به گزارش مجله خبری نگار، ویتامین B۱ یک ویتامین محلول در آب است.
ویتامینها بر طبق موادی که در آن حل میشوند طبقه بندی میشوند. بعضی از ویتامینها در آب حل میشوند و بقیه در چربی حل میشوند. ویتامینهای محلول در آب از طریق جریان خون منتقل میشوند. هر ویتامینی که در بدن استفاده نشود توسط ادرار دفع میشود.
انسانها به منبعی از ویتامین B۱ نیاز دارند، زیرا این ویتامین در بدن ذخیره نمیشوند؛ بنابراین باید بخشی از رژیم غذایی روزانه باشد.
تمام ویتامینهای B در آب حل میشوند. آنها به تبدیل کربوهیدرات ها، چربیها و پروتئین به انرژی یا گلوکز کمک میکنند. آنها برای حفظ سلامت کبد، پوست، مو و چشم سالم ضروری هستند. همچنین در سیستم عصبی نقش دارند و برای عملکرد مغز مورد نیاز هستند.
ویتامین B، ویتامینی ضد استرس است، زیرا ایمنی بدن را در هنگام استرس افزایش میدهد.
ویتامین B۱ یا تیامین، به جلوگیری از بیماریهای سیستم عصبی، مغز، ماهیچه ها، قلب، معده و روده کمک میکند. همچنین در جریان الکترولیتها در سلولهای عضلانی و عصبی درگیر است.
این ویتامین از بیماریهایی مانند بری بری که شامل اختلالات قلب، اعصاب و دستگاه گوارش است جلوگیری میکند.
کاهش وزن و بی اشتهایی ممکن است در صورت عدم وجود تیامین باشد. در اثر کمبود تیامین مشکلات ذهنی، از جمله سردرگمی و از دست دادن حافظه کوتاه مدت، ضعف ماهیچه و علائم قلبی عروقی اتفاق میافتد.
مصرف الکل باعث کمبود تیامین میشود، زیرا الکل در فرآیند جذب تیامین توسط بدن اختلال ایجاد میکند.
سندرم Wernicke-Korsakoff یک اختلال است که بر افرادی که الکل زیاد مینوشند تاثیر میگذارد. این بیماری به کمبود تیامین ارتباط دارد و اگر درمان نشود، میتواند مرگبار باشد.
افراد مبتلا به سندرم Wernicke-Korsakoff و کسانی که الکل دفع میکنند ممکن است برای بهبود به تزریق تیامین روی آورند.
سایر بیماری ها، مانند اچ آی وی، میتوانند جذب مواد مغذی را کاهش دهند و این میتواند به کمبود ویتامین B۱ منجر شود.
غلظت بالایی از ویتامین B۱ در لایههای بیرونی و جوانههای غلات، و همچنین در مخمر، گوشت گاو، آجیل، غلات، دانههای کامل و بقولات وجود دارد. میوهها و سبزیجات حاوی ویتامین ب شامل گل کلم، پرتقال، تخم مرغ، سیب زمینی، مارچوبه و کلم میباشد.
غلات صبحانه و محصولات ساخته شده با آرد سفید یا برنج سفید ممکن است با ویتامین B غنی شده باشند.
در ایالات متحده، حدود نیمی از ویتامین B۱ را از غذاهایی که به طور طبیعی حاوی تیامین است جذب میکنند.
گرمایش، پخت و پز و غذاهای فرآوری شده و جوشاندن آنها در آب، تیامین را از بین میبرد. ویتامین B۱ محلول در آب است، بنابراین در حین پخت و پز در آب حل میشود. برنج سفید تنها یک دهم از تیامین موجود در برنج قهوهای را دارد.
در ایالات متحده، توصیه میشود مردها روزانه ۱.۲ میلی گرم و خانمها ۱.۱ میلی گرم تیامین مصرف کنند. زنان باردار و شیرده نیز باید هر روز ۱.۴ میلی گرم مصرف کنند.
مؤسسه ملی سلامت خاطر نشان میسازد که یک وعده غلات صبحانه غنی شده حاوی ۱.۵ میلی گرم تیامین است که بیش از ۱۰۰ درصد از میزان توصیه شده روزانه است.
یک تکه نان گندم حاوی ۰.۱ میلیگرم یا ۷ درصد از نیاز روزانه است، در حالی که پنیر، مرغ و سیب حاوی تیامین نیست.
در حالی که شواهد نشان میدهد که مصرف بیش از حد ویتامین B۱ آسیبی نمیرساند، اما اداره غذا و داروی آمریکا برای استفاده از مکملها هشدار میدهد.
آنها از مردم میخواهند قبل از استفاده از مکملها با پزشک خود مشورت کنند.
افراد مبتلا به الکل، با رژیم غذایی نامناسب، افرادی که سرطان دارند، زنان باردار و همودیالیزها در معرض خطر کمبود تیامین هستند.
علائم کمبود تیامین شامل کاهش وزن، بی اشتهایی و سردرگمی و از دست دادن حافظه کوتاه مدت میباشد. ممکن است ضعف عضلانی و مشکلات قلبی عروقی نیز دیده شود.
کمبود ویتامین B۱ به طور معمول منجر به بری بری میشود، که بیماری است که منجر به ضعف اعصاب میشود.
بیمارانی که تیامین را برای درمان کمبود ویتامین B۱ مصرف میکنند، افرادی هستند که التهاب اعصاب خارج از مغز یا پلاگراها را دارند.
بیماران مبتلا به کولیت زخمی، اسهال مداوم و اشتهای کمتری نیز ممکن است تیامین دریافت کنند. بیمارانی که در کما هستند نیز از تزریق تیامین بهره مند میشوند.
برخی از ورزشکاران ممکن است برای کمک به بهبود عملکرد خود از تیامین استفاده کنند. این ویتامین در لیستهای WADA یا USADA جزو مواد ممنوعه برای ورزشکاران نیست.
سایر شرایطی که ممکن است مکملهای تیامین کمک کنند عبارتند از:
*ایدز
*زخمها
*آب مروارید
*گلوکوم و مشکلات بینایی دیگر
*سندرم Cerebellar، یک نوع آسیب مغزی
*سرطان دهانه رحم
*درد دیابت
*فشار
*بیماری قلبی
*بیماری کلیه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
*دریازدگی
*سیستم ایمنی ضعیف.
چای و قهوه حاوی تانن است. این ماده شیمیایی ممکن است با تیامین تداخل داشته باشد و جذب آن را سختتر کند.
بعضی از مواد شیمیایی در ماهی خام میتوانند تیامین را از بین ببرند، به طوری که اگر مقادیر زیادی خورده شوند، به کمبود این ویتامین منجر میشود. پخت و پز این مواد شیمیایی را از بین میبرد، اما تیامین نیز بین میرود.
منبع:اینفو