درخشش خوشه‌های طلایی در ارتفاع ۲۸۰۰ متری

به گزارش مجله خبری نگار، نقطه‌ای ویژه و استثنایی با مختصاتی خاص که ویژه مرتفع‌ترین نقطه شهرستان مرزی زیرکوه است.

اما چرا خاص، ویژه و استثنایی؟ از این جهت که در این نقطه مرتفع کشاورزان روستا‌های همجوار با آن برکت می‌کارند و چندین برابر برکت آن هم فقط به برکت باران‌های بهاری برداشت می‌کنند.

این نقطه خاص دشت «گریانه» است آن در نقطه‌ای با ارتفاع ۲ هزار و ۷۰۰ تا ۸۰۰ کیلومتر از زمین.

اما نکته ویژه‌تر این است که به واسطه سرمای خاصی که این نقطه مرتفع دارد آن زمان که برداشت گندم در همه نقاط ایران زمین به پایان می‌رسد کار برداشت گندم کاران روستا‌های همجوار با این دشت تازه شروع می‌شود. 

این روز‌ها روز‌های کار و تلاش برای اهالی همجوار با دشت «گریانه» زیرکوه است، اما نکته جالب توجه این است که، چون در مرتفع‌ترین نقطه از این شهرستان قرار دارد آب و هوای آن نیز به طور کامل متفاوت با دیگر نقاط زیرکوه است. برای رفتن به دشت گریانه باید در این فصل شال و کلاه کنی و خروس خوان هم راهی این نقطه شوی. 

مسیر خاکی و پرپیچ و خم است و سربالایی ‎های خطرناک و صعب ‎العبور سبب شده تا هر وسیله‌ای قادر به تردد در این مسیر نباشد، بیشتر کشاورزان با موتور و تراکتور و عده ‎ای با استفاده از خودرو‌های کمک‎ دار این مسیر را طی می‌کنند.

اشعه‎‌های گرما بخش خورشید آرام آرام نمایان می‌شود، اما سوز سرما همچنان باقی است، گویا در میانه فصل زمستان به سر می‌بریم.

با طلوع نخستین اشعه ‎های خورشید کشاورزان به دشتی می‌رسند نا نام «گریانه»، دشتی که تا چشم کار می‌کند مملو از بوته‌های طلایی گندم است.

برداشت گندم از ارتفاع ۲۸۰۰ متری زمین

دشت گریانه منطقه‌ای است در مرز مشترک بین شهرستان زیرکوه و درمیان با ارتفاعی حدود ۲ هزار و ۸۰۰ متر از سطح زمین.

به گفته گندم کاران، چون سوز سرما و وزش باد سرد سبب جاری شدن اشک از چشم انسان می‌شود نام «گریانه» به همین خاطر برای این منطقه انتخاب شده است.

آن طور که حسن احمدی یکی از کشاورزان روستای پیشبر گفت: سال‎هاست که کشاورزان روستا‌های شهرستان زیرکوه و درمیان در این دشت وسیع به کاشت گندم می‎پردازند و بیشتر آن‌ها از روستا‌های پیشبر، بقال، فخرآباد، گیت و تخته ‎جان هستند.

با رسیدن همه و فراهم شدن مقدمات کار، تلاش آغاز می‎شود و خوشه‌های طلایی گندم با دستان پینه ‎بسته کشاورزان این منطقه درو می‎شود، گندم‌ها به محض درو شدن توسط عده‎ای با استفاده از ساقه‌های سبز بسته ‎بندی می‌شود تا باد و توفان سبب جابه جا شدن آن نشود.

در حالی که برداشت گندم از دشت‎‌های زیرکوه روزهاست که به پایان رسیده، اما در گوشه و کنار این گندم زار عظیم هنوز ساقه بعضی از گندم ‎ها سبز بود و این نشان ‎دهنده سرمای هوا در این منطقه است.

کاشت گندم در گریانه از نیمه فروردین آغاز می ‎شود.

محمد علی آقایی، یکی از کشاورزان این منطقه این در مورد زمان کاشت گندم گفت: به طور معمول کاشت گندم در دشت‌ها قبل از اسفند ماه انجام می‌شود، اما به دلیل سرمای بیش از حد در این منطقه کاشت گندم در گریانه از نیمه فروردین ماه به بعد آغاز می‌شود.

وی ادامه داد: سرمای هوا به حدی است که در حالی که در همه جای استان محصول گندم برداشت شده است، اما در دشت گریانه کشاورزان از اوایل مردادماه شروع به برداشت این محصول می‌کنند و هنوز قسمت‌هایی از منطقه زیرکشت، سبز است.

آرد و نانی با کیفیت

به گفته یکی از کشاورزان روستای پیشبر، گندم این منطقه بدون استفاده از هیچ گونه کود شیمیایی تولید می‎شود و از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و نانی که از این گندم تهیه می‌شود، بسیار خوشمزه است. 

کار و تلاش برای برداشت گندم در خنکای دلنشین هوا ادامه دارد.

کشاورزان، اما خواسته ‎هایی از مسوولان دارند، آن‌ها خواستار تسطیح جاده دشت گریانه هستند، جاده ‎ای که حوادث و اتفاقات آن بار‌ها سبب از بین رفتن محصولات کشاورزان شده است.