مطالعه‌ای نشان می‌دهد که ساختار مغز در اسکیزوفرنی متغیر است

به گزارش مجله خبری نگار، علائم اسکیزوفرنی در افراد مختلف بسیار متفاوت است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که چگونه این تفاوت‌ها خود را در ساختار مغز نشان می‌دهند.

اسکیزوفرنی یک بیماری پیچیده سلامت روان است که بر ادراک، تفکر و احساسات تأثیر می‌گذارد. این پیچیدگی در تظاهرات فردی بیماری منعکس می‌شود: برای برخی از بیماران، اختلالات ادراکی مشکل اصلی است، در حالی که برای برخی دیگر، اختلالات شناختی شایع‌تر است. ولفگانگ اوملور، یکی از نویسندگان این مطالعه از بیمارستان دانشگاه روانپزشکی زوریخ، می‌گوید: «از این نظر، یک نوع اسکیزوفرنی وجود ندارد، بلکه انواع مختلفی از آن وجود دارد که هر کدام ویژگی‌های نوروبیولوژیکی متفاوتی دارند.»

برای اینکه در مورد هر یک از این انواع اسکیزوفرنی قضاوت عادلانه‌ای داشته باشیم، لازم است یک رویکرد پزشکی دقیق اتخاذ کنیم - برای مثال، با درمان‌هایی که دقیقاً با مشخصات نوروبیولوژیکی مربوطه مطابقت دارند. اوملر توضیح می‌دهد: «این امر مستلزم رویکرد‌هایی است که هم تفاوت‌های فردی و هم شباهت‌ها را در سطح نوروبیولوژیکی بررسی کنند.»

در یک مطالعه‌ی چندمرکزی بین‌المللی، ولفگانگ اوملور و تیمی از دانشمندان دانشگاه زوریخ، تنوع ساختار مغز در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی را بررسی کردند: کدام شبکه‌های مغزی درجه‌ی بالایی از فردیت و کدام یک درجه‌ی بالایی از شباهت را نشان می‌دهند؟ محققان چندین ویژگی از جمله ضخامت و مساحت سطح قشر مغز و همچنین ساختار چین‌خوردگی و حجم نواحی عمیق‌تر مغز را بررسی کردند.

این داده‌ها از همکاری ENIGMA، یک پروژه تحقیقاتی بین‌المللی که داده‌های تصویربرداری از بیش از ۶۰۰۰ نفر در ۲۲ کشور را جمع‌آوری کرده است، گرفته شده است. با مقایسه ساختار مغز چندین هزار بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی و افراد سالم، امکان مطالعه تنوع ساختار مغز با درجه بالایی از اطمینان فراهم شد.

در حالی که ساختار‌های متغیر مغز در اسکیزوفرنی ممکن است نشان‌دهنده تفاوت در علائم بین بیماران باشد، همگنی چین‌های مغزی در ناحیه پیشانی میانی مغز، نشان‌دهنده یک ویژگی رشدی مشترک در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی است. از آنجا که چین‌خوردگی مغز تا حد زیادی در اوایل کودکی کامل می‌شود، به نظر می‌رسد رشد مغز در این دوره در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، به‌ویژه در مناطقی که در ارتباط تفکر و احساس نقش دارند، انعطاف‌پذیری کمتری دارد.

پروفسور فیلیپ هومن، یکی از نویسندگان این مطالعه، نتیجه گرفت: «این یافته‌ها درک ما را از اساس نوروبیولوژیکی اسکیزوفرنی افزایش می‌دهد. در حالی که چین‌خوردگی یکنواخت مغز ممکن است مکانیسم‌های احتمالی توسعه بیماری را نشان دهد، مناطقی با تنوع بالا در ساختار مغز ممکن است برای توسعه استراتژی‌های درمانی فردی مرتبط باشند.»