به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، مننژیت با عفونتهای حاد ویروسی تنفسی یا آنفولانزا با بثورات مشخصه مشخص میشود، اما این بثورات است که پزشکان بی کفایت را گمراه میکند و آن را با بثورات آبله مرغان اشتباه میگیرد.
هنگامی که بثورات خونریزی دهنده ظاهر میشود، باید بین علل عفونی و اختلالات خونی احتمالی تمایز قائل شد، که به ویژه در کودکان خردسال مهم است، زیرا هر دو بیماری نیاز به مداخله فوری پزشکی دارند؛ بنابراین باید تشخیص داده شود که بین عفونت مننگوکوک و بیماریهای خونی مختلف و بیماریهای عفونی تمایز قائل شود.
او خاطرنشان میکند که وقتی بثورات ظاهر میشود، سرخک و تب خونریزی دهنده نیز باید برای مسافران منتفی شود.
به گفته پزشک، مننژیت در افرادی که ایمنی قوی دارند ممکن است خود را به صورت گلودرد خفیف، احتقان و آبریزش خفیف بینی نشان دهد. پس از آن، علائم ناپدید میشوند و بدن مصونیت ایجاد میکند. اما هنگامی که دفاع تنفسی ضعیف میشود، باکتریها وارد جریان خون میشوند و باعث مننژیت میشوند، وضعیتی که در آن عامل بیماری زا در سراسر بدن از جمله سیستم عصبی گسترش مییابد.
او میگوید: «در موارد شدید عفونت مننگوکوک، عوارض جدی تری ایجاد میشود - مننژیت، شوک سمی عفونی یا سپسیس، که در آن عفونت از طریق جریان خون در سراسر بدن پخش میشود و بر اندامها و سیستمهای مختلف تأثیر میگذارد.»
به گفته وی، جدیترین عارضه آسیب به غدد فوق کلیوی است که مسئول تولید هورمونهای حیاتی هستند، زیرا در این زمینه تغییرات جدی در رگهای خونی رخ میدهد که میتواند منجر به اختلالات گردش خون به قدری شدید شود که در بعضی موارد قطع اندامها به دلیل آنها ضروری میشود.
پزشک خاطرنشان میکند که در موارد شدید مننژیت، سیستم عصبی تحت تأثیر قرار میگیرد که میتواند منجر به عواقب جدی شود. اینها عبارتند از، به عنوان مثال، صرع، فلج و پاراپلژی. تشخیص و درمان به موقع عفونت مننژیت برای پیشگیری از چنین عواقب ویرانگری بسیار مهم است.
منبع: ایزوستیا