به گزارش مجله خبری نگار، در یک مطالعه جدید، این تیم یک نظریه قدیمی را که به دهه ۱۹۷۰ میلادی برمیگردد، آزمایش کرد. این نظریه بیان میکند که مردمک چشم زمانی گشاد میشود که فرد چیزی را که قبلاً دیده است، تشخیص دهد؛ پدیدهای که به عنوان «اثر مردمک قدیمی/جدید» شناخته میشود.
این مطالعه شامل ۲۸ داوطلب در مجارستان بود. آنها ۸۰ کلمه غیرمعمول را که روی صفحه نمایش ظاهر میشدند، مطالعه کردند. سپس ترکیبی از کلمات قدیمی و جدید به آنها نشان داده شد و از آنها خواسته شد کلماتی را که میشناسند و به خاطر میآورند، هنگام ظهور اولیه آنها، شناسایی کنند. در طول آزمایش، اندازه مردمک چشم آنها دقیقاً اندازهگیری شد.
نتایج نشان داد که وقتی شرکتکنندگان کلمهای را که قبلاً دیده بودند تشخیص دادند، مردمک چشمشان گشاد شد و وقتی توانستند مکان کلمه اصلی را به طور دقیق به یاد بیاورند، گشاد شدن مردمک چشمشان بیشتر بود.
محقق آدام آلبی توضیح داد که مردمک چشم دو سطح از حافظه را منعکس میکند: اول حس کلی آشنایی و دوم دقت بازیابی جزئیات.
این تیم خاطرنشان کرد که پاسخهای مردمک چشم به ناحیهای از مغز به نام سیستم لوکوس سرولئوس-نورآدرنرژیک مرتبط است که هنگام یادآوری خاطرات زنده فعال شده و باعث گشاد شدن مردمک چشم میشود.
این یافتهها ممکن است کاربردهای مهمی در زمینههای پزشکی و حقوقی داشته باشند، مانند بهبود ارزیابی حافظه یا تأیید اعتبار شهادت قانونی.
محققان نتیجه گرفتند که اثر مردمک چشم ممکن است از دو عنصر ناشی شود: تشخیص ساده اطلاعات و کیفیت بازیابی جزئیات مرتبط.
این مطالعه در مجله روانشناسی تجربی: یادگیری، حافظه و شناخت منتشر شده است.
منبع: دیلی میل