اعتماد به نفس یا خودشیفتگی؟ تفاوت این دو خصوصیت اخلاقی در چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار، برخی خودشیفتگی را با اعتماد به نفس یا عزت نفس اشتباه می‌گیرند. اما آدم خودشیفته با کسی که با اعتماد به نفس است تفاوت زیادی دارد. در ادامه با تفاوت اعتماد به نفس یا خودشیفتگی بیشتر آشنا شوید.

تفاوت اعتماد به نفس با خودشیفتگی

اعتماد به نفس و خودشیفتگی دو ویژگی متفاوت از شخصیت انسان هستند که گاهی اوقات با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. برای درک تفاوت اعتماد به نفس و نارسیسیسم باید بدانید که اعتماد به نفس نشان دهنده:

احساس مثبت و واقع بینانه‌ای است که فرد نسبت به توانایی‌ها و مهارت‌های خود دارد.
افراد با اعتماد به نفس با چالش‌ها روبرو می‌شوند و در موقعیت‌های دشوار، استقامت و پشتکار نشان می‌دهند.

در مقابل، خود شیفتگی به حالتی از خودمحوری و بزرگنمایی بیش از حد خود اشاره دارد که در آن فرد:

تصور می‌کند برتر از دیگران است و انتظار توجه و تحسین مداوم دارد.
در حالی که اعتماد به نفس می‌تواند به رشد شخصی و موفقیت کمک کند، خودشیفتگی ممکن است منجر به رفتار‌های منفی و تعاملات اجتماعی ناسالم شود.
این دو مفهوم، هرچند متفاوت، هر دو نیازمند درک و تعادل هستند تا فرد بتواند روابط سالم و موثری با دیگران برقرار کند.

تفاوت عزت نفس و خود شیفتگی

عزت نفس میزان اعتبار و احترامی است که فرد برای خود و دیگران قائل است. فرد با عزت نفس:

در جنبه فردی با خودش به این نتیجه گیری می‌رسد که من خوب و خواستنی و دوست داشتنی هستم
در جنبه اجتماعی نیز عمیقا باور دارد، همانطور که من خوب و خواستنی و دوست داشتنی هستم، دیگران نیز خوب و خواستنی و دوست داشتنی هستند.

در مقابل، خودشیفتگی یک ویژگی شخصیتی است که در آن فرد تصور می‌کند:

بسیار مهم و برتر از دیگران است و انتظار دارد که دیگران او را تحسین کنند.
خودشیفتگان معمولاً به دنبال توجه هستند و ممکن است در روابط خود با دیگران به خودپرستی و بی توجهی به نیاز‌ها و احساسات دیگران متمایل شوند.
در حالی که عزت نفس می‌تواند به سلامت روانی و روابط مثبت کمک کند، خودشیفتگی ممکن است منجر به مشکلات اجتماعی و روانی شود. پس، تفاوت اصلی بین عزت نفس و خودشیفتگی در نحوه تعامل با خود و دیگران است: عزت نفس بر پذیرش و احترام متقابل مبتنی است، در حالی که خودشیفتگی بر نیاز به تحسین و توجه مداوم تکیه دارد.

۱۰ تفاوت اعتماد به نفس با خود شیفتگی

اعتما به نفس بر پایه شناخت واقع بینانه از توانایی‌ها است، در حالی که خودشیفتگی بر تصورات غیر واقعی و بزرگنمایی بنا شده است.
اعتماد به نفس باعث می‌شود فرد در برابر چالش‌ها مقاوم باشد، اما خودشیفتگی منجر به اجتناب از مسئولیت پذیری می‌شود.
افراد با اعتماد به نفس به دیگران احترام می‌گذارند، اما خودشیفتگان دیگران را کمتر ارزشمند می‌دانند.
اعتماد به نفس به رشد فردی کمک می‌کند، در حالی که خودشیفتگی می‌تواند به روابط ناسالم منجر شود.
اعتماد به نفس از تجربیات مثبت و دستاورد‌های شخصی نشأت می‌گیرد، خودشیفتگی ممکن است نتیجه تجربیات منفی کودکی باشد.
اعتماد به نفس باعث می‌شود فرد به خود و دیگران اعتماد داشته باشد، خودشیفتگان اغلب به دنبال تأیید و تحسین دیگران هستند.
اعتماد به نفس باعث می‌شود فرد از نقاط قوت و ضعف خود آگاه باشد، خودشیفتگان نقاط ضعف خود را نادیده می‌گیرند.
اعتماد به نفس به فرد کمک می‌کند تا با دیگران همدلی کند، خودشیفتگان در همدلی با دیگران مشکل دارند.
اعتماد به نفس به فرد اجازه می‌دهد تا از انتقادات سازنده استفاده کند، خودشیفتگان انتقادات را رد می‌کنند یا به دیگران منتقل کنند.
اعتماد به نفس به فرد اجازه می‌دهد تا به دیگران کمک کند و از آنها حمایت کند، خودشیفتگان بیشتر به دنبال منافع شخصی خود هستند.

منبع:روزیاتو