اختلاف آمار مراجعه کنندگان زن نسبت به مرد در مراکز درمانی

به گزارش مجله خبری نگار،محققان مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در هیوستون دریافتند زنان مبتلا به انسداد عروق یا سکته مغزی ایسکمیک، حدود ۹ درصد کمتر از مردان به مراکز جامع سکته مغزی منتقل و معرفی می‌شوند. این موضوع در حالی است که بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، سکته مغزی پنجمین علت مرگ و میر زنان است.

این سکته‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که یک شریان اصلی در مغز مسدود شود. به گفته محققان، این نوع از سکته، حدود ۲۴ تا ۴۶ درصد از سکته‌های مغزی را تشکیل می‌دهند.

دکتر سونیل شیث، دانشیار نورولوژی ویکی از محققان ارشد این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق گفت: درمان به موقع سکته مغزی بسیار مهم است؛ هر چه پزشک سریعتر بتواند رگ مسدود شده را باز کند، شانس بیمار برای زنده ماندن و عدم تجربه مشکلات جدی، بیشتر است. این سیستم‌های مسیریابی در بیمارستان‌ها به گونه‌ای طراحی شده اند که بیماران را در سریع‌ترین زمان ممکن به بهترین بخش‌های مراقبتی برسانند.

دکتر شیث در ادامه توضیحاتش افزود: ما دقیقا نمی‌دانیم که چرا زنان کمتر از مردان به مراکز جامع سکته مغزی هدایت می‌شوند، اما می‌دانیم که یک نوع تبعیض جنسیتی در این حوزه وجود دارد. دستیابی به سطح مشخصی از آنچه در تصمیم گیری مسیریابی یک بیمارستان انجام می‌شود برای مطالعات آینده بسیار مهم است.

در طول این پژوهش، محققان از داده‌های مربوط به بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد با انسداد عروق از یک سامانه ثبت اطلاعات چند بیمارستانی در منطقه بزرگ هیوستون از ژانویه ۲۰۱۹ تا ژوئن ۲۰۲۰ استفاده کردند.

در ادامه محققان مسیریابی پیش بیمارستانی مردان و زنان را با مراکزی مقایسه کردند که قادر به انجام درمان اندوواسکولار برای حذف لخته موجود در شریان مسدود شده هستند. شواهد نشان می‌دهد در مقایسه با مردان، زنان مبتلا به این سکته‌ها مسن‌تر بودند و میانگین سنی زنان ۷۳ و مردان ۶۵ سال بود.

دکتر یونگران کیم، از دیگر محققان این مطالعه و پژوهشگر حوزه مدیریت، سیاست و سلامت جامعه در دانشکده بهداشت عمومی هیوستون، در این رابطه گفت: نمره بیشتر شدت سکته در زنان ممکن است تا حدی به سن بالاتر آن‌ها نسبت داده شود، زیرا سن خود یک عامل مؤثر در تفاوت‌های جنسیتی در شدت سکته مغزی است. علاوه بر این، زنان مسن بیشتر احتمال دارد که تنها زندگی کرده و انزوای اجتماعی را تجربه کنند که این موضوع می‌تواند منجر به تاخیر در تشخیص علائم سکته مغزی و متعاقبا تاخیر در مراجعه به پزشک شود.

این مطالعه نشان داد بیمارانی که در فاصله ۱۶ کیلومتری مرکز جامع سکته مغزی زندگی می‌کردند، ۳۸ درصد بیشتر احتمال داشت که به این مرکز منتقل شوند.