به گزارش مجله خبری نگار، نوروز امسال، چهار سریال جدید در نمایش خانگی منتشر شد، اما از میان آنها تنها «جنگل آسفالت» به کارگردانی پژمان تیمورتاش موفق شد توجه مخاطبان را به خود جلب کند. سه برنامه و مسابقه نیز در پلتفرمها منتشر شدند و «صداتو ۲» توانست در فصل جدید نیز مورد استقبال قرار بگیرد. سینمای آنلاین پلتفرمها نیز با نمایش شش فیلم، رونق داشتند. در ادامه مطلب، درباره کیفیت سریالها و برنامههای جدید نمایش خانگی که نوروز ۱۴۰۳ منتشر شدند، میخوانید.
اولین سریال پژمان تیمورتاش در سکوت خبری جلوی دوربین رفت و نوروز امسال به نمایش خانگی رسید. دختر جوانی به نام «هنگامه» برای نجات برادرش از حکم اعدام و جور کردن دیه، با همراهی پسری که به او علاقهمند است، دست به کار مفتکشی میزند و مامور میشود پول هنگفتی را میان افرادی جابه جا کند، اما در میان راه پول گم میشود و زندگی هر دو خانواده به نوعی، به پیدا شدن آن گره میخورد. «جنگل آسفالت» از تلاش هر کدام از کاراکترها برای رد اتهام از خود، روایت جذاب و پرماجرایی داشته است. مواجهه شخصیتهای درگیر ماجرا با یکدیگر که همه آنها خط و ربطی با یکدیگر دارند نیز کشش لازم برای تعقیب قصه را ایجاد کرده است. علاوه بر قصه و کیفیت روایت آن، امتیاز دیگر «جنگل آسفالت» بازی خوب بازیگران است. امیر جعفری تصویر «ایرج» مرد ورشکستهای که اعتبارش را در بازار و حتی زندگی شخصی خود از دست داده، به خوبی به نمایش گذاشته است. فرشته حسینی در نقش دختر فداکار و جسور خانواده بازی باورپذیری دارد و ریما رامینفر نیز در نقش همسر «ایرج» زنی که بیهوده پایش به ماجرا باز شده و با همسر و فرزندانش اختلاف دارد، بازی تاثیرگذاری را به نمایش گذاشته است. نوید محمدزاده نیز در نقش کاراکتر مرموز «پاشا» بازی قابل توجهی داشته است. «جنگل آسفالت» در نماوا منتشر میشود.
سریال «آمرلی» به کارگردانی احمد ابراهیم احمد محصول مشترک ایران و عراق است و فیلم برداری آن در عراق انجام شده است. این مجموعه قصه یک خبرنگار عراقی به نام «رافد» را روایت میکند. «رافد» خبرنگار ماجراجویی است و متوجه میشود پدرش که مبارز بوده، به طرز مشکوکی کشته شده است، بنابراین سراغ پیدا کردن مسبب قتل پدرش میرود. «آمرلی» موازی با این موضوع، به حضور داعش در شهر آمرلی و حملات تروریستی این گروهک تکفیری میپردازد. سریال پرداخت دقیقی نسبت به مسئله داعش ندارد و پیوستگی لازم نیز میان خطوط قصه وجود ندارد. شخصیتپردازی ضعیف «رافد» به عنوان شخصیت اصلی داستان نیز باعث شده مخاطب با این کاراکتر ارتباط برقرار نکند. مصطفی زمانی تنها بازیگر ایرانی «آمرلی» است و بازی قابل قبولی دارد، اما دوبله صدای او برای مخاطبان ایرانی که صدا و لحن این بازیگر را میشناسند، خوشایند نیست. «آمرلی» در فیلمنت منتشر میشود.
