آنها را از بین ببرند. این تیم در آزمایشهای خود از کورکومین استفاده کردند که آن هم یک غذای طبیعی برای باکتریها است. آنها این روش را روی سویههای استافیلوکوکوس اورئوس که در برابر آموکسیسیلین، اریترومایسین و جنتامایسین مقاوم هستند، آزمایش کردند.
محققان باکتریها را در معرض چندین چرخه نور قرار دادند و سپس حداقل غلظت آنتیبیوتیکهای مورد نیاز برای از بین بردن باکتریها پس از قرار گرفتن در معرض نور را با غلظت آنتیبیوتیکهای مورد نیاز برای از بین بردن باکتریهایی که در معرض نور قرار نگرفته بودند، مقایسه کردند.
باگناتو گفت: «وقتی جمعیتی مختلط از باکتریها داریم که برخی از آنها مقاوم هستند، میتوانیم از غیرفعالسازی فتودینامیک برای محدود کردن گسترش باکتریها استفاده کنیم و سویههایی را باقی بگذاریم که در پاسخ به آنتیبیوتیکها کم و بیش مشابه هستند.» اکنون پیشبینی دوز دقیق آنتیبیوتیک مورد نیاز برای از بین بردن عفونت بسیار آسانتر است.
تیم دانشمندان خاطرنشان کردند که غیرفعالسازی فتودینامیکی با استفاده از کورکومین، پتانسیل بالایی به عنوان یک درمان کمکی یا مکمل با آنتیبیوتیکها در بیماریهایی مانند ذاتالریه ناشی از باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک دارد.
پروفسور ولادیسلاو یاکوفلف، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «غیرفعالسازی فتودینامیک یک گزینه درمانی مقرونبهصرفه ارائه میدهد که برای کاهش هزینههای پزشکی نه تنها در کشورهای در حال توسعه، بلکه در ایالات متحده نیز بسیار مهم است.» همچنین این فناوری کاربردهای بالقوهای در پزشکی نظامی دارد، جایی که میتوان از آن برای درمان زخمهای جنگی و جلوگیری از توسعه و گسترش مقاومت ضدمیکروبی، که یک مشکل عمده در موقعیتهای جنگی است، استفاده کرد.
* این اطلاعات صرفاً جهت اطلاعرسانی ارائه شده و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها نمیباشد.