از پشت خاکریز فینال بیرون بیا... امیر و بازیکنان؛ این آخرین فرصت است

به گزارش مجله خبری نگار، بعد از انقلاب هیچ گاه تیم ملی فوتبال ایران به رغم تمام شایستگی‌هایی که در برخی ادوار حضور در جام ملت‌های آسیا داشته، به فینال جام ملت‌های آسیا نرفته است. در طول این زمان‌ها سابقه قهرمانی در بازی‌های آسیایی که پیش‌تر با حضور تیم‌های بزرگسال برگزار می‌شد در کارنامه فوتبال ایران حک شده، اما قهرمانی در جام ملت‌های آسیا که ارزش و اعتبار بیشتری دارد، هرگز.

امشب بهترین فرصت ممکن پیش روی یکی از بهترین نسل‌های تاریخ فوتبال ایران قرار گرفته تا تاریخ را به نفع خود ورق بزند و نامی ماندگار از خود در کتاب قطور فوتبال ایران باقی بگذارد.

حتی اگر تیم ملی ایران قهرمان جام ملت‌های آسیا هم نشود که البته شایستگی کافی برای دستیابی به این عنوان را هم دارد، صعود به فینال نیز می‌تواند اتفاقی نادر بعد از پیروزی انقلاب باشد.

فوتبال ایران برای رسیدن به فینال جام ملت‌های آسیا از لیاقت کافی برخوردار است. روی نیمکت تیم ملی مردی جلوس‌کرده که سال‌های متمادی است در قامت سرمربی در عرصه‌های داخلی و خارجی تجربه کسب کرده و خود نیز روزگاری در تیم ملی فوتبال ایران یکی از ۱۱ بازیکن اصلی بود.

امیر قلعه‌نویی هر چند که در سال‌های اخیر ناکامی‌های متعددی در عرصه باشگاهی پشت سر خود دارد، اما هرگز فاقد شایستگی نیست و او به عنوان یکی از مربیان نو‌گرا بعد از انقلاب در فوتبال ایران شناخته می‌شود که عناوین بسیاری در عرصه باشگاهی به دست آورد.

قلعه‌نویی بعد از ناکامی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های ۲۰۰۷ همواره در این اندیشه بود که با قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا بتواند روی ناکامی بین‌المللی خود سرپوش بگذارد، اما نتوانست به این مهم دست یابد. حتی در فصل دوازدهم لیگ برتر امیر با انبوهی از ستاره‌ها مقابل تیم اف سی سئول کره جنوبی کم آورد و از رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا محروم ماند.

حالا او با تیم ملی ایران در یک موقعیت بکر و نادر قرار گرفته و چنانچه بتواند با تیم ملی ایران به فینال جام ملت‌های آسیا برسد روی تمام شکست‌های بین‌المللی خود سرپوش خواهد گذاشت و نامش برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران به عنوان یک عامل تحول حک خواهد شد.

امیر قلعه‌نویی خوب می‌داند که پیروزی در بازی امشب تا چه اندازه او را در فوتبال ایران و قاره آسیا احیا کرد و آینده کاری‌اش در قامت سرمربی تیم ملی را خواهد ساخت. هر چند که او بعد از پیروزی مقابل ژاپن تا حد زیادی جایگاهش را برای تداوم حضور روی نیمکت تیم ملی سفت و محکم کرده است، اما حقیقت این است که او برای خلق یک اتفاق بزرگ همین صعود را کم دارد تا سالیان طولانی رنج و زحمتش در این عرصه در نهایت به یک نتیجه شیرین منجر شود.

از آن سو بازیکنان تیم ملی نیز ممکن است دیگر هیچ گاه در چنین موقعیت بزرگی قرار نگیرند و به همین دلیل آن‌ها هم باید به مانند سرمربی خود با ولعی دامنه‌دار در میدان بازی با قطر حاضر شوند تا بعد از شنیدن سوت پایان این بازی از سوی داور کویتی آه و حسرت نکشند.

فوتبال ایران حقیقتاً از همه نظر نسبت به تیم ملی فوتبال قطر در مرتبه بهتری قرار دارد و تنها اتفاقات نانوشته دایره فوتبال است که مقابل اراده بازیکنان و مربیان تیم ملی سد ایجاد خواهد کرد و گرنه در شرایط عادی باید انتظار بردی دیگر را از تیم ملی کشید تا این کشتی خسته فوتبال ایران بعد از سال‌های طولانی تلاش برای رسیدن به فینال آسیا شاید جام قهرمانی را هم صاحب شود.

گرچه حدفاصل سال‌های ۱۹۸۰ تا ۸۸ ایران ۳ بار تا جمع چهار تیم صعود کرد و به قهرمانی نرسید، اما در سال‌های نزدیک‌تر نیز تیم ملی ایران با وجود برخورداری از نسلی شاد و سرزنده از رسیدن به فینال بازماند.
از یاد نمی‌بریم که در جام ملت‌های ۱۹۹۶ تیم ملی فوتبال ایران چه اندازه شایسته رسیدن به فینال بود. همان تیمی که حاجی مایلی برای‌مان ساخت، اما در بازی فینال مقابل عربستان تاب نیاورد.

سال‌ها بعد نیز برانکو ایوانکوویچ به سال ۲۰۰۴ میلادی با تیم ملی ایران تا فینال پیش رفت. آن تیم نیز شایسته قهرمانی بود، اما یک قدم کم آورد و در کمال بهت و حیرت مقابل تیم ملی فوتبال چین شکست خورد و از رسیدن به فینال باز ماند.

در دور قبل جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ هم کارلوس کی‌روش یک گام تا رسیدن به فینال فاصله داشت که مقابل تیم ملی فوتبال ژاپن باختی عجیب را تجربه کرد تا فوتبال ایران از رسیدن به فینال باز بماند.

همه این ناکامی‌ها امشب باید برای فوتبال ایران به پایان برسد تا از تیمی که همواره هنگام رسیدن به فینال شکست می‌خورد تبدیل به تیمی شویم که مقتدرانه به فینال می‌رسد.
امشب باید تاریخ را دوباره ورق بزنیم؛ به شکلی دیگر...