به گزارش مجله خبری نگار،دانشمندان آزمایشگاه پروفسور الیشا موزز در موسسه علوم وایزمن در اسرائیل کشف کردهاند که آهنگ گفتار - علم عروض - مانند یک زبان مجزا، با "کلمات" و "قوانین نحوی" خاص خود عمل میکند. این کشف میتواند رویکرد ایجاد هوش مصنوعی را که قادر به درک نه تنها کلمات، بلکه آهنگ گفتار - روشی که ما در واقع معنا را منتقل میکنیم - نیز باشد، به طور اساسی تغییر دهد. این کار در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) منتشر شده است.
علم عروض شامل ویژگیهایی مانند آهنگ صدا، بلندی صدا، سرعت و طنین صدا میشود. این عناصر مدتها قبل از ظهور کلمات در ارتباطات وجود داشتهاند - آنها توسط شامپانزهها و نهنگها به طور یکسان استفاده میشوند. در انسانها، علم عروض به ما امکان میدهد تا خلق و خو، احساسات و نگرش خود را نسبت به آنچه گفته میشود بیان کنیم. به عنوان مثال، یک مکث کوتاه یا تغییر لحن میتواند معنای یک جمله را به طور کامل تغییر دهد.
تیمی از محققان به رهبری دکتر ناداو ماتالون، زبانشناس، و دکتر ایال واینرب، دانشمند علوم اعصاب، فایلهای صوتی ضبطشدهی گستردهای از مکالمات خودجوش - از مکالمات تلفنی گرفته تا مکالمات سر میز آشپزخانه - را تجزیه و تحلیل کردند. آنها صدها «کلمه» ملودیک تکرارشونده - الگوهای صوتی کوتاه که حدود یک ثانیه طول میکشند - را شناسایی کردند و شروع به ساخت فرهنگ لغتی از معانی و کارکردهای آنها کردند.
ماتالون خاطرنشان کرد: «ما دریافتیم که هر ملودی میتواند کارکردهای مختلفی داشته باشد - نشان میدهد که آیا فرد سوالی میپرسد یا بیانیهای میدهد -، اما معمولاً یک حالت عاطفی خاص مانند تعجب یا تأیید را منتقل میکند.»
دانشمندان همچنین یک «دستور زبان» ساده از عروض را شناسایی کردهاند: ملودیهای خاصی طبق قوانین قابل پیشبینی به دنبال یکدیگر میآیند و جفتهایی را تشکیل میدهند که شبیه جملات کوتاه هستند و هر یک ایده جدیدی را منتقل میکنند.
این یافتهها راه را برای ایجاد نسل جدیدی از هوش مصنوعی که قادر به درک ظرافتهای گفتار انسان و سازگاری با وضعیت عاطفی طرف صحبت است، هموار میکند.