نوروز امسال دو سریال کمدی «اکازیون» و «شهر هرت» در نمایش خانگی منتشر شدند، اما هیچ کدام از آنها رضایت مخاطبان را جلب نکردند. «اکازیون» قصهاش را با محوریت یک خانواده در دهه ۷۰ روایت میکند. خرابکاریهای دایی خانواده باعث میشود دردسرهای بزرگی برای این خانواده ایجاد شود. این مجموعه ساخته مسعود اطیابی از جنس آن دسته از آثار کمدی است که تلاش میکنند به واسطه پوشش و ظاهر مردم در دهه ۶۰ و ۷۰، رقص و آهنگ مخاطب را بخندانند بنابراین «اکازیون» از چنین کلیشههایی فراتر نرفته و تکیه آن بیشتر روی شوخیهای کلامی و دیالوگ است. ممکن است این مجموعه بتواند مخاطبان نه چندان سختپسند را صرفا سرگرم کند، اما «اکازیون» از نظر کیفیت جزو کمدیهای ضعیف نمایش خانگی است. ترکیب هادی کاظمی، ایمان صفا و غلامرضا نیکخواه برای سریالی مانند «اکازیون» ترکیب خوبی است.
همان طور که اشاره کردیم با وجود ضعفهایی که «اکازیون» دارد، برای دستهای از مخاطبان سرگرمکننده است، اما مجموعه کمدی «شهر هرت» ساخته محمدرضا ممتاز حتی این ویژگی را هم ندارد. دو شریک کلاهبردار پولهای مردم را با وعده ساخت خانه بالا کشیدهاند، صدای اعتراض طلبکارها بلند شده و حالا این دو شریک با کلاهبرداری از یکدیگر و سوءاستفاده از شریک ساده خود به نام «فرهمند»، قصد دارند او را گرفتار کنند و خودشان از معرکه نجات پیدا کنند. «فرهمند» هم برای خلاصی از این ماجرا با مدارک جعلی خودش را در بیمارستان روانی بستری میکند. بنابر آنچه در دو قسمت اولیه «شهر هرت» گذشت، سریال با مجموعهای از اتفاقاتی بیمنطق و سرسری قصه خود را پیش میبرد. همچنین این مجموعه فاقد شوخیهای بامزه و موقعیتهای کمدی است و برای تماشاگر خستهکننده است. گروه بازیگران آن مانند میرطاهر مظلومی، یوسف صیادی، علی صادقی، رزیتا غفاری و مهدی امینیخواه نیز به هیچ عنوان ترکیب برندهای نیست.
در شرایطی که مسابقات مافیایی و بازیهای مشابه، یکی پس از دیگری در نمایش خانگی منتشر میشدند و چنین مسابقاتی برای مخاطب تکراری شده بود، مسابقههایی مانند «صداتو» و «اسکار» که ایدههای تازه و جذابی داشتند، موفق شدند مورد توجه قرار بگیرند. چالشی که «صداتو» برای تشخیص خواننده واقعی از میان خوانندهنماها طراحی کرده، سخت و جالب است. محسن کیایی، شبنم مقدمی، محسن شریفیان و محمد بحرانی هم به عنوان کمککننده با شوخیها و راهنماییهای خود تلاش میکنند فضای برنامه مفرح و سرگرمکننده شود. در فصل اول «صداتو» حضور یک بلاگر و مجری تلویزیون به عنوان شرکتکننده مورد انتقاد قرار گرفت، اما به طور کلی این مسابقه با استقبال مواجه شد و به فصل دوم رسید. «صداتو ۲» در فیلیمو منتشر میشود.
