فقر مواد مغذی در بدن عامل ایجاد ولع‌های غذایی

به گزارش مجله خبری نگار،برخی بر این باورند که این هوس‌ها و ولع‌ها ناشی از کمبود مواد مغذی است و آن‌ها را راهی بدن برای اصلاح آن‌ها می‌دانند. بر خلاف گرسنگی، ولع‌ها عمدتاً به چیز‌هایی مربوط می‌شود که مغز شما می‌خواهد، نه آنچه بدن شما واقعاً به آن نیاز دارد. در این مقاله بررسی می‌کند که آیا کمبود مواد مغذی خاص باعث ولع به غذا می‌شود یا خیر.

ارتباط بین کمبود مواد مغذی و ولع 

تعداد زیادی از مردم بر این باورند که ولع‌های غذایی، راهی برای رفع نیاز‌های غذایی بدن است. وقتی بدن فاقد یک ماده مغذی خاص باشد، به طور طبیعی ولع غذایی ایجاد می‌کند که سرشار از آن ماده مغذی هستند. به عنوان مثال، ولع شکلات اغلب به دلیل سطوح پایین منیزیم است، در حالی که ولع خوردن گوشت یا پنیر اغلب به عنوان نشانه‌ای از سطوح پایین آهن یا کلسیم در نظر گرفته می‌شود. رفع ولع‌ها به بدن کمک می‌کند تا نیاز‌های غذایی خود را برآورده کند و کمبود مواد مغذی را اصلاح کند.

کمبود چه مواد مغذی ممکن است باعث ولع شود؟  

در برخی موارد، ولع ممکن است منعکس کننده دریافت ناکافی برخی از مواد مغذی باشد.

پیکا 

یک مثال خاص پیکا است، وضعیتی که در آن فرد میل به مواد غیر مغذی مانند یخ، خاک، پودر لباس شویی یا نشاسته ذرت و … دارد. پیکا بیشتر در زنان باردار و کودکان شایع است و علت دقیق آن در حال حاضر ناشناخته است. با این حال، گمان می‌رود کمبود مواد مغذی در این مورد نقش داشته باشد.

افراد مبتلا به علائم پیکا اغلب سطح آهن، روی یا کلسیم پایینی دارند. در این افراد این ولع به کمبود مواد مغذی مربوط است و مصرف مکمل نیز رفتار پیکا را متوقف می‌کند. با این حال، برخی موارد با کمبود مواد مغذی مرتبط نیست، و مصرف مکمل نیز رفتار پیکا را متوقف نمی‌کند.

کمبود سدیم 

سدیم نقش مهمی در حفظ تعادل مایعات بدن دارد و برای بقا ضروری است. به همین دلیل، اغلب تصور می‌شود که میل به غذا‌های پر سدیم و نمک به این معنی است که بدن به سدیم بیشتری نیاز دارد. در واقع، افرادی که کمبود سدیم دارند، اغلب میل شدید به غذا‌های شور دارند. افرادی که سطح سدیم خونشان چه از طریق دارو‌های دیورتیک چه از طریق ورزش کاهش یافته معمولاً به غذا‌ها یا نوشیدنی‌های شور تمایل دارند. بنابراین، در برخی موارد، میل به نمک می‌تواند ناشی از کمبود سدیم یا سطح پایین سدیم خون باشد. به خاطر داشته باشید که کمبود سدیم بسیار نادر است. در واقع، مصرف بیش از حد سدیم بیشتر از دریافت ناکافی و کمبود آن است. مصرف منظم غذا‌های پر سدیم می‌تواند منجر به تغییر زائقه شما به غذا‌های شور شود. مصرف اضافی سدیم برای سلامتی شما مضر است و ولع به نمک ایجاد کند.

چرا ولع‌ها ممکن است با کمبود مواد مغذی ارتباط نداشته باشد؟ 

ولع در برخی افراد با کمبود مواد مغذی مرتبط است. در برخی دیگر که کمبود مواد مغذی وجود ندارد برای توجیه این ولع‌ها چندین استدلال گزارش شده است.

ولع‌ها به جنسیت خاص بستگی دارد 

طبق تحقیقات، ولع‌های یک فرد و فراوانی آن تا حدی تحت تأثیر جنسیت است. به عنوان مثال، به نظر می‌رسد زنان تا دو برابر بیشتر از مردان ولع به خوردن غذا را تجربه می‌کنند. همچنین، زنان تمایل و ولع بیشتری به غذا‌های شیرین مانند شکلات دارند، در حالی که مردان تمایل بیشتری به غذا‌های شور دارند.

کسانی که بر این باورند که کمبود مواد مغذی باعث ولع می‌شود، اغلب معتقدند که ولع شکلات ناشی از کمبود منیزیم است، در حالی که غذا‌های شور اغلب با دریافت ناکافی سدیم یا پروتئین مرتبط هستند.

ارتباط محدود بین ولع‌ها و نیاز‌های مواد مغذی 

فرضیه پشت تئوری «کمبود مواد مغذی» این است که کسانی که مصرف کمی از مواد مغذی خاص دارند، بیشتر تمایل به غذا‌های حاوی آن مواد مغذی دارند. با این حال، همیشه اینطور نیست. یک مثال بارداری است، در طی بارداری، رشد کودک نیاز به برخی مواد مغذی را دو برابر کند. پس انتظار می‌رود تمایل به خوردن غذا‌های غنی از مواد مغذی داشته باشند.

