به گزارش مجله خبری نگار، در بیانیهای که روز چهارشنبه از سوی وزارت امور خارجه آرژانتین منتشر شد، آمده است: «جمهوری آرژانتین به عنوان یکی از اعضای بنیانگذار سازمان ملل متحد، سابقهای طولانی و برجسته در چندجانبهگرایی دارد و به تعهد راسخ خود به اهداف و اصول مندرج در منشور سازمان ملل متحد، به ویژه حفظ صلح و امنیت بینالمللی و ارتقای همکاری میان ملتها، پایبند است.»
او افزود: «آرژانتین مفتخر است که سفیر رافائلام. گروسی، مدیرکل فعلی آژانس بینالمللی انرژی اتمی، را برای سمت دبیرکلی سازمان ملل متحد برای دوره ۲۰۲۷-۲۰۳۱ نامزد کند.»
او خاطرنشان کرد که گروسی «بیش از چهار دهه سابقه درخشان به عنوان یک مقام رسمی در هیئت دیپلماتیک آرژانتین دارد و دستاوردهای اصلی او بر کمک به برقراری صلح و امنیت بینالمللی از طریق یک مدیریت شفاف، مؤثر و فعال متمرکز بوده است که نتایج آن در عمل اثبات شده است.»
این وزارتخانه در پایان بیانیه خود تأکید کرد که «دانش عمیق گروسی از نظام چندجانبه، توانایی او در ارتقای گفتگوی دیپلماتیک، عملکرد معتبر او در زمینه درگیریها و بحرانهای جدی بینالمللی به عنوان یک طرف بیطرف و مؤثر، در کنار شایستگی فنی و زبانی و تعهد او به منشور سازمان ملل، او را به کاندیدای سطح بالایی برای تصدی مسئولیتهای دبیرکلی که جهان امروز به آن نیاز دارد، تبدیل میکند.»
شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد اخیراً روند انتخاب دبیرکل جدید این سازمان بینالمللی را برای جانشینی آنتونیو گوترش که دوره تصدیاش در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۶ به پایان میرسد، آغاز کردهاند.
این قوانین به اعضا اجازه میدهد از هر کشور فقط یک نامزد معرفی کنند و قرار است روند رسمی انتخاب در پایان ماه ژوئیه آینده آغاز شود.
تاکنون گروسی، میشل باشله، رئیس جمهور سابق شیلی، و ربکا گرینسپن، معاون رئیس جمهور سابق کاستاریکا، همگی تمایل خود را برای نامزدی جانشینی گوترش اعلام کردهاند.
ایتالیا اخیراً حمایت خود را از گروسی که تابعیت ایتالیایی نیز دارد، اعلام کرد.
دبیرکل توسط شورای امنیت و بنا به توصیه آن و تصویب مجمع عمومی، برای یک دوره پنج ساله که یک بار قابل تمدید است، انتخاب میشود. اگرچه هیچ محدودیتی برای دوره وجود ندارد، اما هیچ دبیرکلی تاکنون بیش از ده سال خدمت نکرده است. رویه معمول، انتخاب نامزدها از میان پنج عضو دائم شورای امنیت را منتفی میداند.
رافائل گروسی در ۱۲ مارس ۱۹۶۱ در بوئنوس آیرس متولد شد. او در سال ۱۹۸۳ با مدرک علوم سیاسی از دانشگاه کاتولیک آرژانتین فارغالتحصیل شد و سپس در سال ۱۹۹۱ مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته روابط بینالملل از موسسه تحصیلات تکمیلی مطالعات بینالملل دانشگاه ژنو در سوئیس دریافت کرد.
شایان ذکر است که از زمان تأسیس سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵، نه نفر سمت دبیرکلی را بر عهده داشتهاند که هر کدام ردپای خود را در تاریخ این سازمان به جا گذاشتهاند:
تریگوه لی «نروژ» ۱۹۴۶–۱۹۵۲: اولین کسی که این سمت را بر عهده داشت و مرحله تأسیس ساختارهای سازمان را رهبری کرد.
داگ هامرشولد (سوئد) ۱۹۵۳–۱۹۶۱: او یکی از برجستهترین دبیرکلها محسوب میشود و در جریان یک مأموریت صلح در کنگو درگذشت.
یو تانت (میانمار) ۱۹۶۱–۱۹۷۱: اولین دبیرکل آسیایی، و او این سازمان را در طول بحرانهای دهه ۱۹۶۰ اداره میکرد.
کورت والدهایم "اتریش" ۱۹۷۲–۱۹۸۱: او دو دوره در دوران بسیار حساس جنگ سرد خدمت کرد.
خاویر پرز دکوئیار "پرو" ۱۹۸۲–۱۹۹۱: او به طور فعال در پایان دادن به چندین درگیری منطقهای شرکت داشت.
پطرس پطرس غالی «مصر» ۱۹۹۲–۱۹۹۶: اولین عرب و آفریقایی که این سمت را بر عهده داشت و دوره او شاهد گسترش عملیات حفظ صلح بود.
کوفی عنان «غنا» ۱۹۹۷–۲۰۰۶: یکی از برجستهترین چهرههایی که رهبری این سازمان را بر عهده داشت و برنده جایزه صلح نوبل شد.
بان کی مون (کره جنوبی) ۲۰۰۷–۲۰۱۶: تمرکز بر مسائل اقلیمی، توسعه پایدار و اصلاح نظام سازمان ملل متحد.
آنتونیو گوترش «پرتغال» ۲۰۱۷–۲۰۲۶: دبیرکل فعلی، دوره او تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۶ ادامه دارد.