به بهانه شهادت سه فرزند و نوه‌های یک مادر

به گزارش مجله خبری نگار، دیروز خودروی شخصی خانواده «اسماعیل هنیه» از رهبران حماس مورد اصابت موشک رژیم صهیونیستی قرار گرفت و سه پسر او همراه با فرزندانشان شهید شدند. بگذریم از اینکه بعد از تایید شهادت فرزندان اسماعیل هنیه روسیاهی رسانه‌هایی که به دروغ ادعا می‌کردند فرزندان رهبر حماس در هتل‌های قطر هستند و دور از غزه‌اند ماند به زغال.

اما در تصویری که از اتاق بیمارستان از همسر اسماعیل هنیه گرفته شده می‌بینی که‌ام عبدالسلام بعد از شنیدن شهادت سه پسرش می‌خندد. نه فقط خنده روی لبانش است که حتی چشم هایش هم می‌خندد. هر طوری که چرتکه بیندازی نه می‌توانی عظمت این زخم را درک کنی نه صلابت این مادر را، اما این رسم زنان فلسطینی است. داغی که هر مادری را از پای در می‌آورد زن فلسطینی را شجاع‌تر و پرافتخارتر می‌کند.

اصلا زن فلسطینی نماد مقاومت است که اگر این مقاومت و استواری نبود، فلسطینیان سال‌ها قبل عطای مبارزات آزادیخواهانه را به لقایش می‌بخشیدند.

از عطاف علیان و فاطمه غزاله تا آزادی قدس

قصه زنان فلسطینی قصه ۶۰ سال صبر، مبارزه و مقاومت است. از تربیت فرزندان مبارز تا حفظ آرمان‌های فلسطین و مشارکت در عملیات‌ها. از ۶۰ سال گذشته تا امروز، هزاران مادر داغ فرزند دیدند، اما بچه‌های کفن پیچ‌شان را روی دست به سوی آسمان بلند کردند و نوای حسبنا الله و نعم الوکیل شان عرش را به لرزه انداخت.

از سال‌ها قبل انتفاضة فلسطین باحرکت شجاعانه یک دختر به نام «عطاف علیان» آغاز شد.

«فاطمه غزاله» نام اولین شهید زن فلسطینی بود. سال ۱۹۳۶ برای اولین بار بود که زنان در مبارزات مسلحانه آزادی خواهانه شرکت کردند و فاطمه غزاله به دست نیرو‌های بریتانیایی به شهادت رسید. اما او نه اولین شهید بود نه آخرین شهید. در همه این سال‌ها هزاران زن فلسطینی شهید شدند، هزاران مادر داغ همسر و فرزند دیدند و دم نزدند. صد‌ها زن اسیر زندان‌های رژیم صهیونیستی شدند و این مبارزه جانانه تا آزادی قدس ادامه دارد.