جارو زدن زیر فرش؛ دلخوشی به طلای قاسمپور و عموزاد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: شکست حسن یزدانی تنها دلیل برای انتقاد از آن‌هایی که پشت طلای قاسمپور و عموزاد پنهان شده‌اند، نیست. پاسخ به تک‌تک بحث‌هایی که پدر یزدانی دارد یک طرف، انتقادات دیگری هم هست که در پی آنهاییم و به‌شدت علاقه‌مند که رئیس یا سرمربی تیم ملی کشتی آزاد برای آن‌ها جواب قاطع و قانع کننده ارائه دهد.

چرا برای کشتی یزدانی که همه او را شانس طلا تحلیل می‌کردند، پژمان درستکار کنار تشک به‌عنوان مربی نشست، اما برای عموزاد که احتمال طلا و نقره‌اش ۵۰-۵۰ به نظر می‌رسید، یکی از اعضای کادرفنی مسئول کوچ فینالیست شد، اما با کسب طلا، آقای سرمربی که در سایه-روشن‌های کنار تشک دیده نمی‌شد، بلافاصله پس از سوت پایان از سایه بیرون آمد و روی تشک پرید! (فیلم این لحظه را با دقت ببینید!) این رفتار‌ها سوءتفاهم ایجاد می‌کند. آیا سرمربی می‌خواهد بخشی از قاب قهرمانی باشد؟

اما موضوع رحمان عموزاد؛ اگر او در فینال با کوچینگ سرمربی می‌باخت، دو شکست در فینال با هدایت درستکار در کارنامه سرمربی ثبت می‌شد، اما او که از حریف قدرتمند امریکایی عقب بود، ورق را برگرداند و مقتدرانه طلای جهان را گرفت.

بعد از مسابقات جهانی نروژ، وقتی حسن یزدانی در فینال مقابل تیلور ناآماده- به گفته خود تیلور- به پیروزی رسید، فضای مجازی پر شد از فیلم آنالیز تیلور توسط دبیر و درستکار. این فیلم‌ها چگونه به فضای مجازی رسید؟ اما در صربستان، وقتی یزدانی به تیلور باخت، مصاحبه علیرضا دبیر با مضمون «یزدانی استراتژی درستی نداشت» تمام تقصیر را متوجه ورزشکار می‌کرد؟!

پرسش‌های ما از دبیر و درستکار تمامی ندارد. مهم‌ترین ابهام در غیبت روس‌ها، طلا‌های از دست رفته است؛ اگر ایران مهد کشتی دنیاست، اگر در کشتی آزاد حرف اول و آخر را می‌زنیم، اگر انتظار طلا در ورزش ایران همیشه به دوش کشتی است و این رشته باید جور ورزش ایران را بکشد و حق کشتی را نمی‌دهند (اشاره به مطالبات دبیر از کمیته المپیک و وزارت ورزش)، چرا در غیاب روس‌های همیشه مدعی، ایران نباید قهرمان این تورنمنت باشد؟

در کنار کشتی آزاد، علیرضا دبیر به‌عنوان رئیس فدراسیون در قبال ناکامی فرنگی هنوز پاسخی نداده تا نگاه‌ها معطوف به محمد بنا بماند؛ اگر بنا بلافاصله پس از اتمام بازی‌ها از شاگردانش خداحافظی می‌کند، ذره‌ای حمایت در روز‌های سخت از مدیر بالادستی ندیده و خود را سپر بلا و سیبل انتقادات احساس می‌کند. علیرضا دبیر رئیس فدراسیون «کشتی آزاد» نیست بلکه تمام کشتی زیرمجموعه اوست.

در پیروزی و شکست‌ها همه سهم داریم؛ از علاقه‌مندان تا کارشناسان. در این میان، اما سهم رئیس فدراسیون و سرمربی از همه بیشتر است و حق نداریم با وارونه جلوه دادن حقایق و سوءاستفاده از نظر رفقای کارشناس-مجری، نقاط ضعف را زیر فرش جارو کنیم و موفقیت‌ها را به‌نام خود سند بزنیم.