به گزارش مجله خبری نگار، دلبربایی بهار را باید در زیست بوم خاص پهنه شرق ایران زمین به تماشا نشست و دست به دوربین شد برای شکار لحظه ها.
در این پهنه طبیعت به هر سو بنگری جلوه گری بهار را به زیبایی تمام میتوانی به نظاره بنشینی و عطر ناب گونههای گیاهی آن، چون گون، قیچ، نسترن وحشی، گل ماهور و زنبق، درمنه و... را از دامن طبیعت بدون هیچ واسطهای استشمام کنی.
این نقطه از زیست بوم خراسان جنوبی به واسطه گونههای منحصر به فردی، چون عقاب طلایی و قوچ اوریال جهانگردان و دوست داران طبیعت را از آن سوی و این سوی مرزها به منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه کشانده و زمانی نیز برای شکار قوچ اوریال پروانه نیز برای شکارچیان داخلی و خارجی صادر شده است.
بعلاوه دوستی گونه منحصر به فرد قوچ اوریال با محیط بانان و بانیان طبیعت این منطقه به حدی ست که محیط بانان توانسته اند از فاصله ۵ متری عکس و فیلم تهیه کنند.
با این توصیف میخواهیم با رئیس اداره حفاظت محیط زیست درمیان همکلام شده و بیشتر از منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه که بیش از ۵۸ هزار هکتار وسعت آن است و در بین دو مرز جغرافیایی این دو شهرستان قرار گرفته بدانیم.
آن طور که محمد حسن شافعی، گفت: این منطقه دارای گونههای شاخص گیاهی و جانوری است و گونه شاخصی که در منطقه حفاظت شده سربیشه و درمیان زیست میکند قوچ اوریال است که یک نژاد خاص است و به دلیل برتری آن حتی از خارج کشور هم برای عکاسی و فیلم برداری این گونه به خراسان جنوبی سفر میکنند.
این گونه خاص و منحصر به فرد گاهی شاخش به ۱۲۰ سانت میرسد که این ویژگیها را نژادهای دیگر ندارند و از این لحاظ هم نژاد برتری محسوب میشود.
بنابر گفته وی در راس هرم جانوری این منطقه هم عقاب طلایی قرار دارد که باید گفت وقتی در نقطهای این گونه جانوری وجود دارد یعنی طبیعت آن زنده، با کیفیت و دارای گونههای شاخص و منحصر به فرد است.
وی ادامه داد: منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه سال ۸۶ در شورای حفاظت محیط زیست کشور جزو مناطق چهارگانه تحت حفاظت محیط زیست قرار گرفت.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست درمیان با اشاره به شرایط اقلیمی متفاوت منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه اظهارداشت: همین تنوع اقلیمی سبب تنوع گونههای جانوری و گیاهی خاص در این منطقه شده به طوری که قوچ اوریال آن شهرت جهانی دارد.
شافعی دیگر جانداران حیات وحش این زیست بوم را قوچ و میش، گربه پالاس، گرگ، روباه معمولی، کفتار، زرده بر، شغال، خرگوش، پایکا، تشی، خارپشت، گربه وحشی، جرد ایرانی، خفاش، عقاب طلایی، دال، هما، دلیجه، کبک، تیهو، پرستو، جغد کوچک، زنبورخوار معمولی، بادخورک کوهی، سنگ چشم خاکستری، انواع چکاوک، سسک، سهره، کنجشک، آگامای صخرهای، ماسالینای دم دراز ایرانی، شترمار، مار جعفری، لاک پشت و. اعلام کرد.
وی گونههای گیاهی منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه را نیز درمنه، انواعی از گون، چوبک، کلاه میرحسن، ریش بز، اسپند وحشی، خارشتر، خرگوشک (گل ماهور)، آویشن، چای کوهی، کاهوی وحشی، مریم گلی، شکرتیغال، گل گندم، تلخه، قیچ، کاروان کش، کما، بید، نسترن وحشی و... برشمرد و ادامه داد: جاذبههای گردشگری آن نیز مشاهده قوج اوریال درمیان، چشم اندازهای بهاری بسیار زیبا، عکاسی طبیعت و حیات وحش، باستان شناسی (قلعه باستانی حسن صباح و چنار هزار ساله دوشنگان)، مطالعات اکولوژیکی و بیولوژیکی است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست درمیان معضلاتی که این منطقه زیست محیطی با آن مواجه است را نیز شامل تعدد روستاها در حاشیه مرز، محورهای مواصلاتی و عبور و مرور وسایط نقلیه، فقر مراتع به دلیل استمرار خشکسالیها و نزدیک شدن حیات وحش به زندگی انسانها که نابودی تدریجی حیات وحش را در پی دارد و مشترک بودن منطق چرای دامهای اهلی و وحشی که زمینه ساز انتقال بیماریهای دامی به حیات وحش میشود و شکار غیر مجاز عنوان کرد.
شافعی گونههای در معرض خطر و انقراض منطقه حفاظت شده درمیان و سربیشه را گربه پالاس، گربه شنی، هوبره، زاع بو و بالابان اعلام و اظهارکرد: سال گذشته ۶ پروانه شکار ویژه برای این منطقه صادر شد.
به گفته وی اقدام خاصی برای گونههای در معرض خطر انقراض منطقه انجام نشده، اما سعی شده تا کارگاههای آموزشی برای روستاهای مرزی برگزار شود و مرزنشینان با گونههای در معرض انقراض از جمله هوبره آشنا شوند.
وی اضافه کرد: شکار غیر مجاز و زنده گیری هوبره در این منطقه به اندازه منطقه حفاظت شده پترگان زیرکوه نیست چرا که اغلب قاچاق و زنده گیری هوبرههایی که انجام میشود به کشورهای حوزه خلیج فارس انتقال مییابد چرا که اعراب خواهان این پرنده خیلی هستند.