مسابقه «همزاد من» با اجرای یوسف تیموری سال ۱۴۰۰ تولید شد، اما تا نوروز امسال منتشر نشده بود. شرکتکنندگان «همزاد من» مردم و چهرهها هستند. هر فرد به همراه شخصی که نسبت به او شناخت دارد، در مسابقه حاضر میشود و با گروه دیگر رقابت میکند. شرکتکنندگان با انجام بازیهای ساده و بامزه که نمونه آنها را بارها در «خندوانه» دیدهایم و همچنین پاسخ به سوالاتی که درباره همزادشان پرسیده میشود، امتیاز کسب میکنند. «همزاد من» ایده خلاقانه و تازهای ندارد و شرکتکنندگان مشهور آن مانند بیژن بنفشهخواه، لیندا کیانی و پژمان بازغی نیز پیش از این در مسابقات نمایش خانگی حاضر بودهاند. یوسف تیموری در مقام مجری مسابقه اجرای ضعیفی دارد. تپقهای او و نوعی دستپاچگی که در اجرای این بازیگر وجود دارد، نشان میدهد تیموری تسلط کافی را روی اجرای مسابقه ندارد. این مسابقه در نماوا در حال انتشار است.
تنها برنامه گفتوگومحوری که طی تعطیلات نوروز در نمایش خانگی منتشر شد، «عیدی HD» با اجرای امیرحسین قیاسی است. تا به حال مسعود فراستی، مسعود روشنپژوه و مهیار حسن که جزو چهرههای مطرح فضای مجازی است، مهمان این برنامه بودهاند. قیاسی با خواندن نظرات مردم درباره مهمان و سوالاتی که طراحی شده، سعی میکند گفتوگویی چالشبرانگیز و مفرح با مهمان برنامه داشته باشد و این امتیاز «عیدی HD» است، اما نتیجه، بستگی زیادی به شخصیت مهمان دارد. به عنوان مثال برنامه مسعود فراستی ظرفیت شکل گرفتن گفتوگوی چالشی را داشت. قیاسی در بخشی از برنامه نیز چهرههای جنجالبرانگیز فضای مجازی در سال ۱۴۰۲ را مرور کرد و با بعضی از آنها نیز گفتوگوی کوتاهی داشت، اما این ایده کمکی به جذابیت برنامه نکرده است. بسیاری از چهرههایی که در فضای مجازی به شهرت میرسند هیچ ویژگی خاصی ندارند، بنابراین پرداختن به آنها در برنامه و دعوت از آنان، کارکرد خاصی ندارد.
سینمای آنلاین نوروز امسال با اکران شش فیلم در ژانرهای مختلف، وضعیت خوبی داشت. فیلم پرستاره «بیهمه چیز» که سال ۱۴۰۰ در سینماها به نمایش درآمده بود، بالاخره به اکران آنلاین رسید. این فیلم با بازی پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، باران کوثری، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی، هادی حجازیفر و لاله مرزبان، مهمترین فیلم اکران آنلاین بود. فیلم «جنگل پرتقال» نیز که سال گذشته در گیشه به آن چه شایستهاش بود نرسید، نوروز به صورت آنلاین اکران شد. مستند علمی «کاپیتان من» به تهیهکنندگی بهرام رادان نیز به چرخه اکران آنلاین اضافه شد. فیلمهای «نارگیل ۲»، «والدین امانتی» و «کاپیتان» نیز ویژه مخاطب کودک و نوجوان به نمایش درآمدند. غیر از کمدی پرفروش «فسیل» که به دلیل انتشار نسخه قاچاق آن، پیش از نوروز اوایل اسفندماه در سینمای آنلاین اکران شد، کمدی پرفروش و پرستارهای نمایش داده نشد.
«ورود و خروج ممنوع» تنها کمدی سینمای آنلاین بود و «ویلای ساحلی» با بازی رضا عطاران، پژمان جمشیدی و ریما رامینفر نیز که قرار بود از سوم فروردین اکران شود، از فهرست خارج شد. در میان شش فیلمی که نام بردیم، مورد استثنا فیلم «کاپیتان» ساخته محمد حمزهای بود که بدون نمایش روی پرده سینماها، راهی اکران آنلاین شد. «کاپیتان» در چهلویکمین جشنواره فجر رونمایی شده بود و سرانجام به سینمای آنلاین رسید. پژمان بازغی به عنوان بازیگر فیلم از این اتفاق گلایه کرد و نوشت: «حیف شد هنر همه بچههای نوجوان این فیلم روی پرده نقرهای دیده نشد.»