به گزارش مجله خبری نگار، روز ۱۱ آوریل (۲۳ فروردین) در دنیا به نام بیماری پارکینسون نامگذاری شده است. بیماری پارکینسون وضعیتی است که منجر به مشکلاتی در حرکت، خواب، سلامت روان و ... میشود. هیچ درمان کاملی تاکنون برای آن ابداع نشده است، اما داروها و درمانهایی برای کاهش علایم آن مانند لرزش، مشکل در صحبت کردن و انقباضات دردناک عضلانی وجود دارد. در پارکینسون، که یک بیماری پیشرونده مزمن است، افراد مبتلا به لرزش در اندامها و کندی حرکت میشوند. در ادامه روند بیماری، مبتلایان ممکن است دچار اختلالات حافظه و تغییر رفتاری شوند. این در شرایطی است که مشکلات روان از جمله استرس و افسردگی نیز در مبتلایان بسیار شایع است و حدود یک سوم این افراد با دیابت دست و پنجه نرم میکنند.
علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عامل ژنتیکی میتواند در ابتلا به آن نقش داشته باشد. سن یک عامل خطر مهم در پیدایش این بیماری است. پارکینسون عموما در سنین پس از ۶۰ سال مشاهده میشود، اما بر اساس آمارها حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد حتی پیش از ۵۰ سالگی هم به این بیماری مبتلا میشوند. در اروپا تخمین زده میشود بین یک تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.
علایم بیماری پارکینسون میتواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما معمولا شامل مواردی نظیر لرزش به خصوص در دستها، بازوها یا پاها، سفتی یا به اصطلاح چوبشدگی عضلات، کندی نابهنجار حرکت ماهیچهها یا کندی حرکت، بیثباتی وضعیتی که منجر به مشکلات در حفظ تعادل میشود، تغییر در گفتار، نوشتار یا حالت چهره است. علاوه بر اینها علایم اختلال در روان فرد نیز نظیر افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب ممکن است بروز کنند.
در صورت ابتلا به پارکینسون، مواردی وجود دارند که میتوانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارت اند از:
۱ استرس| واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که میتواند باعث تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شود. تکنیکهای مدیریت استرس مانند تمرکز حواس و تمرینهای تمدد اعصاب میتوانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.
۲ کمخوابی| خواب ناکافی یا بیکیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل میکند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علایم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون میشود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علایم پارکینسون بسیار مهم است.
۳بیماری یا عفونت| هر گونه بیماری یا عفونت میتواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علایم پارکینسون شود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهم است که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.
۴ زمان یا دوز دارو| زمان و دوز مناسب داروها برای مدیریت موثر علایم پارکینسون ضروری است. اگر داروها طبق دستور مصرف نشوند، در کنترل علایم ممکن است نوسان رخ دهد.
۵ تغذیه نامناسب| سوءتغذیه یا کمآبی میتواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و به طور بالقوه علایم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی میتواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.
۶ عدم تحرک| فقدان فعالیت بدنی میتواند باعث سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علایم حرکتی شود. این در حالی است که ورزش منظم و حرکات کششی به بهبود تحرک، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک میکند. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز میتواند به کاهش علایم افسردگی و اضطراب یاری برساند.
۷ داروهای خاص| برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روانپریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی میتوانند با سطح دوپامین تداخل ایجاد کنند یا علایم حرکتی را تشدید کنند.