به گزارش مجله خبری نگار، محققان گزارش دادند که تماشای بیش از یک ساعت تلویزیون در روز ممکن است خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، از جمله حملات قلبی و سکته مغزی، را در میان افرادی که سطوح مختلف خطر ژنتیکی ابتلا به دیابت نوع دوم دارند، کاهش دهد.
بیماریهای قلبی عروقی اسکلروز (ASCVD) , که شامل بیماریهای قلبی، سکته مغزی و بیماریهای شریانی محیطی، در اثر تجمع پلاک در دیواره شریانها ایجاد میشود. این شرایط میتواند منجر به عواقب جدی مانند کیفیت پایین زندگی، جراحی قلب باز، جراحی استنت، قطع عضو و حتی مرگ زودرس شود.
این مطالعه یکی از اولین مطالعاتی است که به بررسی چگونگی تعامل خطر ژنتیکی دیابت نوع II با عادت تماشای تلویزیون در رابطه با خطر ابتلا به بیماریهای اسکلروز قلبی عروقی میپردازد.
یونگ وون کیم، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هنگ کنگ، گفت: "دیابت نوع II و سبک زندگی بی تحرک، از جمله نشستن طولانی مدت، دو عامل خطر اصلی برای بیماریهای اسکلروز قلبی عروقی هستند. تماشای تلویزیون، که بیش از نیمی از رفتارهای کم تحرک روزمره را تشکیل میدهد، به طور مداوم با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع II و تصلب شرایین همراه است. "مطالعه ما بینش جدیدی را در مورد نقش کاهش زمان تماشای تلویزیون در جلوگیری از اسکلروز قلبی عروقی برای همه، به ویژه برای افرادی که استعداد ژنتیکی بالایی برای دیابت نوع دوم دارند، ارائه میدهد. "
این مطالعه دادههای یک پایگاه داده بزرگ زیست پزشکی حاوی اطلاعات ژنتیکی، سبک زندگی و سوابق پزشکی ۳۴۶۹۱۶ بزرگسال بریتانیایی، با میانگین سنی ۵۶ سال، ۴۵ درصد مرد را مورد بررسی قرار داد. در طول پیگیری نزدیک به ۱۴ سال، ۲۱,۲۶۵ نفر مبتلا به اسکلروز قلبی عروقی شناسایی شدند.
محققان نمره خطر ژنتیکی دیابت نوع II را برای هر شرکت کننده بر اساس ۱۳۸ نوع ژنتیکی مرتبط با این بیماری محاسبه کردند.
شرکت کنندگان بر اساس زمان تماشای تلویزیون (یک ساعت یا کمتر در روز در برابر دو ساعت یا بیشتر در روز) و نمره خطر ژنتیکی (پائین، متوسط، بالا) به گروههایی طبقه بندی شدند.
حدود ۲۱ درصد از پاسخ دهندگان گزارش دادند که یک ساعت یا کمتر در روز تلویزیون تماشا میکنند، در حالی که بیش از ۷۹ درصد گزارش دادند که دو ساعت یا بیشتر در روز تلویزیون تماشا میکنند.
در مقایسه با تماشای یک ساعت یا کمتر تلویزیون در روز، تماشای دو ساعت یا بیشتر در روز با افزایش ۱۲ درصدی خطر ابتلا به اسکلروز قلبی عروقی، صرف نظر از خطر ژنتیکی دیابت نوع ۲، همراه بود.
ارزیابیها نشان داد که شرکت کنندگان با خطر ژنتیکی متوسط و بالای ابتلا به دیابت نوع II، تا زمانی که تماشای تلویزیون به یک ساعت یا کمتر در روز محدود شود، بیشتر در معرض ابتلا به اسکلروز قلبی عروقی قرار نداشتند.
خطر ابتلا به اسکلروپاتی قلبی عروقی در طول ۱۰ سال در مقایسه با افراد با خطر ژنتیکی بالای ابتلا به دیابت نوع ۲ و تماشای یک ساعت یا کمتر تلویزیون در روز، در مقایسه با افراد با خطر ژنتیکی پائین و تماشای تلویزیون به مدت دو ساعت یا بیشتر در روز (۲.۴۶ ٪) کمتر (۲.۱۳ ٪) بود.