به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از نشریه پولیتیکو، رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران در گفت و گویی اختصاصی با نشریه پولیتیکو درباره مذاکرات احیای توافق هستهای در وین که آغاز دور هفتم آن به بعد از تشکیل کابینه دولت جدید ایران موکول شده است، سرنوشت برجام [توتفق هسته ای]را «یک علامت سوال بزرگ» تلقی کرد و با توجه به آنچه عدم مشارکت از سوی ایران عنوان شده، گفت که بازگشت به این توافق چندجانبه «چیزی نیست که کاملا تحت کنترل ما باشد».
مالی در این گفتگو چند بار از این که بگوید آمریکا چند درصد فرصت دارد به توافق بازگردد، خودداری کرد و با گفتن این که «اگر درصد بگویم خیلی کمکی بهتان نکرده ام»، مطرح کرد که متغیرهای زیادی درباره آنچه ایرانیها انجام خواهند داد یا نخواهند داد وجود دارد.
او در این راستا افزود: ما آماده از سر گیری مذاکرات هستیم که اگر فکر نمیکردیم (رسیدن به یک توافق) میسر باشد، آماده آن نبودیم.
رابرت مالی درباره این که آمریکا و ایران در موافقت بر سر مفاد توافق احتمالی در ماههای آینده ناکام بمانند یا نه، گفت که تیم او در حال آماده سازی شرایط احتمالی است. یکی این است که واشنگتن و تهران توافقهایی به کل مجزا را امضا کنند که کامل است، اما معیارهایی متفاوت با توافق فعلی دارد. دیگری هم یک سری پاسخهای تنبیهی و هماهنگ شده با متحدان اروپایی است، اگرچه مالی جزئیات بخصوصی درباره شان ارائه نکرد.
مالی میگوید از نظر او واقعا منطقی است که «احتمال بازگشت به توافق وجود داشته باشد»، چون هم آمریکا و هم ایران، حتی در دولت سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران، گفته اند این چیزی است که مطلوبشان است.
به گفته مالی، تاخیر ایجاد شده در از سر گیری مذاکرات وین به خاطر بی اعتمادی نهادینه شده در دوره کارزار «فشار حداکثری» دولت ترامپ و دوره گذار سیاسی فعلی در ایران است.
نماینده ویژه آمریکا در امور ایران علاوه بر این مطرح کرد:، اما توجیه کاملی برای در میان بودن یک علامت سوال وجود دارد، اگر هنوز به یک توافق نرسیده باشیم، مذاکرات ادامه پیدا میکنند، اگر توسعههای هستهای ایران ادامه پیدا کند و ایران به انجام دادن اقدامات تحریک آمیز هستهای ادامه داد، به تحریکات منطقهای آنها اشارهای نمیکنم که بحثش جداست (یعنی به توافق هستهای ارتباطی ندارد).
او افزود: حداقل ما را از این امر مسلم آگاه میسازد که این توتفق مطمئناً یک توافق به سرانجام رسیده نیست، این که خواهیم توانست بازگردیم یا نه سوالی بجاست و این که باید برای دنیایی آماده باشیم که مقصود ایران بازگشت به توافق نباشد، حداقل نه به شیوهای واقع بینانه.