پژوهش محقق ایرانی نوزادان را از ابتلا به ایدز محافظت می‌کند

به گزارش مجله خبری نگار،به نقل از نیوزوزیک، تحقیقی در مرکز ملی تحقیقات پریمات تولین (Tulane National Primate Research Center) و مرکز ملی تحقیقات پریمات کالیفرنیا (California National Primate Research Center) نشان می‌دهد هفته‌های نخست تولد و هنگامیکه سیستم ایمنی بدن تحمل بیشتری دارد، احتمالا بهترین زمان و تنها بازه برای انتقال چنین ژن درمانی است.

امیر اردشیر مولف این تحقیق و پروفسور میکروبیولوژی تولین در این باره می‌گوید: روزانه حدود ۳۰۰ کودک به اچ آی وی مبتلا می‌شوند. این روش به حفاظت از نوزادان در مقابل بیماری در محیط‌های پر خطر و طی حساس‌ترین دوره زندگی آنها کمک می‌کند.

اچ آی وی در وهله اول پس از تولد از طریق شیردهی از مادر به کودک منتقل می‌شود. درمان‌های ضد رتروویروسی در سرکوب این ویروس و محدودسازی انتقال آن عملکرد موفقی داشته‌اند. در اماکنی که درمان مناسب مهیا باشد، فرد مبتلا به اچ آی وی می‌تواند زندگی معمولی داشته باشد و بار ویروسی وی غیرقابل ردیابی خواهد بود.

اما پیروی از دستورات پزشک و دسترسی به او پس از تولد نوزاد به خصوص در مناطقی که دسترسی محدودی به خدمات درمانی دارند، کاهش می‌یابد. اردشیر در این باره می‌افزاید: این یک درمان یکباره است که برای بازه‌ای حیاتی و هنگامیکه مادران مبتلا به اچ آی وی در محیط‌هایی با دسترسی محدود به منابع نمی‌توانند به پزشک مراجعه کنند، مناسب است. هنگامیکه این درمان در فاصله کوتاهی پس از تولد به بدن نوزاد منتقل شود، سیستم ایمنی بدن آن را قبول و تصور می‌کند بخشی از خود است.

در این تحقیق نخستی سانان (Primates) ژن درمانی را دریافت کردند که سلول‌ها را طوری برنامه ریزی می‌کند تا به طور مداوم آنتی بادی‌های مقابله گر با ویروس اچ آی وی بسازند. انتقال این درمان به بدن در زمان مناسب که اوایل حیات و به طور دقیق‌تر تا یک ماه پس از تولد است، برای ایجاد حفاظت طولانی مدت حیاتی است.

اردشیر در این باره می‌گوید: در نوزادانی که یک دوز از درمان را هنگام تولد دریافت کردند، سطح آنتی بادی حفاظت کننده در کل دوره سه ساله تحقیق بالا بود و نیازی به بوستری نبود. با توجه به این مورد پیش بینی می‌کنیم ایجاد محافظت در برابر بیماری در انسان‌ها نیز ممکن است چند سال ادامه یابد. اگر سطح آنتی بادی به تدریج کاهش یابد، می‌تواند با استفاده از نسخه متفاوتی از سیستم انتقال آن را افزایش داد تا از ایجاد ایمنی بدن نسبت به تزریق اول جلوگیری شود. این کار حتی در بزرگسالی نیز امکان‌پذیر است.

محققان برای انتقال این درمان از ویروس مرتبط با آدنو (AAV) استفاده کردند که ویروسی بی‌ضرر است و می‌تواند کد ژنتیکی را به سلول‌ها منتقل کند. این ویروس به سلول‌های عضلانی با طول عمر بالا ارسال شد و دستورالعمل‌هایی را برای تولید آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده گسترده (bNAbs) که قادر به خنثی کردن چندین سویه مختلف اچ آی وی هستند را منتقل کرد.