به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از فیوچریسم، بر اساس مطالعه گستردهای که اخیراً در مجله The Lancet Planetary Health منتشر شده، ۹۹ درصد از جمعیت جهان (عملاً همه افراد در کل جهان) در معرض آلایندههای مضر هوا به نام PM ۲.۵ هستند.
این یافته نشان داد که تنها ۰.۰۰۱ درصد از جمعیت جهان در مناطقی با سطوح PM ۲.۵ کمتر از آستانه ایمن توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت زندگی میکنند، که کمتر از ۰.۱۸ درصد از مکانهای موجود روی کره زمین را تشکیل میدهد.
یومینگ گوئو، سرپرست این تیم تحقیقاتی به واشنگتن پست گفت: «تقریبا هیچ کس از آلودگی هوا در امان نیست. نتیجه شگفتانگیز این است که تقریباً در تمام نقاط جهان میانگین سالانه غلظت PM ۲.۵ بالاتر از دستورالعملهای کیفیت هوا توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی است.»
PM ۲.۵ ذرات ریز هوا است که عرض آن بیش از ۲.۵ میکرون نیست (بیش از ۳۰ برابر کوچکتر از یک دانه شن) که به آن اجازه میدهد به راحتی به ریهها و جریان خون ما حمله کند. سرطان ریه عارضه جدی آن است، اما پتانسیل PM ۲.۵ برای ایجاد و تشدید بیماری قلبی را نیز نباید نادیده گرفت.
طبق تحقیقات آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA)، قرار گرفتن چند ساعته در معرض PM ۲.۵ میتواند برای شروع حملات قلبی و مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی کافی باشد. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت میتواند منجر به افزایش خطر مرگ و میر قلبی عروقی و کاهش امید به زندگی شود.
WHO در سال ۲۰۲۱، دستورالعملهای کیفیت هوای خود را اصلاح کرد و آستانه PM ۲.۵ را از ده میکروگرم بر متر مکعب به پنج کاهش داد. سال بعد، آژانس سازمان ملل تحقیقات مشابهی انجام داد و همچنین دریافت که ۹۹ درصد از جمعیت جهان در معرض سطوح بالای PM ۲.۵ قرار دارند که فراتر از دستورالعملهای آن است.
گوئو در بیانیهای مطبوعاتی توضیح داد که تیم او این کار را با ترکیب دادههای زمینی از کشورهای سراسر جهان، دادههای هواشناسی مبتنی بر ماهواره و همچنین رویکرد یادگیری ماشین نوآورانه برای ادغام همه موارد فوق انجام داد. او و تیمش دریافتند که در حالی که سطوح روزانه در آمریکای شمالی و اروپا در دو دهه گذشته کاهش یافته است، در مناطق دیگر از جمله جنوب آسیا، آمریکای لاتین و استرالیا به افزایش خود ادامه میدهد.
محققان دریافتند که میانگین جهانی PM ۲.۵ بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹ بسیار بالا و ۳۲.۸ میکروگرم بر متر مکعب بوده است که بیش از شش برابر آستانه توصیه شده است. چنین حضور فراگیر نگران کنندهای منعکس کننده آمار مرگ و میر یافته شده در مطالعات دیگر است، مانند مطالعهای در سال ۲۰۲۲ که در The Lancet منتشر شد و مشخص کرد آلودگی هوا مسئول ۹ میلیون مرگ زودرس در سال ۲۰۱۵ است.
یافتههای جدید نشان میدهد که ذرات آلوده کننده هوا میتوانند در بخشی از ریه که ماکروفاژها را تولید میکنند تجمع کنند و این امر عملکرد آنها را مختل میکند؛ بنابراین طی دورههای طولانی قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، ریههای ما در نهایت توانایی خود را برای مبارزه با عوامل بیماریزا به تدریج از دست میدهند و افراد بیشتر در معرض عفونتهای تنفسی قرار میگیرند. از طرفی آتشسوزیهای جنگلی در بسیاری از کشورها در حال افزایش است و دودی را پخش میکند که حاوی گازهای مضر، مواد شیمیایی و ذرات معلق است و خطرات جدی برای سلامتی دارد.