به گزارش مجله خبری نگار، ما دوش گرفتنهای داغ طراوتبخش را به دلیل توان آن در رها کردن ذهن و مغزمان از فکر و خیال و آرام کردن عضلاتمان دارد، دوست داریم. اما دوشهای طولانی و داغی که روزتان را با آن شروع میکنید یا به پایان میرسانید، ممکن است هیچ لطفی به پوستتان نکند.
به گفته متخصصان برای مراقبت از پوست و مو، آب بیش از حد داغ در واقع میتواند برای بدن ما مضر باشد و دمایی که برای آب دوش انتخاب میکنیم، تنها اشتباه رایجی نیست که مرتکب میشویم. در توضیحات زیر، متخصصان پوست بهترین راه دوش گرفتن را، از دفعات شستوشو تا نحوه خشک کردن بدن پس از آن، بررسی میکنند.
شمار دفعات ضروری دوش گرفتن، به میزان فعالیت بدنی افراد بستگی دارد و به گفته کارشناسان، هیچ دستورالعمل کلی در این زمینه وجود ندارد. اما اگر فعالیت زیادی ندارید، میتوانید تعداد دوش گرفتنهای خود را به چند بار در هفته کاهش دهید. فقط آنقدر تعداد دوشگرفتنهای خود را کم نکنید که بدنتان بو بگیرد یا در معرض ابتلا به عفونتهای پوستی قرار گیرید.
اگر صبحها دوش میگیرید و سپس ورزش میکنید و بعد از ورزش دوباره دوش میگیرید، باید حواستان باشد که این دوشها زیاد طولانی نباشند.
قرار گرفتن در معرض آب میتواند به خشکی پوست و مو منجر شود. دوش طولانیتر همچنین به آب فرصت میدهد تا بگذارد که هر ماده پاککنندهای، آسیب بیشتری به پوست وارد کند.
متخصصان پوست میگویند هر چه دوش کوتاهتر باشد، بهتر است.
آب داغ چربیهای طبیعی را از بین میبرد و سریعتر به پوست آسیب میرساند، بنابراین از دوش ولرم یا خنکتر استفاده کنید.
بعضی از مردم دوش با آب بسیار سرد را برای تقویت گردش خون میپسندند. غیر از اجتناب از دمای بسیار گرم، از هر دمایی که بهترین احساس را به شما میدهد، استفاده کنید.
موها از سلولهای مرده پوست ساخته شدهاند و به اندازه بقیه پوست ما نیازی به شستوشو ندارند.
میزان ضرورت یا نیاز موها به شستوشو، به نوع موی افراد بستگی دارد. شستن مکرر بیش از حد میتواند باعث خشکی مو شود و مخصوصا برای افرادی که موهای خاکستری یا رنگشده دارند، که معمولا خشکترند، مشکلساز است.
شستن کمتر موها به رفتار محبوبی تبدیل شده است که متخصصان پوست میگویند برخی افراد در آن زیادهروی میکنند و در نتیجه، باعث ایجاد شوره در پوست سر میشوند.
مردم اغلب برای پرهیز از اجبارشان به خشک کردن موها، از شستوشوی پوست سر غافل میشوند. این میتواند منجر به تجمع چربیهای پوست سر شود که به پوستهپوسته شدن و قرمزی پوست سر میانجامد.
دستکم هفتهای یکبار حتما پوست سر خود را بشویید.
دستها و پاهای افراد همیشه به شستوشو با صابون نیاز ندارند. برای دوش گرفتن سریع، روی شستن زیر بغل، کشاله ران، و پاهای خود تمرکز کنید.
برخی از کارشناسان میگویند صابون سنتی میتواند چربی را از پوست پاک کند. در مقابل، محصولاتی مانند مرطوبکنندههای شستوشوی بدن با برچسب «پاککننده» یا «cleanser»، پیشنهاد میشود.
محصولات «پاککننده» میتوانند رطوبت را دوباره به پوست شما اضافه کنند.
اگر پوستتان به خشکی یا تحریکشدگی دچار نشده نباشد، همان صابونهای سنتی مناسب است.
شستوشوی بدن از بالا به پایین، اجازه میدهد که کفصابون به سمت پایین سرازیر شود. اگر مستعد ابتلا به آکنه باشید، پیشنهاد میشود که پس از استفاده از نرمکننده مو، صورت، سینه، و پشت خود را بشویید.
نرم کردن موها پیش از اصلاح مفید است، اما نه بیش از حد.
تراشیدن موها باید در پایان یک دوش کوتاه انجام شود تا موها مرطوب باشند، اما در اثر گرما و بخار زیاد متورم نشده باشند. تورم مو میتواند به رویش بخش زیرپوستی موهای تراشیدهشده منجر شود.
به جای کشیدن محکم حوله به پوست، بدن خود را با با ملایمت خشک کنید. تماس شدید حوله میتواند باعث تحریک و خارش شود. با ملایمت خشک کردن بدن، مقداری آب روی پوست باقی میگذارد که باید بعد از هر بار استحمام، با مرطوبکننده به خورد پوست برود.
اما مطمئن شوید که مناطق خاصی را کاملا خشک میکنید. بهویژه نواحی چینهای پوستی، بین انگشتان پا، کشاله رانها و زیر بازوها را به خاطر بسپارید تا خطر ابتلا به بثورات و عفونت در آینده را کاهش دهید.
دو تا سه دقیقه پس از دوش گرفتن، از مرطوبکننده استفاده کنید. بهکارگیری سریع مرطوبکننده مانند گونهای حفاظ، کمک میکند که به حالت موسوم به «از دست رفتن آب ترانس اپیدرمال» (transepidermal water loss) دچار نشوید، و پوست صاف نگه داشته شود.
چه دوش بگیرید چه نه، دو بار مرطوب کردن پوست در روز توصیه میشود.