به گزارش مجله خبری نگار، زورف آشکارا از تنهایی و افسردگی خود ابراز نگرانی کرد و پس از شکستش مقابل آرتور ریندرکنیخ فرانسوی گفت: «من در زندگی احساس تنهایی زیادی میکنم، نه فقط در زمین، بلکه در زندگی شخصیام نیز. قبلاً هرگز چنین پوچی را تجربه نکرده بودم، انگار که هیچ لذتی در چیزی وجود ندارد، نه فقط در تنیس، بلکه خارج از آن نیز.»
زورف که پس از عملکرد درخشانش در مسابقات آزاد استرالیا، در این فصل به صدر جدول ردهبندی جهانی نزدیک بود، به نظر میرسد از نظر روانی دوران سختی را پشت سر میگذارد و برای اولین بار اعتراف کرد: «برای اولین بار در زندگیام، ممکن است به درمان روانی نیاز داشته باشم.»
نائومی اوساکا، تنیسور ژاپنی، این در را در سال ۲۰۲۱ گشود، زمانی که اعلام کرد به دلیل اضطراب و افسردگی از مسابقات رولان گاروس کنارهگیری میکند و این موضوع بحث جهانی را در مورد فشارهای روانی که ورزشکاران با آن مواجه هستند، برانگیخت.
از آن زمان، تعداد فزایندهای از بازیکنان آشکارا در مورد مشکلات سلامت روان خود صحبت کردهاند.
آماندا آنیسیمووا، تنیسور آمریکایی، که اخیراً به دلیل خستگی از استراحت برگشته است، با ابراز همدردی با زورف گفت: «هر کسی در برههای از زمان تجربیات سختی را پشت سر میگذارد. برای من، بازگشت با دیدگاهی تازه به من کمک کرده است، زیرا افرادی را پیدا کردهام که میتوانم به آنها اعتماد کنم و با آنها آزادانه صحبت کنم.»
آرینا سابالنکا، زن بلاروسی و نفر اول جهان، تجربه خود را بازگو کرد و گفت: «من پنج سال با یک رواندرمانگر کار کردم. مهم است که آنچه را که از سر میگذرانید، برای خودتان نگه ندارید، زیرا شما را از درون نابود خواهد کرد.»
در همین راستا، مدیسون کیز آمریکایی درباره اهمیت جداسازی هویت یک بازیکن از زندگی شخصیاش صحبت کرد و گفت: «وقتی دورههای سختی را در مسابقات پشت سر میگذاریم، میتوانیم ارزش خود را به عنوان بازیکن به احساساتمان به عنوان یک انسان مرتبط کنیم. تراپی به من کمک کرده است تا این تعادل را پیدا کنم.»
روبلف: «مشکل عمیقتر از یک باخت است.»
آندری روبلف روس معتقد بود که احساسات زورف فقط نتیجه شکست نیست، بلکه از یک مبارزه درونی عمیقتر ناشی میشود و گفت: «تنیس فقط سطح مشکل است. مسئله بسیار عمیقتر است و باید از درون با آن روبهرو شد.»
منبع: آسوشیتدپرس