با این حال، برخی زنان در دوران بارداری به جای تمایل به خوردن مواد غنی از مواد مغذی، تمایل به خوردن غذا‌های پر کربوهیدرات، پرچرب و فست فود دارند.

ولع به غذا‌های خاص و فقیر از نظر مواد مغذی 

ولع‌ها معمولاً بسیار خاص هستند و اغلب فقط با خوردن آن نوع خاص از غذا برطرف می‌شوند. برخلاف ایده‌ای که از ارتباط بین کمبود مواد مغذی و ولع طرفداری می‌کند، ایده‌ی دیگری نیز وجود دارد که خلاف آن را تایید می‌کند.

بیشتر مردم تمایل به خوردن غذا‌های پر کربوهیدرات و پرچرب دارند تا غذا‌های مغذی. به عنوان مثال، ولع به پنیر اغلب به عنوان راه حلی از طرف بدن برای جبران کمبود کلسیم در نظر گرفته می‌شود.

با این حال، ولع خوردن غذا‌هایی مانند توفو بیشتر احتمال دارد کمبود کلسیم را اصلاح کند، زیرا غنی از کلسیم است. علاوه بر این، می‌توان استدلال کرد که افرادی که کمبود مواد مغذی دارند، به جای یک منبع واحد، میل به غذا‌های متنوع‌تر حاوی مواد مغذی مورد نیاز را دارند. به عنوان مثال، برای کسانی که کمبود منیزیم دارند، بهتر است به جای شکلات، آجیل و لوبیا‌های غنی از منیزیم میل کنند.

استدلال‌های بالا نشان می‌دهند که کمبود مواد مغذی اغلب علت اصلی ولع‌ها نیست.

سایر دلایل احتمالی برای ولع‌های شما 

ولع‌ها احتمالاً توسط عواملی غیر از کمبود مواد مغذی ایجاد می‌شود. آن‌ها را می‌توان با انگیزه‌های جسمی، روانی و اجتماعی زیر توضیح داد:

افکار سرکوب شده: مشاهده برخی غذا‌ها به عنوان “غذای ممنوع”، اغلب ولع مصرف آن‌ها را تشدید می‌کند. همینطور غذا‌هایی که تلاش داریم آن‌ها را از رژیم غذایی حذف کنیم و کنار بگذاریم، بیشتر وسوسه می‌شویم تا آن غذا‌ها را مصرف کنیم.
ارتباط‌های زمینه ای: در برخی موارد، مغز خوردن یک غذا را با کار خاصی مرتبط می‌کند، مانند خوردن پاپ کورن و تماشا فیلم. این میتواند در رابطه با سایر شرایط و غذا‌ها نیز ایجاد شود.
خلق و خوی خاص: ولع‌های غذایی ممکن است با خلق و خوی خاصی تحریک شود. یک مثال «غذا‌های راحتی» است که اغلب زمانی که می‌خواهید بر خلق و خوی منفی غلبه کنید، ولع خوردن آن‌ها پیدا می‌کنید.
سطح استرس بالا: افراد تحت استرس اغلب نسبت به افراد دیگری که استرس ندارند اشتهای بیشتری دارند.
خواب ناکافی: کم خوابی ممکن است سطح هورمون‌ها را مختل کند، و احتمال ولع را افزایش دهد.
کم آبی: نوشیدن مقادیر خیلی کم آب یا مایعات دیگر می‌تواند گرسنگی و ولع را در برخی افراد افزایش دهد.
پروتئین یا فیبر ناکافی: پروتئین و فیبر به شما کمک می‌کند احساس سیری کنید. خوردن خیلی کم از هر کدام از این غذا‌ها ممکن است گرسنگی و ولع را افزایش دهد. 

چگونه ولع‌ها را کاهش دهیم؟ 

استراتژی‌های زیر برای کاهش ولع‌های غذایی می‌تواند مفید باشد:

برای شروع، حذف وعده‌های غذایی و ننوشیدن آب کافی ممکن است منجر به گرسنگی و ولع شود. بنابراین، مصرف وعده‌های غذایی منظم و مغذی و نوشیدن آب کافی ممکن است احتمال ولع را کاهش دهد.

خواب کافی و انجام منظم فعالیت‌های ورزشی برای کاهش استرس مانند یوگا یا مدیتیشن می‌تواند به کاهش ولع کمک کند.

در صورتی که ولعی ظاهر شود، شناسایی محرک آن می‌تواند مفید باشد. به عنوان مثال، اگر تمایل دارید که غذا‌ها را به عنوان راهی برای غلبه بر خلق و خوی منفی میل کنید، سعی کنید فعالیتی را پیدا کنید که همان حس بهبود خلق و خو را ایجاد کند.

یا اگر عادت دارید در هنگام بی حوصلگی به سراغ کوکی و شیرینی بروید، سعی کنید در فعالیتی غیر از غذا خوردن شرکت کنید تا کسالت خود را کاهش دهید مانند تماس با یک دوست یا خواندن یک کتاب و …

لذت بردن از غذایی که میل می‌کنید در حالی که تمام حواس خود را روی مزه آن متمرکز می‌کنید ممکن است به شما کمک کند میل خود را با مقدار کمتری غذا ارضا کنید.

سخن آخر 

تصور می‌شود ولع‌های غذایی راهی برای حفظ تعادل مواد مغذی در بدن هستند، اما همیشه نیز اینطور نیست. به طور کلی، ولع‌ها به احتمال زیاد ناشی از عوامل خارجی مختلف است که هیچ ربطی به بدن شما ندارد و نیازی به مواد مغذی خاص ندارد. 

منبع:مانکن