به گزارش مجله خبری نگار، علیرضا سهرابیان در جمع خبرنگاران در مورد ترخیص قایقهای رویینگ و تحویل آن به فدراسیون بیان کرد: قایقهایی که فدراسیون وقت بعد از سال ۹۶ خریداری کرده بود را بعد از چهار سال دیدیم. ورزشکارانی که برای کسب سهمیه المپیک و آمادگی محتاج آنها بودند امروز توانستند آنها را ببینند. اسفند ۹۷ که رییس شدم متوجه بدهی ارزی شدم و با کمک وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و دوستان خیر، بدهی قایقها پرداخت شد و سال ۹۸ قایقها بارگیری شد و یک ماه بعد، از چین به ایران رسید، ولی از سال ۹۸ تا امروز یعنی ۲۱ ماه قایقها در گمرک اسیر شد و چند میلیون بدهی به گمرک و کانتینرها پرداخت شد.
او ادامه داد: این مبلغ از بیت المال و دستهای پینه بسته دختران و پسران من پرداخت شد. آنها برای قهرمانی و اهتزار پرچم ایران کیلومترها پارو میزنند و فکر نمیکنم هیچ ارگانی غیر ورزش، شاهد چنین مسائلی باشد. بدهی به گمرک از سال ۸۶ باقی مانده بود که انجام شد. دو ماه پیش نیز من توقیف اموال شدم و حسابهای من مسدود شد. ما یک ماه پیش منتظر ورود قایقها بودیم و میخواستیم جشن بگیریم چرا که واقعا این قایقها را خدا آزاد کرد. من هنوز نگران بودم که بار دیگر مشکلی ایجاد شود و در آخر هم راضی شویم قایقها را در جشن چهارشنبه سوری در آتش بسوزانند تا راحت شویم و در هیچ رقابت دیگری هم شرکت نکنیم!
سهرابیان در خصوص اینکه کدام بخش از انتظارات گمرک مورد نقد شما است، گفت: انتظار گمرک نابهجا نبود بلکه بروکراسیهای ورزش قدیمی است. از نمایندگان میخواهیم که قوانین را بازنگری کنند. لوازم قایقرانی لوکس محسوب میشود. لوکس برای اتومبیلهایی است که مبلغ آنها عددهای دو رقمی میلیاردی است. نمیدانم این خودروها چطور به راحتی از گمرک خارج میشود و دختران و پسران جوان با آنها در خیابانها حرکت میکنند. این خودروها لوکس نیستند، ولی قایقهایی که دختران ما با دستان پینه بسته با آنها تمرین میکنند لوکس هستند. از مسئولین میخواهیم که به این مسئله به دید ملی نگاه کنند. اگر دوستان زودتر قایقها را ترخیص میکردند نمایندگان بیشتری در المپیک و حتی در فینال A داشتیم. در هانگژو از همین قایقها استفاده میکنیم. قدر این خفت وخاریها و حقارتها را میدانیم و مطمئن باشید قایقرانی به شکل دیگری در سبد مدال آوری ایران در بازیهای آسیایی هانگژو و المپیک پاریس نقش خواهد داشت.
او ادامه داد: چهار سال از خرید قایقها گذشته و مدلهای جدید وارد بازار شده و باز هم ما از دنیا عقب هستیم. اگر قایقها چهار سال پیش رسیده بود بهتر بود، ولی باز هم خداراشکر میکنیم که به دستمان رسیده است.
او در مورد بدهی مالیاتی فدراسیون تصریح کرد: قوانین باید به روز شود از سال ۸۹ تا ۹۵ در حدود ۶ میلیارد تومان برای قایقرانی مالیات بریدند و این باعث شد اموال من که از اسفند ۹۷ وارد فدراسیون شدم، توقیف شود. این قانون باید تغییر کند. چرا وقتی دیگران مالیات ندادند باید اموال من توقیف شود؟ چرا حساب من باید مسدود شود؟ چرا کسانی که در زمان خود کارشان را انجام ندادند، نباید دخیل باشند؟