به گزارش مجله خبری نگار،تیمی از دانشمندان لهستان و مغولستان نتایج کاوشهای خود در منطقهی مغولستانی تساخیورتین خوندی، معروف به «درهی سیلیکون» عصر حجر، را ارائه کردند. در میان یافتهها، برخی از قدیمیترین نمونههای سرامیک نیز وجود داشت. این مطالعه در مجلهی علمی رادیوکربن منتشر شده است.
تساخیورتین خوندی در ۷۰۰ کیلومتری اولانباتور در دامنه رشتهکوه آرتس بوگدین نورو واقع شده است. این مکان یک مجموعه باستانشناسی منحصربهفرد با تعداد بسیار زیادی از آثار باستانی از جنس سنگ چخماق است.
کاوشهای اخیر در مجاورت دریاچههای باستانی، آثاری از سکونتگاههایی با قدمت ۱۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال را آشکار کرده است که در آنها نه تنها ابزارهای سنگی، بلکه مصنوعات غیرمنتظرهای نیز حفظ شدهاند.
دکتر پرزمیسلاو بوبروسکی، سرپرست کاوشها، خاطرنشان کرد: «ما مهرهها و آویزهایی ساخته شده از پوسته تخم شترمرغ آسیای شرقی، گونهای که چندین هزار سال پیش منقرض شد، کشف کردیم. اما بزرگترین شگفتی، سفالهای باستانی بود.»
قدمتسنجی رادیوکربن یازده نمونه از سه مکان در دریاچه باستانی بارون-خوری، دو دوره سکونت را نشان داد: تقریباً ۱۱۲۰۰ و ۱۰۶۰۰ سال پیش. سرامیکهای خاکستری و قرمز دیواره نازک که در آنجا یافت شدهاند، ایدههای قبلی در مورد ظهور سفالگری در مغولستان را رد کردهاند.
تصور میشد که سرامیک حدود ۹۶۰۰ سال پیش در این منطقه سرچشمه گرفته است. دادههای جدید نشان داده است که فناوری سفالگری تقریباً ۱۱۲۰۰ سال پیش به اینجا رسیده است.
این کشف نه تنها گاهشماری گسترش سفالگری را پیش میبرد، بلکه مسیرهای مهاجرت شکارچیان-گردآورندگان باستانی را نیز روشن میکند.