به گزارش مجله خبری نگار، ورزش علاوه بر اینکه برای سلامت افراد ضروری به شمار میرود در جهت بهبود بسیاری از علایم MS نیز کمک کننده است.
بیمارانی که در برنامههای ورزشی هوازی شرکت میکنند، از موارد مختلفی نظیر آمادگی قلبی عروقی بهتر، افزایش قدرت، عملکرد بهتر مثانه و رودهها، خستگی و افسردگی کمتر سود میبرند.
در یک برنامه ورزشی برای مبتلایان به MS، باید قابلیتها و محدودیتهای فرد در نظر گرفته شود و با تغییراتی که در علایم MS رخ میدهد، قابل تنظیم باشد. علاوه بر این هر فرد مبتلا به MS که قصد شروع برنامه ورزشی جدیدی را دارد، باید با پزشک مشورت کند.
دورههای ورزشی باید برای جلوگیری از خستگی بیش از حد و اجتناب از زمانهای گرمتر روز به دقت زمان بندی شود. خستگی پس از یک جلسه ورزشی نباید بیش از ۲ ساعت طول بکشد و اگر خستگی پس از تمرین بیش از ۲ ساعت به طول انجامید توصیه میشود تا شدت، تناوب و مدت تمرین کاهش یابد.
بر اساس این مطلب که از سوی ساناز کبیری، متخصص پزشکی ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی قرار گرفته، آمده است: نمونههایی از فعالیتهای فیزیکی مفید برای مبتلایان به MS شامل یوگا، تایچی، ورزش در آب، تمرینات معمول باشگاهی، دوچرخهسواری، تمرینات تعادل و ورزشهای هوازی دیگر مثل قایقرانی است.
برای اینکه فرد به طور منظم در فعالیت فیزیکی شرکت کند و انگیزه داشته باشد، باید فعالیت لذت بخش بوده و متناسب با توانایی و محدودیتهای فرد باشد.
در ادامه دستورالعمل فعالیت فیزیکی در افراد مبتلا به MS آمده است: