به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: این میزان وابستگی آبی کشاورزی به آبهای زیرزمینی با توجه به شرایط اقلیمی کشور یک زنگ هشدار است و ضرورت دارد تا سیاستهایی برای مدیریت منابع آبی کشور بهویژه در ۵ سال آینده بهکار گرفته شود. چنانکه در اقلیمهای خشک جهان، منابع آبی استراتژیک زیرزمینی نقش بسیار مهم در تامین نیاز آبی بخشهای مختلف داشته و صیانت از این ثروت ملی یک ضرورت حیاتی است.
یافتههای یک گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد ایران در اقلیمی گرم و خشک با محدودیت منابع آبی بهویژه در مناطق مرکزی و شرق مواجه است و میزان آب تجدیدپذیر در ۲ دوره آماری شامل دوره بلندمدت تا سال ۱۳۸۵ به ۱۲۵ و در دوره دوم یعنی از ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ به ۸۹ میلیارد مترمکعب رسیده و میزان بارندگی هم در این دوره بهترتیب ۲۴۶ و ۲۱۸ میلیون لیتر برآورد شده است.
این گزارش میافزاید: اثر کاهش میزان بارندگی باعث کم شدن ۲۹ درصدی میزان آبهای تجدیدپذیر شده و بهرهوری آب در ایران هم از میانگین جهانی بسیار کمتر است که علت اصلی آن برداشت و مصرف بالای آب در بخش کشاورزی و همچنین قیمت بسیارپایین یا مجانی بودن آب مصرفی بخش یادشده است. حال سؤال اینجاست که برای برونرفت از وضعیت تهدیدآمیز چه باید کرد؟
کارشناسان مرکز یادشده میگویند: اگر هدف خودکفایی و تولید محصولات غذایی مورد نیاز جمعیت در کشور به شیوه کنونی ادامه یابد، با الگوی مطلوب غذایی فعلی، منابع آب کافی برای تحقق این هدف در دسترس نیست و از این جهت خودکفایی محصولات کشاورزی باید با اعمال مدیریت تقاضا، افزایش بهرهوری و استفاده از آب مجازی و اصلاح ماموریت استانها بهویژه در بخش کشاورزی و صنایع آببر همراه شود.